Het "CSI-effect" bestrijden

Misdaaddrama's zijn leuk, boeiend en leuk om te zien, maar is het mogelijk dat ze meer kwaad dan goed doen? De enorme populariteit van televisieshows heeft de interesse gewekt op het gebied van forensische wetenschap en onderzoeken van misdaadscene, maar er is misschien een keerzijde: de CSI effect

Het CSI-effect

De forensische wetenschap en wetshandhavingsgemeenschappen zijn bezorgd dat de technologie en tactieken die in deze shows worden gepresenteerd, hebben geleid tot onrealistische verwachtingen over politiemogelijkheden bij het grote publiek en, erger nog, potentiële juryleden.

De " CSI effect "is een term die wordt toegepast op het steeds doordringender idee dat strafzaken binnen een uur kunnen worden ingepakt en dat er altijd een onweerlegbaar bewijs van schuld bestaat.

The Reality of Crime Scene Investigations vs Television

Hoewel het waar is dat er grote vooruitgang is geboekt op het gebied van forensische wetenschap, is het niet realistisch om te verwachten dat een plaats delict wordt verwerkt, bewijsmateriaal wordt geanalyseerd en een sluitend forensisch rapport wordt voltooid voordat de rechercheur of rechercheur die aan de zaak is toegewezen terugkeert naar het kantoor na het verlaten van de scène.

Maar helaas, dat is wat veel slachtoffers verwachten, en waar veel jury's nu naar op zoek zijn. Wanneer zij het niet zien, gebruiken defensieprocureurs vaak het gebrek aan DNA of ander bewijs van het roken van wapens in een poging om het te laten lijken alsof rechercheurs hun werk niet hebben gedaan. Maar meestal was niets minder waar.

Onderzoeken naar misdaadscene nemen dagen, geen uren

In plaats daarvan duurt onderzoek naar misdaadscènes en het verwerken van scènes uren, en soms dagen, indien correct uitgevoerd om besmetting te voorkomen.

Nadat het bewijsmateriaal is verzameld, wordt het meestal naar een veilige tijdelijke opslagfaciliteit gebracht om te worden geregistreerd en bijgehouden voordat het naar het juiste laboratorium wordt verzonden. Dit proces alleen al duurt meestal dagen, geen uren, want er moeten nauwkeurige gegevens worden bijgehouden en er moeten strikte bewijsregels worden gevolgd.

Het idee dat scanners van misdaadscènes bewijsmateriaal verzamelen bij een scène, het rechtstreeks naar een lab brengen en ofwel op een microscoop springen om het zelf te analyseren of hun laboratoriumtechnologie-buddy te vragen "doe me een plezier en krijg dat aan het eind van de dag "gebeurt gewoon niet.

Afhankelijk van de afdeling of het misdrijf reageren veel technici op forensisch onderzoek helemaal niet op de scène. Sommige zeer gespecialiseerde technici, zoals bloedvlekpatroonanalisten, kunnen op de scène reageren en hun eigen bewijs verzamelen. De meeste forensisch-wetenschappelijke technici analyseren bewijsmateriaal verzameld door politiedetectives of politieagenten.

The Waiting Game in Crime Scene Investigations

Zodra het bewijs zijn weg naar het laboratorium bereikt, zit het vaak en wacht het nog een paar keer. Criminaliteitslaboratoria in het hele land hebben enorme achterstanden. Het meeste bewijs kost een maand of langer om te verwerken.

Sommige bewijzen, zoals DNA, kunnen een jaar of langer duren. Feit is dat er te veel gevallen zijn en niet genoeg middelen. Wanneer onderzoekers een "rush" -verzoek plaatsen op bewijs, kunnen ze resultaten binnen een week of twee krijgen als ze geluk hebben.

Crime Scene Investigations zijn niet echt perfect

CSI fans zullen ook teleurgesteld zijn om te horen dat er geen toeters en bellen of alarmen zijn die afgaan wanneer een forensische ballistische technicus een match vindt of een DNA-profiel is verbonden met een plaats delict.

Er verschijnt geen beeld op het computerscherm en er bestaat geen computersoftware die ondubbelzinnig verklaart dat "kolonel Mustard de revolver in het onderzoek heeft gebruikt." In plaats daarvan, nadat de analyse is voltooid, is alles wat wordt weergegeven een code of reeks codes die in een andere database moet worden ingevoerd om naar een overeenkomst te zoeken.

Werkelijke invoer is vereist voor onderzoeken naar misdaadscene

In het geval van DNA en vingerafdrukken kunnen overeenkomsten alleen worden gevonden als er al gegevens in het bestand zijn. Er is geen uitgebreide database met de DNA-profielen van iedereen in het land. In feite heeft iets meer dan 3 procent van de bevolking DNA-profielen in ons bestand.

Het aantal vingerafdrukrecords is aanzienlijk groter, maar nog steeds niet in de buurt van de cijfers die nodig zijn om de snelheid en efficiëntie van het identificeren van verdachten die op televisie worden geportretteerd, na te bootsen.

Meestal moeten onderzoekers, om een ​​analyse uit te voeren, al een verdachte in gedachten hebben en een DNA- of vingerafdrukmonster bij hem aanvragen. Dit is soms makkelijker gezegd dan gedaan, omdat het nemen van DNA wordt beschouwd als een aanval, met alle Fourth Amendment-beveiligingen die daarbij horen. Als een proefpersoon weigert een voorbeeld te geven, is een huiszoekingsbevel nodig.

Detectives Put the Pieces Together in Crime Scene Investigations

Het analyseren van het bewijs is één ding. Het op de juiste manier toepassen is iets geheel anders. In tegenstelling tot wat veel mensen denken en wat op tv is geportretteerd, is er zelden sprake van een "rokend wapen" dat schuldgevoel aantoont. In plaats daarvan worden er cases gebouwd en overtuigingen gewonnen op basis van verschillende bewijsstukken en getuigenissen die samenkomen om schuldgevoelens te tonen die redelijkerwijs buiten twijfel staan.

Om dit te doen, moeten rechercheurs de bevindingen van forensisch technici nemen en deze als een stukje van een veel grotere puzzel bekijken. Het enige dat DNA of vingerafdrukken echt aan een onderzoeker kunnen vertellen, is dat er op een gegeven moment een verdachte op de plaats delict was. Dit betekent niet dat hij de misdaad heeft begaan, of dat hij zelfs aanwezig was op het moment dat de misdaad werd gepleegd.

Criminal Investigations Teamwork

Het oplossen van misdaden, vooral complexe, vergt enorm veel teamwerk en geduld. Een goed en grondig onderzoek zal vaak maanden of langer duren voordat een verdachte wordt geïdentificeerd en gearresteerd, en jaren voordat ze worden berecht en veroordeeld.

Hoewel dit een veel moeizamer proces lijkt te zijn dan wat in de populaire cultuur wordt geportretteerd, is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat rechtvaardigheid correct en eerlijk wordt verspreid.

Als Crime Scene Investigation niet moeilijk was, zou het niet leuk zijn

Dit mag echter op geen enkele manier de interesse in een carrière in de forensische wetenschap of andere criminologische carrières verminderen. Sterker nog, men zou kunnen argumenteren dat als onderzoek even gemakkelijk zou zijn als ze op televisie verschijnen, ze veel minder interessant en intellectueel stimulerend zouden zijn dan ze in werkelijkheid zijn.