De dubbele standaard van work-life-balans

Traditioneel werden mannen gezien als de beschermers en belangrijkste leveranciers voor hun families en daarom, als ze meer tijd op kantoor, netwerken of zelfs tijd doorbrengen met het volgen van een opleiding, werden ze gewaardeerd om hun drive en geprezen om hun successen buiten het thuis. Mannen worden gewoonlijk "goede providers" genoemd wanneer hun waarde wordt samengevat. Vrouwen worden eerder geprezen om goede vrouwen en moeders te zijn, lang voordat ze massaal worden aangeduid als 'goede leveranciers'.

Van mannen wordt vaak verwacht dat ze agressief zijn in het bedrijfsleven - doorzetters worden en niet erg worden bekritiseerd omdat ze hun werk voor het gezin zetten, omdat ze uiteindelijk hun gezinnen dienen door ervoor te zorgen dat hun behoeften worden gedekt door een fatsoenlijk inkomen. Van vrouwen wordt verondersteld dat ze volgzaam en minder effectief zijn in het zaken doen - iets wat statistieken aantonen is allesbehalve waar.

De prijs van succes

Wanneer vrouwen ernaar streven om succes te behalen, worden ze er vaak aan herinnerd dat de prijs van laat werken of studeren ten koste gaat van hun echtgenoten, kinderen en vrienden, en zelfs voor hun eigen persoonlijke kosten. Is je ooit verteld dat je nu een carrière zult betreuren omdat je het jonge leven van je kinderen mist?

Waar het op neerkomt, is dat in de meeste samenlevingen over de hele wereld mannen het lef krijgen dat vrouwen niet worden toegestaan ​​als het gaat om het definiëren van de rollen die de moeten spelen in het leven. En wanneer 'hij' alles heeft, is het een nobel iets, als 'zij' het heeft, kan de hele vrouw worden ondervraagd over haar waarden en prioriteiten in het leven. En er is de moederschapscrisis om te overwegen.

Geslachtsverschillen

Mannen zijn over het algemeen beter in het beweren en uiten van hun behoeften. Biologie, natuur en samenleving bereiden jongens beter voor om volwassen te worden als leiders dan geldt voor meisjes. Meisjes krijgen poppen om mee te spelen en kunnen ontmoedigd worden om wiskunde en wetenschapsgebieden te volgen, en zeker, weinigen kunnen beweren dat vrouwen een hardere tijd hebben om vooruit te komen in het bedrijfsleven dan de meeste mannen.

Agressief zijn kan een goede eigenschap zijn als het wordt getemperd met volwassenheid; agressief zijn op de juiste manier kan de meesten van ons helpen om meer uit het leven te halen - maar veel vrouwen zijn vaak verlegen over het vragen of hun eigen behoeften worden vervuld.

Mannen nemen meer kans om een ​​dag vrij te nemen om te golfen, te slapen, naar sport te kijken of naar de sportschool te gaan dan een vrouw, omdat wanneer een vrouw een verzoek doet, ze als bazig, zeurderig of als een egoïstische moeder kan worden gezien /vrouw.

Het glazen plafond

Net als vrouwen kunnen mannen ook geweldige verzorgers zijn, hulp ontmoeten en de vrouwen echt steunen in hun leven, maar mannen zien nog steeds niet wat hun partners zo duidelijk willen als vrouwen vaak kunnen. Hoewel dit klinkt als een grove generalisatie, hebben zelfs mannen die zeer ondersteunend en behulpzaam zijn hun vrouwelijke partners misschien nodig om hen te vertellen wat ze willen en nodig hebben. Het is waar het oude cliche "Mannen zijn van Mars en Vrouwen van Venus" misschien goed van toepassing zijn. Mannen en vrouwen denken gewoon anders over veel dingen, maar mannen zullen vaak helpen, vooral als er een probleem is om op te lossen als ze alleen weten wat het probleem is.

Bewijs dat voortdurende stereotypen ondersteunt, is duidelijk en ongebreideld in de wereld van werk. Vrouwen worden minder betaald dan mannen voor het uitvoeren van dezelfde banen. Ze zijn meer kans om te worden overgedragen voor een promotie, en hun verhogingen zijn kleiner. Mannen raken nooit een 'glazen plafond' - die term is gemaakt om het struikelblok te definiëren dat alleen geldt voor vrouwen.

Minderheidsvrouwen worden vaak gestereotypeerd als alleenstaande moeders. En de waarheid is dat meer alleenstaande moeders minderheden zijn, maar dit heeft veel meer te maken met sociale en economische beperkingen die vaak gebaseerd zijn op discriminatie en minder kansen dan een minderheid. Helaas voor elke minderheid - man of vrouw - bestaat ongelijkheid: werk harder, krijg minder betaald omdat je een minderheid bent. Als het om inkomen gaat, verdienen minderheidsvrouwen dollar-voor-dollar minder dan de rest van de samenleving. Dus hoe kunnen vrouwen die misschien meer uren moeten werken dan een man genoeg verdienen om te zorgen dat hun families "beter" zijn om hun leven in balans te brengen?

Stereotypen van de biologie

Vrouwen worden ook gezien als minder gewenste kandidaten voor controles en belangrijke bedrijfsfuncties vanwege het "risico" dat ze zwanger kunnen worden en hun loopbaan op elk moment kunnen laten vallen. De maatschappij hecht nog steeds waarde aan vrouwen als echtgenotes en moeders, en tegen het einde van de lijst met 'vrouwen is', als economische grootmacht. Als gevolg van dit denken wordt verwacht dat wanneer een kind wordt geboren, vrouwen vrijaf zullen nemen of stoppen met hun baan om een ​​gezin te stichten. Mannen worden niet gezien als 'risicokandidaten' uit het familieconflict en de meeste bedrijven in de Verenigde Staten laten zelfs niet toe dat mannen zwangerschapsverlof nemen om thuis te helpen met jonge kinderen, zelfs wanneer ze dat willen.

Het probleem is niet alleen dat vrouwen door moeten gaan met het bestrijden van genderongelijkheid, iets waar we (waarschijnlijk) vanaf het begin mee hebben gevochten. Het probleem is dat de nieuwe eisen en inschattingen van vrouwen die naar verwachting een beter "work-life" -evenwicht bereiken alleen maar hebben bijgedragen aan onze platen.

Het probleem is dat het evenwicht tussen werk en privéleven, als je bedenkt wat het zou betekenen, bijna klinkt alsof het door een man is uitgevonden, omdat het suggereert dat we loopbanen, baby's en een schoon huis kunnen hebben als we alleen prioriteiten stellen en werken moeilijker om onze levens in balans te brengen. En als we hier goed in zijn, kunnen we zelfs wat 'vrije tijd krijgen voor goed gedrag' om aan onszelf te besteden.