Militaire oorlogswapens van de Verenigde Staten

De belangrijkste wapen- en apparatuuritems die door de DoD-leden in de Verenigde Staten worden gebruikt, staan ​​hieronder vermeld. Het opnemen van elk wapen in het arsenaal zou niet praktisch zijn voor een artikel, dus deze serie behandelt de hoogtepunten, te beginnen met enkele van de belangrijkste wapens en uitrusting die worden gebruikt door de Infantry en Special Operations Units. Dan zal de discussie overgaan op militaire voertuigen, waaronder tanks en pantsers, raketten en artillerie, militaire vliegtuigen en militaire schepen en onderzeeërs.

Handvuurwapens

M-4 karabijn

Het M-4 aanvalsgeweer ging in 1997 voor het eerst naar het leger. Het geweer is het standaard wapen dat door sommige eenheden van het leger wordt gebruikt, zoals de 82nd Airborne Division en speciale operaties, zoals Army Rangers. Met een verkort vat en opvouwbare voorraad is de M-4 ideaal voor scherpschrijvers van dichtbij waar lichtgewicht en snel handelen vereist is. Een wapen van 5,56 mm schietend, weegt het slechts 5,6 kg. (leeg). Een herzien zicht aan de achterkant zorgt voor een betere controle van het wapen tot het maximale bereik van de gebruikte munitie.

De M4 heeft ook geprofiteerd van zijn maatwerk. De huidige versies van het geweer bieden verschillende hulpstukken, waaronder kijkers, zaklantaarns, granaatwerpers en jachtgeweren.

Het M110 Sniper Rifle

De M110 werd aanvankelijk ingezet voor actief gebruik door Amerikaanse soldaten in Afghanistan in april 2007. Soldaten met Task Force Fury waren de eersten die het geweer in een echte gevechtszone gebruikten. De eerste reactie was enthousiast. Sluipschutters en spotters die het wapen gebruikten, prezen de semi-automatische mogelijkheden als een verbetering ten opzichte van eerdere schietgeweren die van soldaten eisen dat ze de wapenkamer na elk schot handmatig opnieuw laadden.

M40A5 / 6/7 Sniper Rifle

Het is het sluipschuttersgeweer dat de voorkeur heeft voor het Amerikaanse Korps Mariniers. Het M40A5 sluipschuttersgeweer is gebaseerd op het Remington-model 700. Het is een zware loop, boutactie; tijdschriftgevoed 7,62 mm geweer dat is geoptimaliseerd voor nauwkeurigheid met munitie van Match Grade. Het geweer is uitgerust met een speciale Schmidt & Bender 3-12 × 50mm Police Marksman II LP-scope, het geweer weegt ongeveer 16,5 pond. Het is uitgerust met een ingebouwd vijf rond tijdschrift.

De officiële naam van de M-249 is de SAW die Squad Automatic Weapon betekent. Vroege testversies van de M-249 werden geplaagd door problemen, maar het huidige model wordt als betrouwbaar beschouwd. Het wapen ging in 1987 naar het leger om de M-60 machinegeweer te vervangen.

De M-249 is een.223 cal (5.56 mm) lichtgewicht machinegeweer met gasaandrijving dat wordt gevoed vanuit een riem die wordt vastgehouden in een doos met 100 of 200 ronden onder het pistool. Dit wapen heeft een plastic pistoolgreep en een inklapbaar materiaal, zodat het compact en licht gehouden kan worden.

M-240 machinegeweer

De M-240 ging dienst doen in het leger en de marine in 1997. De M-240 vuurt de 7,62 mm lange NAVO-ronde. Voordelen van dit wapen zijn de populariteit ervan met de strijdkrachten van andere naties en het aantal configuraties.In een helikoptercrash bijvoorbeeld, kan de M-240d helikopter-mountversie snel worden aangepast door de bipod en buttstock van de M-240b-versie te installeren, waardoor het wapen vervolgens kan worden gebruikt voor zelfverdediging door de overlevende helikopter. bemanningsleden.

De Browning M2.50 Caliber machinegeweer, Heavy barrel is een automatisch, terugslagbediend, luchtgekoeld machinegeweer met instelbare headspace en is door de crew verplaatsbaar met beperkte hoeveelheden munitie over korte afstanden. Dit pistool heeft een achterplaat met schopgrepen, trekker en ontgrendeling van de grendel. Dit pistool kan op grondsteunen en de meeste voertuigen worden gemonteerd als een anti-personeels- en luchtafweerwapen. Het pistool is uitgerust met een achtervizier aan de achterzijde, een flitsonderdrukker en een reservetrommel. Bijbehorende componenten zijn de M63-luchtafvoermontage en de M3-statiefbevestiging.

De Joint Service Combat Shotgun is een compact, lichtgewicht, halfautomatisch wapen van 12 gauge dat is geconfigureerd met een standaardmagazijn met een minimumcapaciteit van zes 2 3/4 inch cartridges. M1014 Joint Services Combat Shotgun (JSCS) is de aanduiding van het Amerikaanse Department of Defense van de Benelli M4 Super 90.

De M-1014 is gemaakt van lichtgewicht polymeermateriaal en corrosiebestendige metalen componenten. Om de prestaties van de missie te verbeteren en de machinist meer flexibiliteit te bieden, is de M-1014 uitgerust met modulaire componenten zoals modulaire papiersoorten in verschillende configuraties en modulaire vaten van verschillende lengtes.

De MP5-N flitst vanuit een gesloten en vergrendelde bout in de automatische of semi-automatische modus. Dit pistool is terugslagbediend en heeft een uniek vertraagd oprolmechanisme met vergrendelbouten, een intrekbaar uiteinde, een verwijderbaar onderdrukkingsorgaan en een verlichtingsflitslicht dat integraal is met de voorwaartse handbescherming. De zaklamp wordt bediend door een drukschakelaar die op maat is gemaakt voor de pistoolgreep. Dit is hetzelfde basiswapen dat wordt gebruikt door het Hostage Rescue Team van de FBI en andere antiterroristische organisaties van wereldklasse.

De huidige inventaris bevat zowel onderdrukte als niet-onderdrukte versies van de MP5. De basisconfiguratie van dit wapen zorgt voor een ideaal formaat, gewicht en capabele (nauwkeurigheid, dodelijkheid, betrouwbaarheid, etc.) gevechtswapensysteem in de buurt.

Handgranaten

Handgranaten zijn kleine bommen, met explosieven of chemicaliën, die met de hand kunnen worden gegooid of als boobytraps kunnen worden opgetuigd. Er zijn verschillende soorten handgranaten die voor veel doeleinden zijn ontworpen. Al deze granaten kunnen grofweg worden ingedeeld in zes algemene types: fragmentatie, verlichting, chemische, brandgevaarlijke, rook en oefen- en trainingsgranaten.

De M67-fragmentatiegranaat is de standaardgranaat die wordt gebruikt door het Amerikaanse leger. Het heeft een gladde, metalen behuizing en heeft de vorm van een bal. De buitenbehuizing is aan de binnenkant bekleed met een gekartelde draadterugslag. Het is gevuld met 6.5 gram van een explosief, bekend als samenstelling B, en maakt gebruik van een detonerend type lont. Wanneer de detonator veroorzaakt dat samenstelling B explodeert, worden fragmenten van het lichaam en de lont samengevoegd in alle richtingen. De M67 weegt 14 gram en de gemiddelde man kan het 40 meter gooien.

De effectieve straal van het slachtoffer is 15 meter.

Kleine raketten en mortieren

FIM-9 Stinger Missile

Het Stinger-wapensysteem is een door de mens draagbaar (34,5 pond), met de hand afgevuurd, supersonisch raketsysteem dat is ontworpen om vliegtuigen met een hoge snelheid en laag niveau tegen te vallen. De Stinger is effectief tegen helikopters, onbemande luchtvaartuigen en observatie- en transportvliegtuigen. Eenmaal geactiveerd, gebruikt de Stinger proportionele navigatie-algoritmen om de raket naar een voorspeld aftappunt te leiden. De Stinger-raket kan worden gebruikt als een man-portable luchtverdedigingssysteem (MANPAD) wanneer het wapen wordt afgevuurd vanaf de boordschutter, gemonteerd aan boord van het Avenger-wapensysteem of gemonteerd in de lichte gepantserde voertuig-luchtverdedigingsvariant (LAV-AD).

De M252 81 mm Medium Extended Range Mortar is een door bemanning bediende, middelzware mortel die zeer nauwkeurig is en zorgt voor een groter bereik (4.500 meter tot 5.650 meter) en dodelijkheid dan de vorige 81 mm mortel. Het kanon heeft een door bemanning verwijderbare stuitstop en een schietpin. Deze mortel gebruikt ook het standaard M64-mortuarium van de M-224 60 mm mortel.

De M252 is bij uitstek geschikt om lucht-, luchtaanvallen, berg- en lichte infanterie-eenheden te ondersteunen. De M-252-mortel wordt gebruikt door het Amerikaanse leger en het Amerikaanse marinekorps.

M-224 Lichtgewicht mortel

De M224 60 mm lichtgewicht mortel is een gladde boring, snuitbelading en vuurvuurwapen. Het kanonsamenstel bestaat uit het vat, de gecombineerde basiskap en het afvuurmechanisme. De houder bestaat uit een bipod en een basisplaat die zijn voorzien van opheffende en verplaatsingsmechanismen van het schroeftype om de mortel op te heffen / doorkruisen. De M64-zichteenheid wordt via een standaard zwaluwstaartverbinding aan de bipod-montage bevestigd. Een extra korte afstand zicht is bevestigd aan de basis van de kanon buis voor het vuren van de mortel in beweging en tijdens aanvallen.

Het heeft een schokdemper van het veertype om de schok van terugslag bij het schieten te absorberen.

AT4 wapen tegen wapens

De M136 AT4 is het primaire lichtantistakwapen van het leger en de marine. De M136 AT4 is een terugstootloos geweer dat voornamelijk wordt gebruikt door Infantry Forces voor het aangrijpen en verslaan van lichte bepantsering. Het terugspringende geweerontwerp maakt nauwkeurige levering van een 84 mm hoge explosieve anti-pantserkopkop mogelijk, met verwaarloosbare terugstoot.

De M136 AT4 is een lichtgewicht, op zichzelf staand, anti-pantserwapen bestaande uit een vrije-vlucht, vin-gestabiliseerd, raket-type cartridge verpakt in een uitwisselbare buis uit één stuk, met glasvezel omhuld. De M136 AT4 is man-portable en wordt alleen vanaf de rechterschouder afgevuurd. De draagraket is waterdicht om transport en opslag te vergemakkelijken.

Multi-Purpose Assault Wapen MOD 2

Het door de schouder gelanceerde multi-purpose aanvalswapen (SMAW) is ontworpen om bunkers en andere vestingwerken te vernietigen tijdens aanvalsoperaties evenals andere aangewezen doelen met de dual-mode raket en om hoofdgevechtstanks te vernietigen met de HEAA-raket.

De SMAW is een manueel draagbaar wapensysteem van 83 mm met een High Explosive, Dual Purpose (HEDP) -raket en is effectief tegen bunkers, metselwerk en betonnen muren en lichte bepantsering. De High Explosive Anti-Armour (HEAA) raket is effectief tegen huidige tanks zonder extra pantsering. De spotrondes van 9 mm zijn ballistische wedstrijden op de raketten en verhogen de kans op de eerste ronde van de schutter.

Het Dragon Weapon-systeem is ontworpen om pantser- en lichte pantservoertuigen aan te vallen en te vernietigen. Het wapen is ook effectief tegen harde doelen zoals bunkers en veldversterkingen. De kernkopmacht van Dragon maakt het mogelijk voor een enkele Marine of soldaat om gepantserde voertuigen, versterkte bunkers, betonnen geschutsopstellingen of andere harde doelen te verslaan. De draagraket bestaat uit een gladde glasvezelbuis, stuitligging / gasgenerator, tracker en steun, bipod, batterij, draagband en schokdempers voor en achter.

Niet-integrale dag en nacht bezienswaardigheden zijn nodig om de Dragon te gebruiken.

TOW Raketsysteem

De met buizen gelanceerde, optisch geleide, draadgeleide (TOW) raket is een draagbaar, op een voertuig gemonteerd, zwaar anti-pantserwapensysteem dat bestaat uit een draagraket en een van de vijf versies van de TOW-raket. Het is ontworpen om gepantserde voertuigen en andere doelen zoals veldversterkingen te verslaan, van reeksen tot 3.750 meter. Na het afvuren van de raket, moet de schutter het dradenkruis van het zicht gecentreerd houden op het doelwit om een ​​slag te verzekeren. Het systeem werkt in alle weersomstandigheden, waarbij de schutter een doelwit kan zien tijdens de raketvlucht met een dag- of nachtzicht.

Individuele apparatuur

AN / PVS-14 nachtzichtapparaat (generatie 3)

AN / PVS-14 Monoculair nachtzichtapparaat (MNVD) is een lichtgewicht nachtzichtapparaat van de derde generatie dat de soldaat het operationele voordeel geeft om 's nachts te kunnen zien. "NVD's (ook bekend als Night Vision Goggles) zijn elektro-optisch apparaten die bestaand licht intensiveren (of versterken) in plaats van te vertrouwen op een eigen lichtbron.

De apparaten zijn gevoelig voor een breed spectrum van licht, van zichtbaar via infrarood. Wanneer een soldaat "door" een NVD kijkt, wordt een versterkt elektronisch beeld op een fosforscherm gezien, waardoor de soldaat de mogelijkheid heeft om met weinig of geen verlichting van de maan, sterren of andere omgevende lichtbronnen te werken.

Het PVS-14-systeem kan worden gebruikt met de kop of met een Kevlar-helmbevestiging.

US Army Night Vision en Electronic Sensors Directorate (NVESD) maakt deel uit van het bestuursorgaan dat de naam dicteert van de generatie van nachtzichttechnologieën. Het Amerikaanse leger heeft nog niet toestemming gegeven voor het gebruik van de naam GEN-IV nachtzichttechnologie.

MOLLE Vest

MOLLE is een item uit het Army and Marine Corps dat het ouder wordende ALICE-pakket (All Purpose, Lightweight, Individual Carrying Equipment) en het geïntegreerde individuele vechtsysteem, geïntroduceerd in 1988, vervangt. Een van de belangrijkste componenten van het MOLLE-systeem is het nylon netvesten afneembare zakken voor verschillende draagbehoeften.

Een deel van de nieuwe technologie richt zich op het frame van de MOLLE. Een nieuw anatomisch gevormd frame gemaakt van plastic dat oorspronkelijk werd gebruikt in autobumpers heeft de duurzaamheid drastisch verhoogd en functioneert bij temperaturen van -40 tot 120 graden F. MOLLE bevordert ook het draagvermogen van de lading met zijn nieuwe ophangsysteem. Zwaar gevoerde schouderbanden en heupriem zijn instelbaar voor verschillende romplengten, waardoor de twee maten van ALICE worden geëlimineerd. Bovendien vervangt de Fighting Load Carrier (FLC) de riem en bretels van de ALICE van de dragende apparatuur (LBE).

Flak Vest

In oktober 2002 begon het Army and Marine Corps met de uitgifte van een nieuw Kevlar luchtafweervest dat 35 procent lichter is dan de vorige versie. Het Interceptor-systeem van 16,4 pond bestaat uit een tactisch vest en een paar beschermende inzetstukken voor kleine wapens. Het Kevlar-vest heeft afneembare nek- en kruisbeschermers en de keramische platen glijden in de zakken aan de voor- en achterzijde.

Op zichzelf isoleert het Interceptor-vest een soldaat van granaatscherven en 9 mm-pistoolronden. Wanneer de beschermende inzetstukken worden toegevoegd, fungeert het systeem als een ballistische barrière tegen 7,62 mm geweermunitie. Het vorige luchtafweervest bood alleen bescherming tegen fragmentatie.

De verwisselbare componenten van de Interceptor geven troepen het vermogen zich te kleden tot het niveau van een bepaalde dreiging. Toepassingen zijn gevechtsoperaties, vredeshandhavingsmissies en veldtraining oefeningen. Ongeacht de situatie, Body Armor fungeert als een effectieve verdediging tegen mijnen, granaten, mortiergranaten, artillerie vuur en geweer projectielen. Het Interceptor-systeem biedt gezagvoerders meer mogelijkheden op het gebied van overlevingsvermogen en manoeuvreerbaarheid.