Verschil tussen een vrijgestelde en een niet-vrijgestelde werknemer

Er zijn twee basistypen van werknemers op de werkplek - "vrijgestelde werknemers" en "niet-vrijgestelde werknemers." Wat is het verschil tussen deze soorten werknemers en de banen die ze hebben? Het belangrijkste verschil is de beloning voor overwerk. De term "vrijgesteld" betekent vrijgesteld van overuren.

Er zijn voorschriften die bepalen of een werknemer kan worden vrijgesteld van het ontvangen van overuren.

Vrijgestelde werknemers

Bepaalde soorten werknemers, vaak geclassificeerd als vrijgestelde werknemers, hebben geen recht op overuren zoals gegarandeerd door de Fair Labor Standards Act (FLSA). Om hieraan toe te voegen, hebben de meeste staten hun eigen loon- en uurtariefwetten die naast de FLSA nog meer vereisten hebben.

De FLSA vereist dat werkgevers minimaal een minimumloon betalen voor maximaal 40 uur in een werkweek en overwerk betalen voor elke extra tijd tenzij de werknemer in een uitzonderingscategorie valt.

In aanvulling op de federale wet hebben veel landen hun eigen set looneisen en -wetten en is het absoluut noodzakelijk dat werkgevers zich houden aan zowel federale als nationale wetgeving om compliant te blijven.

Als een werknemer als vrijgesteld (versus niet-vrijgesteld) wordt beschouwd, is zijn werkgever niet verplicht om overwerk te betalen. Het is aan de werkgever om al dan niet overuren te maken. Sommige werkgevers kunnen een pakket werknemersvoordelen creëren met extra voordelen in plaats van overwerk.

In het algemeen moet u als een "vrijgestelde" werknemer worden beschouwd, en moet u een salaris (niet per uur) ontvangen en uitvoerende, administratieve of professionele taken uitvoeren. Om zaken verder te compliceren voor werkgevers, zijn er aanvullende federale, staats- en FLSA-wetten met betrekking tot andere indelingen van werknemers, zoals stagiairs, onafhankelijke contractanten, tijdelijke werknemers, vrijwilligers, werknemers in opleiding en buitenlandse werknemers, dat werkgevers verplicht zijn om te verblijven door.

Niet-vrijgestelde werknemers

Een niet-vrijgestelde werknemer heeft recht op overuren via de Fair Labor Standards Act (FLSA). Ook hebben sommige staten richtlijnen voor overwerkvergoedingen uitgebreid. Neem contact op met de State Department of Labor-website voor regels op uw locatie. Werkgevers moeten anderhalf keer de normale beloning van de werknemer betalen als ze meer dan 40 uur werken in een bepaalde betaalweek. De meeste werknemers moeten het federale minimumloon ($ 7,25 in 2019) voor de reguliere tijd en ten minste anderhalf uur voor alle gewerkte uren boven de standaard 40 worden uitbetaald.

Soorten vrijgestelde werknemers

De Fair Labor Standards Act (FLSA) erkent drie hoofdcategorieën van vrijgestelde werknemers:

• uitvoerend
• professioneel
• administratief

Deze categorieën zijn doelgericht breed en omvatten vele soorten banen.

Het zijn de taken die worden uitgevoerd op het werk, niet alleen de functie, die de vrijgestelde of niet-vrijgestelde werkstatus bepalen.

De FLSA garandeert niet-vrijgestelde werknemers anderhalf keer hun normale betalingstarief voor overuren die gedurende een bepaalde werkperiode zijn gemaakt.

Richtlijnen voor vrijstelling van overwerk-betalingsvereisten

Administratieve, uitvoerende en professionele medewerkers, verkopers en STEM-werknemers (Science, Technology, Engineering en Math) kunnen worden geclassificeerd als vrijgesteld en komen daarom niet in aanmerking voor overwerkvergoeding als ze aan de volgende criteria voldoen:

• Werknemers krijgen een salaris, in plaats van dat ze op uurbasis worden betaald.
• Medewerkers verdienen minimaal $ 455 per week.
• Werknemers ontvangen een salaris voor elke week dat ze werken.

Om in aanmerking te komen voor vrijstelling van overuren, moeten werknemers ook voldoen aan bepaalde tewerkstellingsproeven met betrekking tot hun taken en verantwoordelijkheden. Volgens de Society for Human Resource Management (SHRM) moet aan de volgende algemene voorwaarden worden voldaan om een ​​werknemer aan te merken als vrijgesteld:

• Voor de uitvoerende vrijstellingwerknemers moeten primair de leiding hebben over de onderneming of een afdeling of onderdeel van de onderneming; moet gewoonlijk en regelmatig het werk van ten minste twee werknemers leiden; en moet de bevoegdheid hebben om in dienst te nemen of te ontslaan, of hun suggesties en aanbevelingen met betrekking tot het aannemen, ontslaan of wijzigen van de status van andere werknemers moet een bijzonder gewicht krijgen.
• Voor de administratieve vrijstelling, werknemers moeten een primaire taak hebben om kantoorwerk of niet-handmatig werk uit te voeren dat rechtstreeks verband houdt met het beheer of de algemene zakelijke activiteiten van de werkgever of de klanten van de werkgever, en hun primaire taak moet het uitoefenen van discretie en onafhankelijk oordeel met betrekking tot aangelegenheden van betekenis.

• Voor een professionele vrijstelling, werknemers moeten een primaire taak hebben om kennis van een gevorderd type op te nemen in een wetenschapsgebied of te leren dat gewoonlijk is verworven door langdurige, gespecialiseerde, intellectuele instructie en studie, of zich moeten specialiseren in een paar andere, gelijkaardige, zeer gespecialiseerde gebieden, zoals lesgeven, computeranalyses en engineering.

Uitzonderingen op overwerkvereisten

Over het algemeen zijn niet-vrijgestelde werknemers die minder verdienen dan $ 455 per week, wat $ 23.660 per jaar is, gegarandeerd overwerk.

Enkele uitzonderingen hierop zijn onder meer onderzoekers of mensen die werken met een educatieve of overheidssteun.

Voorbeelden van de overwerkstatus van werknemers

• Susan is een vrijgestelde werknemer en heeft daarom geen recht op overwerk.
• John is een niet-vrijgestelde werknemer, dus hij werkt zoveel mogelijk overuren omdat hij anderhalf keer zijn uurloon verdient.
• Bethany verdient $ 400 per week, dus ze krijgt gegarandeerd extra tijd voor haar extra uren op kantoor.
• Na haar promotie en salarisverhoging was Reshma niet langer een niet-vrijgestelde werknemer die in aanmerking kwam voor overwerk.
• Rob nam de eerste van twee vacatures ondanks het lagere salaris omdat hij in aanmerking zou komen voor overwerk.

Sommige staten hebben verschillende richtlijnen voor classificatie van ontslagen werknemers en minimale overuren

Niet alle staten hebben dezelfde richtlijnen voor vrijgestelde werknemers. In Californië bijvoorbeeld om een ​​persoon te classificeren als vrijgesteld van overwerkvereisten, moeten grote werkgevers de werknemer minstens $ 49.920 betalen. Voor kleine werkgevers is het bedrag $ 45.760. Alle andere werknemers komen automatisch in aanmerking voor overwerk, ongeacht hun functie. Werknemers die boven de salarisdrempel verdienen, moeten nog steeds voldoen aan de andere criteria voor vrijgestelde status voor die categorie.

Ook moeten niet-vrijgestelde werknemers overuren krijgen die gelijk zijn aan minstens 1,5 keer het Californische minimumloon van $ 12 per uur (voor werkgevers met meer dan 26 werknemers) of $ 18,50 per uur.

In New York variëren de salarisdrempels van NYS in 2019 per locatie. New York City heeft een aparte drempel voor kleine en grote werkgevers. Nassau, Suffolk en Westchester County hebben ook een andere drempel dan de rest van de staat New York.

Neem contact op met voor uw State Department of Labor voor de nieuwste bepalingen over overwerk in uw regio.