Wat is de organisatiestructuur van de luchtmacht?

Burgers vragen zich wellicht af over een deel van de terminologie en de organisatiestructuur van de Amerikaanse luchtmacht. De elementen van het commando kunnen enigszins veranderen op basis van het type eenheid, maar er zijn basiselementen die constant blijven in deze tak van het leger.

Vliegers en secties

Individuen kunnen zich aanmelden als vlieger, een individueel Air Force-lid. Twee of meer piloten kunnen een sectie vormen. Over het algemeen is het gedeelte de plaats (dienstgedeelte) waar de persoon werkt. De administratieve afdeling, of de afdeling Levensondersteuning, zou een voorbeeld zijn, hoewel het niet absoluut noodzakelijk is om een ​​sectie te hebben. Veel vliegtuigbemanningsleden en Security Forces (luchtmacht "politie") hebben bijvoorbeeld geen sectie. In plaats daarvan horen ze (als een groep) bij een vlucht. In Air Force Basic Training wordt het een element genoemd.

Elke basisvlucht is verdeeld in vier elementen, elk met een toegewezen elementleider.

Vluchten

Twee of meer piloten kunnen een vlucht vormen. Twee of meer secties kunnen ook een vlucht vormen. Het hangt af van hoe het squadron is georganiseerd en er zijn drie soorten vluchten:

• Genummerd vluchten nemen kleine missie-elementen op in een georganiseerde eenheid. Basistraining heeft genummerde vluchten, waar je bijvoorbeeld aan Flight 421 zou kunnen worden toegewezen.
• Alpha vluchten zijn onderdelen van een squadron en bestaan ​​uit elementen met identieke missies. Vluchten A, B en C van een Security Forces Squadron zouden een voorbeeld zijn of A, B, C van een F-16 Fighter Squadron.
• functioneel vluchten bestaan ​​uit elementen met specifieke missies. De Military Personnel Flight (MPF) en de Social Actions Flight zijn twee voorbeelden van functionele vluchten.

Eskadrons en groepen

Twee of meer vluchten vormen een squadron. Het squadron is het laagste niveau van commando met een hoofdkantoorelement (bijvoorbeeld een squadroncommandant of eerste sergeant van het squadron). In de luchtmacht staat een commandant van een squadron meestal in de rang van luitenant-kolonel (O-5), hoewel kleinere eskaders kunnen worden bevolen door majoors, kapiteins en soms zelfs luitenanten.

Eskaders worden meestal zowel numeriek als per functie geïdentificeerd. Een voorbeeld zou het 49e Security Forces Squadron of het 501st Maintenance Squadron zijn.

Twee of meer squadrons vormen een groep. In de luchtmacht zijn groepen meestal gebaseerd op de toewijzing van squadrons met soortgelijke functies. Het squadron voor het aanbodsquadron, het transport en het vliegtuigonderhoud zou bijvoorbeeld worden toegewezen aan de Logistics Group. De vliegende squadrons zouden worden toegewezen aan de Operations Group. Het tandheelkundig squadron en het medische squadron zouden worden toegewezen aan de medische groep, enz.

Meestal nemen groepen het nummer van de vleugel over waaraan ze zijn toegewezen. De 49e Logistics Group, bijvoorbeeld, is toegewezen aan de 49th Fighter Wing, op HOLoman AFB in New Mexico. De groepscommandant is meestal een kolonel (O-6).

coulissen

Twee of meer groepen in de luchtmacht vormen een vleugel. Er is slechts één vleugel op een luchtmachtbasis en de Wing Commander wordt vrij vaak beschouwd als de "installatiecommandant". Er zijn twee soorten vleugels:

• Composite Wings meer dan één soort vliegtuig bedienen. Individuele samengestelde vleugels kunnen verschillende missies hebben.
• Objectieve vleugels stroomlijnen en consolideren van verantwoordelijkheden en verduidelijking van de bevelslijnen. Ze kunnen operationele missies hebben, zoals luchtgevechten, vliegopleidingen of luchtbruggen, en ze kunnen ondersteuning bieden aan een MAJCOM of een geografisch gescheiden eenheid (GSU). Vleugels kunnen ook een gespecialiseerde missie hebben (bijvoorbeeld een 'Intelligence Wing').

Wat de missie van de vleugel ook is, elke vleugel conformeert zich aan het algemene concept van "één basis, één vleugel, één baas". Wing commandanten hebben meestal de rang van O-7 (Brigadegeneraal).

Genummerde luchtmacht

Een genummerde luchtmacht (bijvoorbeeld, 7e luchtmacht) wordt meestal toegewezen voor geografische doeleinden en wordt voornamelijk alleen in oorlogstijd gebruikt. In vredestijd bestaan ​​ze meestal slechts uit een beperkt aantal personeelsleden van het hoofdkantoor wiens taak het is om plannen in oorlogstijd voor te bereiden en te onderhouden.

Major Command (MAJCOM)

Air Force Wings rapporteren gewoonlijk rechtstreeks aan MAJCOMs, die rechtstreeks rapporteren aan het hoofdkwartier van de luchtmacht. Luchtmacht MAJCOM's binnen de Continentale Verenigde Staten worden voornamelijk georganiseerd door een missie. Wings wier primaire missie is om gevechtsmissies te vliegen (jagers en bommenwerpers), zouden waarschijnlijk worden toegewezen aan het Air Combat Command.

Vleugels waarvan de primaire missie training is, worden waarschijnlijk toegewezen aan het Air Force Education & Training Command (AETC). Overzee, MAJCOM's zijn over het algemeen georganiseerd per regionaal gebied. Voorbeelden hiervan zijn PACAF (Pacific Air Forces). Vleugels in de Stille Oceaan (Hawaii, Japan, Korea, etc.) zouden meestal worden toegewezen aan PACAF. Een ander voorbeeld is USAFE (the United States Air Forces Europe), dat de meeste vleugels bestuurt die aan Europa zijn toegewezen.

Er is geen ingestelde grootte (aantal personeelsleden) toegewezen aan een specifiek element. De grootte van een commando-element hangt in de eerste plaats af van het eenheidstype en de missie.

Een squadron voor onderhoud van vliegtuigen zou bijvoorbeeld een ander aantal piloten toegewezen krijgen dan een medisch squadron omdat het een andere missie, verschillende uitrusting en dus verschillende vereisten heeft.