De concurrerende huisdiermedicamarkt

In mei 2015 bracht de Federal Trade Commission (FTC) de resultaten uit van een driejarig onderzoek naar de lucratieve industrie voor huisdiergeneesmiddelen. De markt voor diergeneesmiddelen is de afgelopen jaren aanzienlijk gegroeid en is een zeer belangrijk onderdeel geworden van de veterinaire industrie als geheel. Recept en vrij verkrijgbare honden- en kattenmedicatie brachten naar verluidt meer dan $ 7,6 miljard op in 2013. Naar verwachting zal de verkoop van dergelijke medicijnen in 2018 toenemen tot een verbluffende $ 10,2 miljard.

Gedurende vele jaren genoten dierenartsen een bijna-monopolie op veterinair voorschrift en vrij verkoop van geneesmiddelen. Vanaf eind jaren negentig begonnen niet-veterinaire medicatieproviders (zowel fysieke als online retailers) de controle over een groter marktaandeel te verwerven.

Hoewel ze zeker te maken hebben met toegenomen concurrentie van deze bronnen, hebben dierenartsen in 2013 nog steeds meer dan de helft (58 procent) van de huisdiermedicijnen verkocht. Winkelcentra hebben 28 procent van de omzet van huisdiermedicijnen, online of postorderbedrijven zijn goed voor de resterende 13 procent.

Het is echter belangrijk op te merken dat slechts twee jaar eerder dierenartsen verantwoordelijk waren voor 63 procent van de verkoop van huisdiermedicijnen. De concurrentie in de detailhandel lijkt sterk te groeien. Dus wat betekent deze steeds competitievere huisdiermedicijnenmarkt voor dierenartsen?

Dierenartsen concureren nu met retailers

De concurrentie van niet-veterinaire detailhandelaren kan een aanzienlijk deel van de veterinaire winst halen. Het FTC-rapport meldde dat ongeveer 20 procent van de inkomsten van een kliniek gemiddeld is afgeleid van de verkoop van huisdiermedicijnen. Hoewel veel eigenaren zich er nog steeds niet van bewust zijn dat ze eenvoudig een recept van een dierenarts kunnen opvragen en het online of via een grote kistwinkel kunnen laten invullen, geeft het toenemende marktaandeel voor winkeliers aan dat dit aan het veranderen is. Omdat klanten elders op zoek zijn naar service, verliezen dierenartsen een aanzienlijk deel van hun traditionele praktijkinkomen.

Vermindering van receptmarkeringen

Veterinaire voorschriften en vrij verkrijgbare medicijnen worden vaak aanzienlijk gemarkeerd om de omzet voor de praktijk te vergroten. De wildgroei van niet-veterinaire detailhandelaren heeft de prijzen van bepaalde gemakkelijk toegankelijke recept- en OTC-producten verlaagd. De markups op bepaalde huisdieren medicijnen, met name vlooien en teken controle producten en hartworm preventieve middelen, zijn verlaagd bij de meeste veterinaire praktijken ter compensatie van de lagere tarieven verkrijgbaar bij winkels. Vlooien- en teekproducten worden alleen gekenmerkt met een snelheid van 78,2 procent, terwijl hartwormpreventieproducten 82,9 procent zijn; veel veterinaire producten kunnen voor 100 procent of meer worden gemarkeerd met de prijzen van de fabrikant.

Potentiële stijging van de kosten van andere veterinaire diensten

Markeringen voor diergeneesmiddelen helpen de kosten van uitgebreide klinische zorg en diagnose te compenseren. Als dit inkomen wordt verlaagd, kunnen dierenartsen de prijzen voor examens en andere diensten verhogen om hun overheadkosten te dekken om in het bedrijf te blijven.Sommige minder ethische beoefenaars kunnen in de verleiding komen om extra tests uit te voeren en aanvullende procedures uit te voeren om de inkomsten te verhogen.

Verhoogde administratieve kosten voor het schrijven van recepten

Dierenartsen besparen tijd en administratieve kosten doordat ze geen recepten hoeven te schrijven voor medicijnen die in huis worden afgevuld. Het documenteren van een groot aantal recepten kan drastisch in die besparingen snijden. Er is ook een stukje wetgeving in behandeling bekend als de Fairness to Pet Owners Act, die van dierenartsen eist dat ze elk recept schrijven en aan de eigenaar verstrekken (zelfs als de eigenaar deze documentatie niet wil ontvangen of elders een recept wil invullen).

Advies aan veterinaire klanten bij menselijke apotheken

Er bestaat bezorgdheid dat menselijke apothekers mogelijk niet goed op de hoogte zijn van de veterinaire farmacologie en mogelijke fouten of interacties tussen geneesmiddelen. Terwijl dierenartsen al lange tijd retailapotheekleveranciers hebben gebruikt voor bepaalde specifieke behoeften, zoals het uitgeven van menselijke generieke geneesmiddelen die ook worden voorgeschreven voor gebruik bij dieren, zijn uitsluitend veterinaire producten een nieuwere aankomst in de menselijke apotheekomgeving.

Toename van "Grey Market" -verkoop

De 'grijze markt' voor diergeneesmiddelen bestaat wel. Terwijl fabrikanten van veterinaire producten hun producten hoofdzakelijk (of uitsluitend) rechtstreeks aan dierenartsen verkopen, lijken deze producten te lekken naar winkelpanden of online verkopers via een secundaire markt. Bovendien beweren sommige fabrikanten niet te verkopen aan niet-veterinaire detailhandelaars, maar lijken ze zich in de praktijk te verdiepen. Dit wordt ook wel "afleiding" van veterinaire producten genoemd. Deze verkopen kunnen sommige beoefenaars financieel ten goede komen als ze zich bezighouden met doorverkopen, maar over het algemeen leiden zulke "grijze marktverkopen" ertoe dat de marktwaarde van geneesmiddelen afneemt.