Militaire carrières van de Verenigde Staten: Navy Admiral

Een admiraal is de hoogste officier in de marine van de Verenigde Staten, vergelijkbaar met een generaal uit het Amerikaanse leger, en wordt alleen overtroffen door een vlootadmiraal. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er echter geen admiraals voor de vloot aangesteld. De speciale benaming van Admiraal van de Marine, een andere achterhaalde rang, werd slechts eenmaal in de Amerikaanse geschiedenis toegekend aan George Dewey in 1899 door een congresact.

Admiraals dragen vier zilveren vijfpuntssterren en schouderborden met vier gouden strepen om hun rang aan te geven.

Marine Chief of Naval Operations

De marine-chef van de marine (CNO), de hoogste officier van de dienst, is een viersterren-admiraal die net onder de secretaris van de marine dient. Hij of zij is opperbevelhebber van de strijdkrachten en is lid van de Joint Chiefs of Staff, die de president adviseert. Samen met de secretaris van de marine overziet de CNO onder andere de gereedheid van het gevecht, werving en training. De marine-chef van Naval Operations is ook een viersterren-admiraal.

Officiers in dienst in de Amerikaanse marine

Officieren in de marine worden volgens rang betaald op basis van een loonschaal die loopt van O-1 voor de laagste naar O-10 voor de rang van admiraal.

Officieren binnen de O-7 tot O-10-reeks worden beschouwd als 'vlagofficieren'. Minder dan 1 procent van de loopbaanofficieren wordt gepromoveerd tot vlaggenschip, wat bij de marine de achterste admiraal van één ster, de tweesterren-admiraal, is. de driesterren vice-admiraal en de viersterren admiraal. Om in aanmerking te komen voor de rang van admiraal moet een zeiler minstens 20 jaar hebben gediend.

Promotie-systeem van de marine

Het promotiebeleid van de marine is deels gebaseerd op de staat van dienst, maar is ook gebaseerd op vacatures en voor vlagofficieren is dit een zeer politiek proces.

Elk jaar brengen planners voor dienstpromotie de verwachte behoefte aan functionarissen in elke rang in kaart, op basis van quota die door het Congres voor elke categorie zijn vastgesteld. Het selectieschema beveelt functionarissen aan aan de president van de Verenigde Staten, die uit deze lijst zullen kiezen wanneer een vacature zich in de juiste rang bevindt als gevolg van de promotie of pensionering van een andere officier.

De president neemt een beslissing met inbreng van de secretarissen van de marine en het ministerie van Defensie en in overleg met de dienstchef van het personeel / de commandant. De senaat moet dan de keuze van de president bevestigen.

Officieren die voor promotie worden aanbevolen, zullen hun servicerecords grondig laten analyseren en doorgelicht worden op karaktersterkte voordat ze door het selectieraad als gekwalificeerd worden gekwalificeerd. Leiderschapskwaliteiten zijn cruciaal - de rol van een admiraal van de Amerikaanse marine is niet anders dan die van een bedrijfs-CEO die toezicht houdt op enorme budgetten en veel personeel. De positie vereist ook onderhandelings- en administratieve vaardigheden en andere uitvoerende competenties.

Federale wetgeving beperkt het aantal actieve officieren, en de marine is beperkt tot 216 vlagofficieren, met acht plaatsen gereserveerd voor degenen met de rang van admiraal.

De wet dicteert ook dat alle marine-vlagofficieren met pensioen gaan op 62-jarige leeftijd, hoewel dit kan worden uitgesteld tot de leeftijd van 64 jaar als de marine-secretaris of defensiesecretaris een verlenging toekent. Vlagofficieren mogen zelfs tot de leeftijd van 66 uur naar eigen goeddunken van de president dienen.