Work-Life Balance - jongleren met glazen en rubberen ballen

Een aantal jaren geleden hield Bryan Dyson, toen de President en CEO van Coca-Cola Enterprises, een aanvangstoespraak bij Georgia Tech. Daarin besprak hij het verschil tussen glazen en rubberen ballen. Zijn inzicht is vandaag net zo waardevol als toen.

"Stel je het leven voor als een spel waarin je vijf ballen in de lucht gooit, noem ze - werk, familie, gezondheid, vrienden en geest - en je houdt ze allemaal in de lucht. is een rubberen bal.Als je hem laat vallen, stuitert hij terug, maar de andere vier ballen - familie, gezondheid, vrienden en geest - zijn gemaakt van glas. Als je een van deze laat vallen, zullen ze onherroepelijk afgetrapt, gemarkeerd en gepikt zijn beschadigd of zelfs verbrijzeld, ze zullen nooit meer hetzelfde zijn, je moet dat begrijpen en streven naar balans in je leven. "

Ik vind het geweldig dat Dyson uitkiest wat het belangrijkste is in het leven. Er zijn inderdaad prioriteiten, en weinigen zijn het oneens over het belang van familie, gezondheid, vrienden en geest. Het is het werkonderwerp en deze kwestie van 'balans' die mij en vele andere leidinggevenden en professionals ertoe brengt om te pauzeren.

• Balans is relatief ten opzichte van het individu. Mijn toewijzing van tijd aan mijn roeping lijkt misschien overdreven, maar het werkt voor mij en in mijn gedachten ben ik in balans.
• De implicatie dat werk slecht of minder dan goed is, is verontrustend. Ons werk is heel persoonlijk. Als je betrokken bent bij werk waar je van houdt, en het oude gezegde gaat, voelt het nooit als werk.
• Het bereiken van een voor iedereen aanvaardbare definitie in een bedrijf over het thema 'work-life' is een van de moeilijkste taken die ik in mijn professionele leven tegenkwam.

Wat is Work-Life Balance precies?

Een tijdje geleden was ik betrokken bij het helpen formuleren van een kernwaarde door een organisatie. Er waren onuitgesproken waarden, net zoals er in elke organisatie zijn. Echter, ingegeven door groei en bezorgdheid over het codificeren van de cultuur en aspirationeel gedrag voor alle huidige en toekomstige werknemers, werd het waardeninitiatief vastgesteld.

Na werknemersvergaderingen en ruime mogelijkheden voor inbreng, werd een reeks waardenverklaringen gemaakt en aan de werknemers ter beoordeling en herziening gegeven. De voorgestelde definitieve reeks kwam terug met een van de waardeverklaringen die luidde: "We ondersteunen de balans tussen werk en privéleven." En toen kwam het initiatief tot stilstand.

Er was geen overeenstemming over wat die verklaring echt betekende en hoe het er in de praktijk uitzag. Zoals hierboven vermeld, interpreteerde elke persoon het onderwerp van balans via zijn eigen filters. Sommigen betekenden voor sommigen onbelemmerde flexibiliteit om te komen en gaan. Voor anderen betekende het nooit e-mail checken in het weekend. En voor degenen die echt genoten van hun lange dagen en weken, voelde het als een klap in het gezicht. Het bedrijf had een raadsel in handen, en pas toen een creatief medewerker een wijziging in één woord suggereerde, werd het probleem opgelost.

De echte kwestie is Work-Life-flexibiliteit

Het voorstel was om het woord 'balans' in 'flexibiliteit' te veranderen. De nieuwe verklaring zou luiden: "We ondersteunen flexibiliteit in werk en leven." Hoewel er een zaak kan worden gemaakt voor de dubbelzinnige aard van de term, 'flexibiliteit', heeft een of andere toegevoegde context enorm geholpen.

Flexibiliteit werd beschreven als het vermogen om de werktijden aan te passen aan de levensbehoeften, inclusief familie en recreatie, zolang het werk werd afgedekt en niemand werd benadeeld.

Als je toegewijd was aan het coachen van het voetbalteam van je dochter op dinsdagmiddag na 15:00 uur, hoefde je alleen maar je werk- en vergaderschema te regelen om aan je coachingeisen te voldoen. Een reeks voorbeelden van vergelijkbare typen werd geïdentificeerd en het managementteam en de medewerkers accepteerden de wijziging en gingen verder.

Hoewel we niet allemaal de luxe hebben om in een verlichte atmosfeer te werken, waar de werknemers de waarden definiëren en het probleem van werk en privéleven deel uitmaken van die waarden, moet u uw eigen prioriteiten bepalen en streven naar het evenwicht dat geschikt is voor u.

Ja, de rubberen bal is belangrijk

Terug naar de rubberbalmetafoor van Dyson voor werk. We besteden een groot deel van onze tijd aan het werken in ons leven. Het is niet iets dat we gemakkelijk moeten laten vallen, en gezien de toestand van de wereld van vandaag: verandering en onzekerheid, het stuitert niet altijd terug. We zijn goed bediend om zowel naar het werk als naar de andere aspecten van ons leven te kijken als iets belangrijks en waardevols om te beschermen.

Pas op voor uitersten en respecteer alle prioriteiten van het leven

Het is niet ongebruikelijk voor individuen om hun werk zo serieus te nemen, hun eigen persoonlijke identiteit raakt verstrikt in hun titels en macht. Als en wanneer iets die titel en macht elimineert: een fusie of een inkrimping, is de impact verpletterend voor iedereen die zichzelf als hun werkpersoonlijkheid heeft gedefinieerd. Dit extreme is ongezond en brengt je vermogen om Dysons levensprioriteiten of glazen bollen te beveiligen en te beschermen in gevaar.

Het komt neer op

Wat ik zo leuk vind aan de boodschap van Dyson is dat het die belangrijke eigenschappen in ons leven beschrijft: familie, geest, gezondheid, vrienden en werk. Behandel ze allemaal met de zorg en het respect dat ze verdienen. Behandel ze als delicate glazen bollen en concentreer je op het bereiken van een gemoedstoestand en activiteit waar ze zich allemaal goed en juist voelen. Noem het evenwicht als je wilt, maar streef ernaar om daar te komen.

- Bijgewerkt door Art Petty