Hoe werkgevers gebruik maken van geheimhoudingsovereenkomsten

Een geheimhoudingsovereenkomst is een geschreven juridisch contract en is meestal tussen een werkgever en een werknemer. Het contract bevat bindende voorwaarden die de werknemer verbieden om vertrouwelijke en bedrijfseigen informatie vrij te geven. Om de overeenkomst juridisch bindend te maken, moet de werknemer iets ontvangen in ruil voor ondertekening - in dit geval een baan.

Niet-bekendmakingsovereenkomsten zijn ook bekend als non-disclosure, NDA, vertrouwelijke openbaarmakingsovereenkomsten, geheimhoudingsovereenkomsten, gepatenteerde informatieovereenkomsten en vertrouwelijkheidsovereenkomsten.

Een NDA is van kracht voor de duur van het dienstverband van een werknemer en voor een periode na beëindiging van het dienstverband. Om uitvoerbaar te zijn, moet een geheimhoudingsovereenkomst informatie beschermen die zowel vertrouwelijk als waardevol is.

Andere gevallen wanneer geheimhoudingsovereenkomsten worden gebruikt

In andere omstandigheden waarin een werkgever geïnteresseerd is in het privé houden van vertrouwelijke en eigendomsrechtelijke bedrijfsinformatie, kan een geheimhoudingsovereenkomst worden gesloten. Het gebruik van een NDA onder sommige van deze omstandigheden vereist een sprong van vertrouwen door de werkgever die mogelijk niet alle personen kent die bij het gesprek betrokken zijn.

Door een bindend juridisch document te gebruiken, zou de werkgever echter enig verhaal kunnen doen als vertrouwelijke of bedrijfseigen bedrijfsinformatie zou worden gedeeld. De gelegenheden waarvoor een werkgever een geheimhoudingsovereenkomst wil gebruiken, zijn onder meer:

• Management-interviews en sollicitatiegesprekken op hoog niveau tijdens welke vertrouwelijke bedrijfsinformatie met de kandidaat wordt besproken, omdat het bijna onmogelijk is om een ​​ervaren personeelslid in dienst te nemen zonder zeer vertrouwelijke informatie te bespreken. Zonder de discussie zouden de werkgever en de kandidaat niet kunnen vaststellen of de kandidaat geschikt is voor de functie.
• Consultatie of contractuele contract- en toewijzingsbesprekingen en alle producten die voortvloeien uit de contractuele werkzaamheden die voor het bedrijf zijn uitgevoerd.
• Leveranciersbesprekingen die betrekking hebben op producten, onderdelen en ander het delen van eigen informatie om te bepalen of de verkoper over het vermogen en de capaciteit beschikt om het benodigde product te produceren.

• Situaties met betrekking tot voorraad- of bedrijfsaankopen, due diligence of elke interactie waarbij vertrouwelijke informatie wordt gedeeld. Tijdens de due diligence is een persoon die vertrouwelijke bedrijfsinformatie moet beoordelen verplicht om een ​​geheimhoudingsovereenkomst te ondertekenen. Dit omvat accountants, bedrijfseigenaren, senior medewerkers van productrecensies, enzovoort.

Werkgever voordelen van het gebruik van geheimhoudingsovereenkomsten

Werkgevers profiteren van niet-bekendmakingsovereenkomsten, omdat deze deze partijen ervan weerhouden om eigendomsinformatie, bedrijfsgeheimen, klant- of productinformatie, strategische plannen of andere informatie die vertrouwelijk en eigendom is van het bedrijf, met concurrenten te delen.

Niet-openbaarmakingsovereenkomsten bepalen dat de ondertekenaar geen vertrouwelijke bedrijfsinformatie kan vrijgeven of op enige manier kan gebruiken.

Niet-openbaarmakingsovereenkomsten claimen vaak dat het bedrijf eigenaar is van alles wat wordt ontwikkeld, geschreven, geproduceerd of uitgevonden tijdens of als gevolg van een baan, contracten, diensten of interviews, als dit op enige manier verband houdt met de reikwijdte van de activiteiten van het bedrijf.

Een geheimhoudingsovereenkomst moet een clausule bevatten die een werkgever toestaat om de ondertekenaar te tekenen of toestemming te geven om bedrijfseigen informatie te gebruiken. Hierdoor kunnen werknemers wat speelruimte hebben om deel te nemen aan activiteiten zoals het starten van een bedrijf of leverancier worden bij hun voormalige werkgever.