Militair pensioen Betalen na echtscheiding

Bij een militaire scheiding kunnen er maximaal drie afzonderlijke rechtsgebieden zijn waar men een echtscheiding kan aanvragen: de legale residentie van het militaire lid; de legale verblijfplaats van de echtgenoot; en de staat waarin het servicemember is gestationeerd.

Servicemembers veranderen hun legaal verblijf niet alleen omdat ze naar een andere staat verhuizen. De Servicemembers Civil Relief Act (SCRA) stelt servicemembers in staat om in één staat te leven, maar claimt een andere staat als hun legale verblijfplaats.

Hetzelfde geldt niet voor de echtgenoot. De wettige verblijfplaats van de echtgenoot is meestal de staat waar hij / zij momenteel verblijft. Om echtscheiding aan te vragen, moet de persoon in de meeste gevallen echter een minimum verblijfsvereiste instellen, variërend van drie maanden tot zes jaar.

Bovendien hebben de meeste staten wetten die toestaan ​​dat een lid of echtgenoot een echtscheiding aanvraagt ​​in de staat waarin het lid is gestationeerd, zelfs als het lid of de echtgenoot geen inwoner van die staat is. Veel staten stellen zelfs een "minimumresidentie" voor militaire echtscheidingsacties vrij.

Airman Joseph Tribbett is bijvoorbeeld gestationeerd op de luchtmachtbasis Travis in Californië. Joe's "legale residentie" bevindt zich in Nebraska. Hij is voor een jaar gescheiden van zijn vrouw. Jill woont bij haar ouders in Denver, Colorado.

Beide partijen kunnen een echtscheiding aanvragen in Californië, Nebraska of Colorado. Soms is het voordelig om de echtscheidingswetgeving van de verschillende staten die jurisdictie hebben te herzien alvorens te beslissen waar iemand echtscheiding moet aanvragen (onthoud echter dat als u zich in een andere staat dan waar u feitelijk bevindt, dit vereist reizen voor verschijningen van de rechtbank, etc.)

Verdeling van gepensioneerd betalen

Aan het einde van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig begonnen verschillende nationale rechtbanken het betalen van gepensioneerde soldaten als 'gemeenschapseigendom' te beschouwen, waarbij vaak een deel van het loon aan de voormalige echtgenoot werd uitbetaald. Een dergelijk geval uit Californië keerde zich uiteindelijk door de federale rechtbanken naar het Supreme Court, die regeerde McCarty v. McCarty, 453 U.S. 210 (1981), dat federale wetgeving niet toestond dat gepensioneerde beloning werd behandeld als gezamenlijk eigendom.

In zijn beslissing was de rechtbank heel duidelijk dat de verdeling van de gepensioneerde soldij niet per se ongrondwettig was, maar dat de huidige federale wetten (destijds) de behandeling van gepensioneerde soldij als gezamenlijk eigendom verboden.

Als reactie hierop nam het Congres in 1982 de Uniformed Services Former Spouse Protection Act (USFSPA) aan. Met deze wet kunnen rechters van de staat het betaalde ouderdomspensioen behandelen als eigendom van het lid of als eigendom van het lid en zijn echtgenoot in overeenstemming met de wetten van de rechtbank.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is er geen 'magische formule' in de wet om de juiste verdeling van gepensioneerde salarissen te bepalen. Een rechtbank kan gepensioneerde beloning op elke gewenste manier verdelen (onder voorbehoud van de wetten van die staat). Het zou bijvoorbeeld volkomen legaal zijn als een rechtbank de betaalde soldij 50/50 zou verdelen voor een huwelijk dat slechts twee maanden duurde (opnieuw, afhankelijk van de wetten van die staat). Een staat zou ook kunnen beslissen om een ​​meerderheid van het gepensioneerde loon aan de voormalige echtgenoot toe te kennen als de staatswetten zo'n verdeling toestonden.

Omgekeerd kan een rechtbank er ook voor kiezen om gepensioneerde lonen als het exclusieve eigendom van het militaire lid te behandelen.

Om echter het ministerie van Defensie (DOD) rechtstreekse betalingen van het gepensioneerde loon van een militair aan de voormalige echtgenoot te laten doen, moet aan de volgende richtlijnen worden voldaan:

1. De ex-echtgenoot moet ten minste tien jaar getrouwd zijn geweest met het militaire lid, waarbij minstens tien jaar van het huwelijk een periode van militaire dienst overlapt die betaalbaar is voor gepensioneerde beloning.
2. Rechtstreekse betalingen zullen niet worden gedaan voor de verdeling van de gepensioneerde beloning van meer dan 50 procent (als er meer dan een scheiding is, dan moet die eerst komen, het eerst maalt - niet meer dan 50 procent wordt betaald als verdeling van het betaalde salaris - bijvoorbeeld, als een rechtbank ex-echtgenote nummer een 40 procent van de gepensioneerde beloning toekent, en een andere rechter ex-echtgenoot nummer twee 40 procent van de gepensioneerde beloning toekent, zal DOD Finance direct ex-echtgenoot nummer één 40 procent betalen en zal het loon ex-echtgenoot betalen nummer twee 10 procent).

1. Arbeidsongeschiktheidspersoneel is niet onderworpen aan verdeling als eigendom. Het is echter onderhevig aan derdenbeslag voor alimentatie of kinderbijslag.
2. Alimentatie of kinderbijslag kan worden betaald in aanvulling op de verdeling van de betaalde beloning. In dit geval betaalt DOD Finance niet meer dan 65 procent van het beschikbare eenmalige pensioen van een persoon voor eigendomsverdeling en alimentatie / kinderbijslag.

Met andere woorden, laten we zeggen dat Joe en Jill 12 jaar getrouwd waren, maar slechts 8 van die jaren waren toen Joe in het leger zat. Het staatshof kent Jill 40 procent van Joe's militaire gepensioneerde salaris toe. In dit geval kan Jill niet van toepassing zijn om DOD haar direct te laten betalen omdat er geen 10-jarige overlap was in het huwelijk met de militaire dienst van Joe. Joe is echter verantwoordelijk voor het een keer per maand betalen van Jill of voor mogelijke consequenties van de rechtbank.

Als, aan de andere kant, Joe en Jill 12 jaar getrouwd waren geweest met alle twaalf jaar overlappende Joe's militaire dienst, kon Jill DOD Finance vragen om haar deel van het betaalde salaris rechtstreeks aan haar te betalen.

Bevoegdheid over gepensioneerd betalen

Een zeer belangrijke bepaling van de USFSPA wordt vaak over het hoofd gezien, zelfs door ervaren attornies: om voor een rechtbank bevoegd te zijn over de gepensioneerde beloning van een lid, moet de rechtbank jurisdictie hebben over het lid door:

• Zijn / haar verblijf, anders dan vanwege een militaire opdracht, in de territoriale bevoegdheid van de rechtbank
• Zijn / haar woonplaats in de territoriale bevoegdheid van de rechtbank
• Zijn / haar instemming met de jurisdictie van de rechtbank

Laten we onze radeloze Joe en Jill terug in beeld brengen. Neem aan dat Joe in Californië is gestationeerd maar beweert Nebraska als zijn legale residentie. De legale residentie van Jill bevindt zich in Colorado.

Als Jill in Colorado een echtscheiding aanvraagt, zou de rechtbank Joe's militaire gepensioneerde loon niet mogen verdelen, tenzij Joe instemt met de jurisdictie van de rechtbank (ervan uitgaande dat het paar geen gezamenlijke woonbanden had in Colorado).

Als Jill een echtscheiding aanvraagt ​​in Californië (waar Joe is gestationeerd), is de zaak gecompliceerder. Ongeacht "legaal verblijf", als een rechtbank bepaalde dat Californië hun huis is, niet alleen een verblijfplaats van gemak (d.w.z. vanwege militaire stationering), zou de rechtbank de jurisdictie over de pensioenuitkering van het lid kunnen aannemen, ongeacht de toestemming.

Een dienstlid wiens gezin een huis heeft gekocht en heeft gewoond, gevestigde kerk- en gemeenschapsrelaties heeft, opgeleid en opgevoed kinderen in de staat, kan goed worden beschouwd als gedomicilieerd daar, hoewel ze elders een "legale woning" hebben onderhouden.

Of de rechtbanken van het belastingkantoor bevoegd zijn, of er geen toestemming is, is een kwestie die van geval tot geval moet worden opgelost.