Basic Enlisted Submarine School (BESS)

Ze werden als sardines ingepakt in een kamer die net groter was dan de woonkamer van de gemiddelde Amerikaan. De 17 Sailors ontvingen hun laatste gevechtsuitrusting in een reeks trainingen voor schadebeheersing, een doorgang van een gerepliceerde onderzeese ruimte die bekend staat als de " natte trainer."

In slechts enkele minuten zouden dezelfde Sailors in dezelfde ruimte opgesloten zitten, tegen lekken van pijpen en flenzen, samen met een snel stijgend waterniveau, in een wanhopige poging om 'de boot te redden'.

Het verhaal ontvouwt zich

Slechts een korte draai van een kronkelende weg van de natte trainer, een andere groep zeilers bereidde zich ook voor om het schip te redden. Alleen, hun potentieel gevaar zou geen water zijn; deze enthousiaste zeilers zouden in een donkere kamer vol rook en verschroeiende blaren schieten.

Binnenkort zouden beide groepen studenten moeite hebben om twee totaal verschillende taken uit te voeren. Er is misschien niets zo divers als vuur en water, maar bij het voltooien van hun onafhankelijke taken werken de Sailors aan één gezamenlijk doel - proberen om verder te gaan.

Als studenten van de Basic Enlisted Submarine School (BESS) van de marine hebben studenten al lang te maken met de stress en spanning van deze laatste trainingsweek. De trainers dienen als laatste obstakel voor de wannabe submariners vóór BESS-afstuderen, waardoor een maand lang leerproces wordt afgedekt.

Het belang van de dag gaat ook niet verloren aan de studenten. "Het is absoluut een nerveuze dag voor ons allemaal," zei Seaman Brandon Nims, terwijl hij wachtte op de training van brandblussers. "Het heeft echt sommige jongens die de slaap verliezen. Ik weet dat ik erg nerveus was, alleen wetende dat dit het einde is voor BESS. Het is meer dan alleen trainen voor ons."

De stress van het evenement is een van de vele aspecten van het trainingsschema van de week. Voorafgaand aan het definitieve scenario van de groepen brengen ze twee dagen door met trainen en optreden in de natte trainer.

Het relatief snelle tempo van de hands-on training bleek een nieuwe barrière voor de studenten om over te steken.

"Ik dacht dat alles een beetje langzamer zou gaan worden", zei Electronics Technician Seaman Recruit Joseph Drawns nadat hij zijn tijd in de natte trainer had gestopt. "Je moest echt op je hoede zijn. (De instructeurs) moesten heel wat informatie in een korte tijd passen, dus bleven ze dingen in ons hoofd proppen.Toen het tijd was om op te treden, was het soms moeilijk om alles meteen te onthouden."

Het tempo van de laatste week leek de vorige drie te spiegelen, waarin Sailors - het meest regelrecht uit het trainingskamp - de basis begon te leggen om een ​​submariner te worden.

Het pad begint net voordat het zich kwalificeert voor BESS wanneer potentiële studenten gemaakt worden om de onderzeese escape-trainer te verduren. De trainer, die de algemene indeling van een onderzeese ontsnappingslijn van een klasse 637 simuleert, stelt studenten in staat om de uitwijktraining toe te passen die ze in een eenvoudige klasomgeving leren.

Dit houdt in dat de matrozen zichzelf, vier per keer, dwingen tot een klein ontsnappingsluik dat zich al snel vult rond de nek hoog met water. Dan doneren ze elk een "glazen kap", een soort opblaasmasker waarmee de aankomende submariners kunnen ademen terwijl ze onderwater duiken om aan de tank te ontsnappen uit een waterdicht luik dat uitkomt in een zwembad. Eenmaal daar verzamelen de Sailors zich in een strak kruippatroon voordat ze een laatste keer zwemmen over het zwembad. Eén ding is zeker: als iemand in de klas claustrofobisch is, duurt het niet lang om erachter te komen.

"Dat is het laatste wat je wilt op een onderzeeër," zei Information Systems Technician 2nd Class (DV) Curt Ramsey, een van de instructeurs van de escape-trainer. "Dit zou degenen moeten identificeren die er misschien een probleem mee hebben. Tussen het hebben van de kap over je gezicht en de strakke omgeving van de tank, moet niemand ons kunnen voor de gek houden. "Ondanks de aangrijpende angst veroorzaakt door claustrofobie, zei Ramsey dat de meeste mensen die in de omstandigheden in paniek raken in staat zijn om" op te rapen en maak de training af.

Het ontsnappingsgedeelte van de school was een verrassing voor veel van de studenten. "Ik had geen idee dat het zelfs mogelijk was om aan een sub te ontsnappen," zei Drawns. 'Ik dacht dat het voor jou zo ongeveer voorbij was als je boot naar beneden ging. Ik was echt oplettend in die klas."

En dat klaslokaal instructie begon voor de meeste studenten in het zwembad, zei Seaman Recruit Joshua Henderson. "De ontsnapping was behoorlijk intens, maar het werd ons heel goed uitgelegd in de klas. Dus wisten we wat we moesten doen als we daar aankwamen."

Studenten sloten een geslaagde dag af bij de ontsnappings-trainer door een ontsnapping van twee personen uit te voeren die culmineerde in het leren gebruiken van een eenpersoons vlot. "Iedereen was behoorlijk ontslagen nadat we klaar waren," zei Henderson. "We waren allemaal blij om het over te krijgen."

Het gevoel van voldoening mag echter niet lang duren. De week daarop maken de studenten van de Escape Trainer zich klaar voor hun officiële BESS-kick-off.

Wat volgt is een drie weken durende periode van intensieve studie in de klas die studenten dagelijks uitdaagt. "Het was veel moeilijker dan ik ooit had verwacht", zei Machinist Mate Fireman Michael Bybee. "De informatie zat in je hoofd gepropt, zodat je geen tijd had om te ademen. Het duurde bijna elke seconde die we hier hadden."

Trouw aan Bybee's woord, liep de typische instructiedag van 7 uur tot 16 uur 's ochtends. met een uur voor de lunch. Gedurende die tijd zorgden de instructeurs ervoor om zoveel mogelijk lessen in de studentendag in te vullen.

"Het is iets dat we echt moeten doen," zei MM1 (SS) John Roberts, een van BESS 'instructeurs. "Drie weken lijkt voor sommige mensen een lange tijd, maar als je net zoveel dingen hebt om over te leren als wij, heb je de tijd nodig die je kunt krijgen. We doorlopen bijna elk systeem en elk belangrijk stuk apparatuur op de boot. Het is veel informatie."

Het leren van al die informatie vereist een langere dan gemiddelde schooldag voor studenten. Na het nemen van een pauze rond 16:00 uur om te ontspannen en te eten, keren bijna alle studenten om 18.00 uur terug naar het schoolgebouw. voor drie uur nachtstudie. Zeldzame uitzonderingen op nachtstudie worden gegeven aan studenten die excelleren in de klas.

Voeg dat toe aan een kwart van de ochtend om 17.15 uur voor het ontbijt en BESS-studenten weten dat ze een lange dag willen hebben.

"Voor die paar weken was de dag niets anders dan school," zei Drawns. "Dan gooi je in nachtstudie, en je hebt maar een beetje vrije tijd tijdens de week. Maar het maakt niet uit hoeveel je een hekel hebt aan nachtstudie, je hebt het echt nodig. '

Die nachtstudie komt goed van pas voor de studenten tijdens elk van hun drie belangrijke tests gedurende de schooltijd. Alle zeilers op de school moeten slagen voor de tests om de opleiding tot onderzeeërschool af te ronden.

Het is pas na het overwinnen van de escape-trainer en het doorlopen van het schoolgebouw dat de studenten in staat zijn om snelstromende wateren en brandende branden uit te dagen.

Het is een moment dat ze meer dan gelukkig zijn om te zien. "Na slechts een paar weken in de klas te hebben gezeten, was het welkom", zei Bybee. "De hele tijd kijk je gewoon uit naar de trainers. Je zit er bijna en droomt ervan om vuren te bestrijden en lekken op te lossen. '

Wanneer de klas dat punt bereikt, splitst de groep zich in twee en wisselt een periode van twee dagen in elke trainer af. Voor elk is de eerste dag puur een lesdag. Cursusleiders gebruiken deze tijd om basisscenario's en regels door te nemen met de studenten. De tweede trainingsdag is wanneer alle actie plaatsvindt.

Voor studenten in de brandtrainer betekent dat zich uitslapen in volledige gevechtskleding en verschillende brandbestrijdingsscenario's doorlopen, waaronder het gebruik van brandblussers, slangen en onafhankelijke ademhalingsapparatuur.

De hele tijd vechten de Sailors met echte branden die beperkt zijn tot een controlekamer. "Dat heeft ons een nieuwe wending gegeven", zei Bybee. "De hitte die van die vuren kwam was geweldig. Het werd gesimuleerd, maar het was echt. We hadden zoiets nog nooit eerder gezien. '

De hitte van het vuur kan echt zijn geweest, maar er zijn instructeurs in de buurt om ervoor te zorgen dat elke evolutie veilig wordt uitgevoerd. "We willen dat de studenten een goed beeld krijgen van wat er zou gebeuren in een echt onderzeeërvuur", zei Firefighting Instructor MM2 (SS) Laurence Georghan, "maar met BESS-lessen is alles zeer gestructureerd en rigide. We moeten ervoor zorgen dat alles gebeurt zonder dat iemand gewond raakt. '

Terwijl ze de veiligheid garanderen, bouwen de instructeurs de training tot een hoogtepunt met een scenario dat test wat de studenten in de eerdere sessies van de dag hebben geleerd. "Nadat we ze hebben opgenomen en laten weten wat ze gebruiken," zei Georghan, "hebben we ze geraakt met een situatie waarin er brand zal uitbreken, en ze moeten beslissen met wat voor soort agent het vuur moet komen. We zijn er om te zorgen dat er niets misgaat, maar in die situatie hebben de BESS-studenten beslist meer controle dan voorheen."

Tegen de tijd dat de dag voorbij is, moeten de studenten in staat zijn om de vlammen van verschillende soorten branden te bestrijden, mocht dit nodig zijn.

Degenen die klaar zijn met het brandbestrijdingsgedeelte zijn echter slechts half klaar met de week. Wat hen in de natte trainer te wachten staat, is meer dan 20.000 gallons water spuiten uit 12 lekken in een gesimuleerde opstelling van een SSBN 650-klasse lager gelegen machinekamer.

Voor degenen die niet gewend zijn aan middelhoog water, kan de schadebeheersingsoefening een schokkende ervaring zijn. "Het waterniveau stijgt zo snel," zei Nims over zijn tijd in de natte trainer. "Het opent zeker je ogen over wat daar zou kunnen gebeuren. Je weet dat alles onder controle is, maar het kan behoorlijk eng worden. '

Maar uiteindelijk weten de jonge BESS Sailors dat het een training is die ze uiteindelijk kunnen gebruiken, of ze het willen of niet. "We moeten het zeker weten voor wanneer we naar een boot stappen," zei Bybee. "Ik hoop dat ik het nooit zal gebruiken, maar als ik mijn geluk ken, zal het van pas komen."