Air and Space Expeditionary Force (AEF) -implementaties

De luchtmacht is overgeschakeld naar een structuur voor lucht- en ruimtedistributiekracht (AEF) om operaties te organiseren. Deze herstructurering heeft de luchtmacht teruggebracht naar de wortels van zijn expeditie en geleid tot stroomlijning van de manieren waarop het zichzelf organiseert en zijn strijdkrachten presenteert.

Een expeditionaire militaire macht is per definitie een land dat op korte termijn militaire operaties kan uitvoeren als reactie op crises, met krachten die zijn toegesneden op het bereiken van beperkte en duidelijk gestelde doelen. In gewone taal heeft de luchtmacht hun gevechtsvleugels overgenomen - actieve dienst, reservisten en nationale garde - en hen toegewezen aan een van de tien AEF's.

Hoe implementaties werken

Hier is een mogelijk scenario. AEF nr. 1 zou kunnen bestaan ​​uit F-15 of F-16 vliegende squadrons en onderhouds- of support squadrons van meerdere bases in de Verenigde Staten, zowel actief als reserve.

Wanneer het tijd is om AEF te implementeren, zal personeel van al deze verschillende squadrons, die zich op verschillende bases bevinden, allemaal als één grote organisatie worden ingezet. Iedereen weet van tevoren wanneer hun specifieke AEF-implementatievenster is, op basis van wat AEF hun vleugel (of basis) heeft toegewezen.

Als binnen dat venster een implementatie vereist is, weten de leden van die AEF dat ze de ideale oplossing zijn. Deze structuur helpt bij het elimineren van de meeste scenario's die leidden tot "no-notice" -implementaties.

Als onderdeel van de AEF ontvangt een commandant van het squadron een eenheidstaakcode (UTC) die hem of haar vertelt hoeveel troepen met 3 niveaus voor de levering van stagiairs moeten worden ingezet, hoeveel troepen voor inzet van technici op 5 niveaus moeten worden ingezet en hoeveel level supply promotors zijn nodig voor de inzet.

gereedheid

Tien inzetbare AEF's zijn opgericht. Twee AEF's, opgeleid om de taak uit te voeren, worden altijd ingezet of op afroep om te voldoen aan de huidige nationale vereisten, terwijl de resterende krachten trainen, oefenen en voorbereiden op het volledige spectrum van operaties.

Daarnaast onderhoudt de luchtmacht in totaal vijf bommenwerpergroepen (BGL) ter ondersteuning van de AEF's op afroep, en op afroep leidende vleugels voor het openen van expeditielocaties.

Rotatiecyclus

De rotatiestructuur biedt personeel van de luchtmacht een mate van voorspelbaarheid voor hun leven en stabiliteit voor hun training. Voorspelbaarheid is ook de sleutel voor traditionele gardesoldaten en reservisten die hun militaire taken moeten balanceren met een voltijds dienstverband bij een burger.

De AEF-cyclus van 20 maanden omvat perioden van normale training, voorbereiding en oproepbaarheid of inzetbaarheid. De normale trainingsperiode van ongeveer 14 maanden concentreert zich op unit-missies en basisvaardigheden.

De voorbereidingsperiode van twee maanden voor de inzet richt de activiteiten van de eenheid op het gebied van verantwoordelijkheid en specifieke gebeurtenissen die nodig zijn voor de 4 maanden durende oproep of inzetperiode die daarop volgt.

Na de inzet of aanwezigheidsperiode zullen eenheden een belangrijke herstelperiode (MAJCOM) ingaan. Het personeel dat is toegewezen aan de BGL's bevindt zich in dezelfde cyclus van 20 maanden.

Toekomstige doelen

Het uiteindelijke doel van de luchtmacht is ervoor te zorgen dat een bepaalde AEF in 48 uur kan worden ingezet - snel genoeg om veel crises in te dammen voordat ze escaleren. Volgens Air Force Vision 2020 zal de luchtmacht in staat zijn om snel extra AEF's in te zetten - tot vijf AEF's in 15 dagen.

Informatie afgeleid van Air Force Pamphlet 36-2241, deel 1