Amerikaanse militaire chemische oorlogsvoeringbescherming

Er is een aanzienlijke verscheidenheid aan dodelijke en onschadelijke chemische stoffen en de middelen om ze te bezorgen. De technologie die nodig is om deze chemicaliën te produceren is vergelijkbaar met die voor het maken van kunststoffen, meststoffen en detergenten. Aangezien deze kennis zich verspreidt over onderontwikkelde landen, wordt de toegenomen kans op chemische oorlogsvoering een harde realiteit.

Chemische oorlogsmiddelen zijn giftige chemicaliën die irriterende effecten kunnen produceren, materialen of gebieden onbruikbaar kunnen maken en de dood kunnen veroorzaken. De ernst van de letsels is afhankelijk van het type agens, de concentratie van het gebruikte middel en de verspreidingsmethode.

Typen chemische stoffen

Het Amerikaanse leger classificeert dodelijke chemische strijdmiddelen in vier categorieën:

1. Zenuw agenten:Zenuwagenten vallen het zenuwstelsel aan en beïnvloeden de spiercontrole, het gezichtsvermogen, het hart en de longfuncties. Het Ministerie van Defensie (DOD) beschouwt dit als de meest waarschijnlijke categorie van chemische agentia die kunnen worden gebruikt tegen militair personeel van de VS dat betrokken is bij gevechtsoperaties.
2. Blister agenten:Blisteragentia vallen celweefsel aan en vernietigen het, wat irritatie, ontsteking en ernstige blaren veroorzaakt. Deze weefselschade verhoogt de kans op infectie en kan uiteindelijk de dood veroorzaken. In de meeste gevallen kunnen pijn en blaren pas lang na blootstelling optreden.

1. Verstikking agenten:Verstikkingmiddelen veroorzaken irritatie en ontsteking van de luchtwegen en de longen. Als er voldoende hoeveelheid in de longen komt, kan de vloeistof zich daar verzamelen. Dood komt voort uit een gebrek aan zuurstof.
2. Bloed agenten:Bloedmiddelen verstoren de zuurstofdragende eigenschappen van het bloed. Deze snelwerkende middelen verdwijnen snel in de open lucht, maar zijn zeer dodelijk. Bloedmiddelen beschadigen ook maskerfilters, dus filters moeten zo snel mogelijk worden vervangen na een aanval met bloed.

Levering en fysieke eigenschappen

Chemische agentia kunnen worden vrijgegeven door artilleriegranaten, raketten, bommen, granaten, mijnen, vliegtuigsprays en raketten. Bovendien kunnen ze worden gespoten uit lucht-, land- en watervoertuigen of heimelijk worden gebruikt om voedsel en watervoorzieningen te verontreinigen. Veel voorkomende vormen van chemische middelen zijn:

Gassen en dampen. Gassen en dampen zijn meestal onzichtbaar. Gaswolken kunnen echter kort zichtbaar zijn na hun vrijzetting of in gebieden waar er weinig luchtverplaatsing is om ze te verdrijven. Hun primaire toegangsroute is via de luchtwegen, hoewel sommige stoffen in zware concentraties door de ogen en de onbedekte huid kunnen dringen. Gassen en dampen kunnen tot enkele uren blijven hangen, waarbij de zwaarste concentraties optreden in laaggelegen, dode luchtruimten zoals gebouwen, grotten, schelpkraters, ravijnen en beboste gebieden.

Vloeistoffen. Vloeibare middelen kunnen van helder tot donker van kleur zijn en de viscositeit van fijne machineolie hebben; verdikte agentia kunnen eruitzien als motorolie. Chemische stoffen die in vloeibare vorm worden gebruikt, kunnen uiterst moeilijk te detecteren zijn met het blote oog. De meest betrouwbare methode voor het detecteren en identificeren van vloeibare zenuw- en blisteragenten is M8 chemisch detectorpapier. Tenslotte geven vloeibare middelen ook giftige dampen af ​​die kunnen worden geïnhaleerd en vele dagen effectief kunnen blijven.

Vaste lichamen (poeders). Sommige middelen worden in poedervorm afgegeven. Ze kunnen het lichaam via de huid binnendringen of worden ingeademd. Agents in stofachtige vorm komen vrij in verschillende klimatologische omstandigheden en kunnen vele weken effectief blijven. Deze "stoffige" middelen zijn moeilijk te detecteren tenzij ze worden bevochtigd. Eenmaal gedetecteerd, kunnen ze worden ontsmet met een chloorbleekmiddeloplossing van 5 procent.

Beschermingsmiddelen voor chemische oorlogsvoering

Ongeacht het type, de concentratie of de methode van aanval, de beste onmiddellijke bescherming tegen chemische middelen is het masker en het chemische verdedigingssemble. Het leger van de Verenigde Staten heeft de beste apparatuur die overal in de wereld wordt afgevaardigd en beschermt tegen vijandige chemische of biologische aanvallen wanneer het op de juiste manier wordt gebruikt.

Het masker is het belangrijkste stuk beschermende uitrusting. Wanneer het op de juiste manier wordt gedragen, beschermt het het gezicht, de ogen en de luchtwegen tegen alle bekende chemische en biologische agentia. Naast het masker omvat het chemische verdedigingssemble dat door de Amerikaanse strijdkrachten wordt gebruikt de chemische overkleding (broek en jas), de maskerkap, beschermende handschoenen en beschermende overboots.

Militair gasmasker

Gasmaskers zijn niet nieuw voor het leger. Militaire gasmaskers werden voor het eerst massaal ingezet tijdens de Eerste Wereldoorlog om soldaten te beschermen tegen gasaanvallen. Giftige gassen werden gezien als een manier om een ​​einde te maken aan de impasse aan het westfront. De overheersende chemische stoffen die aan het westfront werden gebruikt, waren mosterdgas (blister-middel) en chloorgas (verstikkingsmiddel). Van toen tot nu zijn gasmaskers net zo goed onderdeel geworden van de persoonlijke uitrusting van het militaire lid als het geweer, het luchtafweervest en de helm.

In het algemeen zijn gasmaskers opgebouwd uit een dikke niet-permeabele, met rubber beklede kunststof, waarvan sommige een ingebouwde beschermende kap hebben die de kop bedekt. Het rubberen plastic is ontworpen om een ​​luchtdichte afdichting tegen de huid te vormen. Daarom verhoogt gezichtsbeharing het risico van een 'slechte verzegeling' en moet dit worden vermeden (dit is de belangrijkste reden dat de marine zijn voorschriften en verboden baarden heeft gewijzigd).

Gasmaskers gebruiken vervangbare koolstoffilters die vloeibare, aërosol- en damptoxines uit de verontreinigde lucht filteren. Gasmaskerfilters hebben een beperkte levensduur. Ze moeten worden vervangen als ze beschadigd zijn, blootgesteld aan water / vocht, na een ingestelde periode van blootstelling in een vervuilde omgeving, na langdurig gebruik in een niet-verontreinigde omgeving of als hun "houdbaarheid" is verstreken.

Het beschermende overkledingstuk

Het met houtskool geïmpregneerde bovenkledingstuk is semi-permeabel en moet over normale gevechtskleding worden gedragen. De voering werkt op precies dezelfde manier als het respiratorfilter van een gasmasker en verwijdert gifstoffen en verontreinigingen.

De semi-permeabele stof laat enige transpiratie ontsnappen. Het overkledingstuk biedt bescherming tegen toxines en chemische middelen in vloeibare druppeltjes, damp en aerosolvorm. Omdat het weefsel semi-permeabel is, kan het de drager niet beschermen tegen vloeistoffen, en natte of verzadigde pakken (door neerslag, chemische agent of door het eigen transpiratievocht van het militaire lid) komen in gevaar en moeten worden vervangen.

Net als de maskers zijn de overkleding ontworpen om een ​​beperkte levensduur te hebben en moeten ze na een ingestelde blootstelling of draagtijd worden vervangen.

Overboots en handschoenen

De bijbehorende NBC (nucleaire, biologische, chemische) beschermende overboots en handschoenen zijn gemaakt van dik ondoordringbaar, met rubber bekleed plastic en worden gedragen over normale gevechtslaarzen en katoenen voeringhandschoenen. De dikte van de handschoenen kan worden gevarieerd voor gebruikseisen waarbij de handigheid een voordeel is.

Jammer genoeg, terwijl het Amerikaanse militaire chemische verdedigingsensemble een hoge mate van bescherming biedt, kan het ook de werk- en gevechtsdoeltreffendheid verminderen door zicht, gehoor en behendigheid te belemmeren. Het kan mentale stress en hitte-uitputting veroorzaken tijdens zware workloads bij warme temperaturen. Dat is waar de militaire MOPP-niveaus in het spel komen.

Inleiding tot militaire MOPP-niveaus

MOPP staat voor "Mission-Oriented Protective Postures." MOPP-niveaus stellen commandanten in staat om hun beschermende houding te escaleren op basis van de dreiging van een aanstaande aanval en om operaties te volbrengen door de missie-voortzetting en bescherming van de kracht in evenwicht te houden. Omdat MOPP-niveaus gestandaardiseerd en gemakkelijk te begrijpen zijn, kunnen commandanten beschermende houdingen veranderen zonder lange uitleg. Commandanten kunnen de bescherming verhogen of verlagen via zes niveaus, MOPP niveau 0 tot en met MOPP niveau Alpha.

Individuele bescherming neemt toe vanaf MOPP-niveau 0, waar alleen conventionele beschermingsmiddelen (webkleding, helm en beschikbare flakvesten) worden gedragen en chemische verdedigingsapparatuur in de buurt wordt gehouden, tot MOPP-niveau 4, waar alle beschermende uitrusting wordt gedragen. MOPP-niveau Alpha vereist dat mensen alleen hun masker en handschoenen dragen en wordt alleen als beschermende houding gebruikt in bepaalde gevallen nadat het type vervuiling is vastgesteld.

Het effect van toenemende MOPP-niveaus

Naarmate de MOPP-niveaus en de vereiste beschermende uitrusting toenemen, neemt de efficiëntie van een individu daardoor af. Hoewel ze minder vatbaar zijn voor een chemisch ongeval, komen er vaker hitteproblemen voor. Niet-officiëel officieren (NCO's) en officieren in het Amerikaanse leger zijn opgeleid om te zorgen voor behoorlijke werk- en rustcycli voor hun "troepen" om de opbouw van lichaamswarmte tijdens chemische of biologische oorlogsomstandigheden te controleren.

Uitdroging is ook een ernstig probleem wanneer mensen op hoge temperaturen werken terwijl ze het chemische verdedigingssemble dragen. Mensen hebben de neiging om te drinken om te voldoen aan de waargenomen dorst in plaats van aan hun werkelijke fysiologische behoeften te voldoen. Dit beseffend, leidt het Amerikaanse leger hun personeel op, niet te wachten om dorstig te worden voordat het drinkt. Militaire leden zijn getraind om regelmatig te drinken terwijl ze in een MOPP zijn om hun prestaties te optimaliseren en te voorkomen dat ze een hittegeval worden. NCO's en officieren controleren en sturen hun mensen om de voorgeschreven hoeveelheid water te drinken als ze niet vrijwillig genoeg drinken.

De maskers hebben eigenlijk een buis die kan worden gebruikt om te drinken uit een bijlage op het deksel van de kantine, waardoor militaire leden zelfs in een vervuilde omgeving water kunnen blijven drinken.

Overzicht van de MOPP-niveaus

MOPP niveau 0.In MOPP Level 0 wordt het masker gedragen in een drager op de heup van het militaire lid. Chemisch beschermende uitrusting wordt uitgegeven, voorbereid en geplaatst zodat het lid het binnen 5 minuten kan ophalen. MOPP Niveau 0 wordt gebruikt tijdens perioden van verhoogde alertheid wanneer de vijand chemische / biologische tewerkstelling heeft, maar er is geen indicatie voor gebruik in de nabije toekomst.

MOPP niveau 1.Op dit niveau worden de chemische overkledingstukken (broek en jas) gedragen en de rest van de uitrusting wordt gedragen. MOPP Niveau 1 wordt gebruikt wanneer wordt vastgesteld dat een chemische / biologische aanval op het operatiegebied mogelijk is.

MOPP niveau 2.In MOPP Level 2 is het overkledingstuk versleten en zijn de overboots versleten. Het masker, de capuchon en de handschoenen worden in de maskerdrager gedragen, vastgebonden aan de heup. MOPP Niveau 2 wordt geïnitieerd wanneer een chemische / biologische aanval waarschijnlijk is.

MOPP niveau 3.Op dit MOPP-niveau zijn de overkleding, het masker / de capuchon en de overboots versleten, maar de beschermende handschoenen kunnen worden gedragen. MOPP Niveau 3 wordt gebruikt nadat chemicaliën door de vijand zijn gebruikt, maar in gebieden met een verwaarloosbaar risico.

MOPP niveau 4.Alles is versleten. Deze aandoening wordt gebruikt tijdens / na een aanval wanneer chemische wapens zijn gebruikt of worden vermoed.

MOPP niveau Alpha.Het masker, de capuchon en de handschoenen zijn versleten, maar de beschermende overkleding is dat niet. MOPP-niveau Alpha wordt alleen tijdens bepaalde omstandigheden genoemd, zoals bij wind in de richting van een verwaarloosbare verdamper voor damp, of binnen gebouwen of vliegtuigen.

Verontreiniging vermijden

Blootstelling aan chemische of biologische (CB) oorlogsmiddelen kan optreden tijdens en na een aanval; daarom worden Amerikaanse militairen getraind om uiterst voorzichtig te zijn om de verspreiding van besmetting te beperken. Waar mogelijk worden kritieke bronnen zoals vliegtuigen, voertuigen en uitrusting beschermd tegen besmetting door ze onder dekking te plaatsen in hangars, schuren of andere structuren, of ze te bedekken met plastic zeilen of waterdichte zeildoeken voordat een aanval plaatsvindt. Wanneer het personeel zich in een gebouw of tent bevindt, moet het worden geïnstrueerd om ramen, deuren, luifels enz. Te sluiten wanneer het op de hoogte wordt gesteld van een aanstaande aanval en na de aanslag totdat wordt gemeld dat de gevaren niet meer bestaan.

Naast het gebruik van beschermende kleding en uitrusting, speelt gezond verstand een grote rol bij het werken in besmette gebieden. Militair personeel is getraind om knielen, zitten of lopen in verontreinigde gebieden te vermijden, en niets aan te raken tenzij het absoluut noodzakelijk is. Wanneer de missie het toelaat, worden teams uitgezonden om besmette gebieden te detecteren en te markeren. Het Amerikaanse leger heeft gespecialiseerde chemische ontsmettingsteams die apparatuur en landoppervlakken kunnen ontsmetten, zodra het gevaar is geïdentificeerd en gelokaliseerd.

Ontsmetting van personeel

Als een chemische stof op de huid of beschermende uitrusting terechtkomt, moet deze onmiddellijk worden verwijderd. Sommige middelen werken snel en kunnen binnen enkele minuten worden uitgeschakeld. De mate van letsel veroorzaakt door een chemisch middel neemt toe naarmate het langer op de huid achterblijft. Het leger geeft speciale decontaminatiekits voor personeel uit met de naam M291 en M295 afzonderlijke decontaminatiekits. Ze zijn de meest effectieve methode om chemische stoffen uit de huid te verwijderen.

Bij afwezigheid van een persoonlijke ontsmettingskit kan militair personeel een chloorbleekmiddeloplossing van 5 procent gebruiken om het chemische middel uit de apparatuur te verwijderen en een 0,5 procent oplossing om middelen van de huid te verwijderen. De ogen zijn erg kwetsbaar wanneer ze worden blootgesteld aan zenuw- en blaasmiddelen. Als een van deze agenten in de ogen komt, worden militairen getraind om ze met water te irrigeren. Militair personeel uit de VS ontvangt ook antigeen van zenuwmiddelen en leert om ze, indien nodig, te gebruiken.

Decontaminatiepoeder.Decontaminatiepoeder is bedoeld door het leger voor het ontsmetten van soldatenhuid en persoonlijke uitrusting van vloeibare NBC-agentia. Het poeder is meestal fijngemalen om het een groter oppervlak te geven, waardoor het een uiterst effectief adsorbens is. Over het algemeen zijn de hoofdingrediënten chloride van kalk en magnesiumoxide die zowel absorptie- als neutralisatie-eigenschappen bieden.

Chemisch detectiepapier.Chemisch detectiepapier kan chemische stoffen voor chemische oorlogvoering opsporen en identificeren. Het papier is als pleister op het oververvuilende kledingstuk van chemicaliën bevestigd met behulp van een zelfklevende achterkant of klittenbandachtig hechtmateriaal. Het papier is geïmpregneerd met kleurstoffen die gevoelig zijn voor verschillende soorten chemische wapens en geeft aan welk type agens aanwezig is in het bijbehorende pigmentsignaal.

Zenuwagent Tegengif.Medische afgevaardigden geven een tegengif tegen zenuwen en voorbehandeling tijdens verhoogde bereidheid. Het tegengif tegen primaire zenuwen is een intramusculaire injector met een cocktail van oxim en atropine. Bovendien zullen medische vertegenwoordigers pyridostigminebrometabletten afgeven als wordt verwacht dat het juiste type zenuwagens wordt gebruikt. Militaire leden nemen deze tabletten, voorafgaand aan een aanval, op aanwijzing van een hoger hoofdkwartier. Deze tabletten, in combinatie met het tegengif, beperken het effect van bepaalde soorten zenuwvergiftiging.

Biologische aanvallen

In aanvulling op chemische aanvallen, is het Amerikaanse leger ook voorbereid op aanvallen met biologische middelen, levende micro-organismen die ziekten veroorzaken bij mensen, dieren of planten, of ervoor zorgen dat materialen verslechteren. Deze middelen kunnen direct worden gebruikt om ziekten te veroorzaken zoals miltvuur, cholera, pest of difterie, of indirect om gewassen te infecteren en voedselvoorraden te verminderen. Deze ziekten verspreiden zich op verschillende manieren, waaronder de inname van de geïnfecteerde planten of dieren, beten van geïnfecteerde dieren en insecten of het inademen van de micro-organismen.

Micro-organismen die worden gebruikt bij biologische oorlogsvoering omvatten bacteriën, rickettsiae, schimmels en virussen (gewoonlijk aangeduid als kiemen). Ze komen het lichaam binnen, reproduceren en overwinnen de verdedigingswerken van het lichaam. Biologische agentia en chemische agentia worden over het algemeen op dezelfde manier verspreid.

Het masker kan bescherming bieden tegen sommige biologische stoffen in de lucht. Een van de beste verdedigingen tegen biologische agentia is de weerstand van het lichaam tegen ziekte. In top fysieke conditie blijven en een hoge standaard van persoonlijke reinheid in acht nemen, helpt militaire leden om de verspreiding van ziekten te verminderen. Militaire leden worden routinematig gevaccineerd tijdens (en na) de basisopleiding voor een verscheidenheid aan ziekten. Bovendien ontvangen militaire leden die zich in gebieden plaatsen die als "hoge bedreiging" voor biologische agentia worden beschouwd, het miltvuurvaccin en het pokkenvaccin.