Artikel 5 van de Militaire Gedragscode van de Verenigde Staten

Verkiezingen VS: 'Ongeregeldheden zijn een reële mogelijkheid'

Inhoudsopgave:

Wat militair personeel moet weten
Bijzondere bepalingen voor medisch personeel en geestelijken (artikelen V en VI).

Bij ondervraging, moet ik krijgsgevangene worden, dan moet ik naam, rang, dienstnummer en geboortedatum opgeven. Ik zal ontkomen aan het beantwoorden van verdere vragen tot het uiterste van mijn kunnen. Ik zal geen mondelinge of schriftelijke verklaringen ontrouw aan mijn land en zijn bondgenoten maken of schadelijk voor hun zaak. (Artikel V)

Bij ondervraging is een krijgsgevangenschap vereist door de Geneefse Conventies en de CoC en is toegestaan door de UCMJ om naam, rang, servicenummer en geboortedatum te geven. Onder de Geneefse Conventies heeft de vijand niet het recht om te proberen een krijgsgevangene te dwingen om aanvullende informatie te verstrekken.

Het is echter niet realistisch om te verwachten dat een krijgsgevangene jarenlang opgesloten blijft en alleen naam, rang, dienstnummer en geboortedatum reciteert. Er zijn veel krijgsgevangenenkampsituaties waarin bepaalde soorten gesprekken met de vijand zijn toegestaan.

Een krijgsgevangene is bijvoorbeeld toegestaan, maar is niet verplicht door de CoC, de UCMJ of de Geneefse conventies om een "capture card" van het Verdrag van Genève in te vullen, brieven te schrijven naar huis en te communiceren met bewakers over kwesties als kampbeheer en gezondheid en welzijn.

De senior krijgsgevangene moet medegewogen krijgsgevangenen vertegenwoordigen op het gebied van kampbeheer, gezondheid, welzijn en grieven. De krijgsgevangenen moeten echter voortdurend in gedachten houden dat de vijand de krijgsgevangenen vaak heeft gezien als waardevolle bronnen van militaire informatie en propaganda die ze kunnen gebruiken om hun oorlogsinspanningen voort te zetten.

Daarom moet elke krijgsgevangene uiterst voorzichtig zijn bij het voltooien van een "capture-kaart", bij het uitvoeren van geautoriseerde communicatie met de captor en bij het schrijven van brieven. Een krijgsgevangene moet zich verzetten tegen, vermijden of ontwijken, zelfs als hij fysiek en mentaal gedwongen is, alle vijandige pogingen om uitspraken of acties veilig te stellen die de zaak van de vijand kunnen bevorderen.

Voorbeelden van verklaringen of acties POWs moeten weerstand bieden aan het geven van mondelinge of schriftelijke bekentenissen; propaganda-opnamen maken en oproepen uitzenden naar andere krijgsgevangenen om te voldoen aan onjuiste eisen van de aanvaller; aansprekend voor Amerikaanse overlevering of voorwaardelijke vrijlating; bezig met zelfkritiek; en het leveren van mondelinge of schriftelijke verklaringen of mededelingen namens de vijand of schadelijk voor de Verenigde Staten, zijn bondgenoten, de strijdkrachten of andere krijgsgevangenen. Captors hebben de antwoorden van POW's op vragen van persoonlijke aard, vragenlijsten of persoonlijke geschiedenis gebruikt om ongepaste uitspraken te doen zoals die hierboven zijn opgesomd.

Een krijgsgevangene zou moeten erkennen dat de vijand elke bekentenis of verklaring zou kunnen gebruiken als onderdeel van een valse beschuldiging dat de gevangene eerder een oorlogsmisdadiger is dan een krijgsgevangene. Bovendien hebben bepaalde landen voorbehouden gemaakt aan de Geneefse Conventies (referentie (g)) waarin zij beweren dat een oorlogsmisdadige veroordeling tot gevolg heeft dat de veroordeelde de status van POW verliest. Deze landen kunnen beweren dat de krijgsgevangene wordt ontheven van de bescherming onder verwijzing naar (g) en dat het recht op repatriëring dus wordt ingetrokken totdat het individu een gevangenisstraf uitziet.

Als een POW vaststelt dat hij, onder intense dwang, ongewild of per ongeluk ongeoorloofde informatie onthult, moet het servicelid proberen te herstellen en zich te verzetten met een nieuwe lijn van mentale verdediging.

POW-ervaring heeft aangetoond dat, hoewel vijandelijke verhoorsessies hard en wreed kunnen zijn, het meestal mogelijk is om weerstand te bieden als er een wil is om weerstand te bieden.

De beste manier voor een krijgsgevangene om zijn vertrouwen bij de Verenigde Staten, mede-krijgsgevangenen en zichzelf te houden, is om de vijand zo min mogelijk informatie te geven.

Wat militair personeel moet weten

Concreet moeten serviceleden:

Zorg dat u bekend bent met de verschillende aspecten van het verhoorproces, de fasen, de procedures, methoden en ondervragingstechnieken en de doelen, sterke en zwakke punten van de ondervrager.
Begrijp dat de Geneefse Conventies en de CoC een krijgsgevangene verplichten naam, rang, servicenummer en geboortedatum bekend te maken bij ondervraging. Begrijp dat een POW geen verdere vragen hoeft te beantwoorden. Een krijgsgevangene wordt aangemoedigd om verdere onthulling te beperken door gebruik te maken van weerstandstechnieken zoals het claimen van een onvermogen om aanvullende informatie te verstrekken vanwege eerdere bevelen, een slecht geheugen, onwetendheid of een gebrek aan begrip. De krijgsgevangene mag de kapitein nooit vrijwillig aanvullende informatie geven, maar moet zich hiertegen verzetten, ook als het gaat om het weerstaan van mentale en fysieke dwang.

Begrijp dat kort van dood; het is onwaarschijnlijk dat een krijgsgevangene een ervaren ondervrager van de vijand, gebruik makend van alle beschikbare psychologische en fysieke methoden van dwang, kan verhinderen om enige mate van naleving door de krijgsgevangenen te bereiken met eisen van de ontvoerders. Begrijp echter dat als de ondervrager het Service-lid voorbij het punt van maximale uithoudingsvermogen haalt, de POW zo snel mogelijk moet herstellen ("terugstuiteren") en elke opeenvolgende inspanning van de uitbuiting van de captor tot het uiterste moet weerstaan. Begrijp dat een geforceerd antwoord op één punt geen toestemming geeft voor voortdurende naleving. De krijgsgevangene moet weerstaan aan het beantwoorden van de volgende ondervraging.

Begrijp dat het CvC een krijgsgevangene machtigt om met de ontvoerder te communiceren over individuele gezondheids- of welzijnsaangelegenheden en, indien van toepassing, over routinekwesties van kampadministratie. Gesprekken over die VI. worden niet beschouwd als het geven van ongeoorloofde informatie.
Begrijp dat de POW beperkte informatie over de gezinsstatus en het adres kan verstrekken bij het invullen van een kaart van het Verdrag van Genève.
Houd er rekening mee dat een POW persoonlijke correspondentie kan schrijven.
Houd er rekening mee dat de captor volledige toegang heeft tot zowel de informatie op de capture-kaart als de inhoud van persoonlijke correspondentie.
Zorg dat u bekend bent met de redenen en methoden van de overweldiger om POW's te betrekken bij zowel interne als externe propaganda-activiteiten. Begrijp dat een krijgsgevangene alle beschikbare middelen moet gebruiken om deelname aan dergelijke activiteiten te voorkomen en geen mondelinge of schriftelijke verklaringen ontrouw mag doen aan de Verenigde Staten of zijn bondgenoten, of schadelijk is voor andere krijgsgevangenen.
Zorg dat u bekend bent met de redenen en methoden van de overweldiger om POW's politiek te indoctrineren. Zorg dat u bekend bent met de methoden om dergelijke indoctrinatie te weerstaan.
Begrijp dat, zelfs wanneer je gedwongen bent om verder te gaan dan naam, rang, servicenummer, geboortedatum en claims van onvermogen, het mogelijk is om de inspanningen van een ondervrager om nuttige informatie te verkrijgen te dwarsbomen door bepaalde extra listen en strategieën te gebruiken.
Begrijp en ontwikkel het vertrouwen in het vermogen om de listen en strategieën die zijn ontworpen om succesvol ondervragen te voorkomen op de juiste manier te gebruiken.

Bijzondere bepalingen voor medisch personeel en geestelijken (artikelen V en VI).

Deze artikelen en de toelichtingen ervan zijn ook van toepassing op medisch personeel en geestelijk verzorgers ("behouden personeel"). Ze zijn verplicht om te communiceren met een ontvoerder in verband met hun professionele verantwoordelijkheden, met inachtneming van de beperkingen die worden besproken in Artikel I, V en VI.