Sir Robert Peel's Principles of Policing

Op verschillende momenten in de recente geschiedenis leken het publiek en de politie in het hele land en over de hele wereld op gespannen voet te staan ​​met elkaar. Terwijl veel binnen de wetshandhavingsgemeenschap snel deze spanningen toeschrijven aan het ongelukkige resultaat van een samenleving die in toenemende mate in aanmerking komt, blijven ze maar al te vaak onwetend van - of niet bereid om te verkennen - de rol van de politie in het bijdragen aan de schijnbare onenigheid tussen de gemeenschap en de politie die hen beschermen.

Een verrassend jong beroep

Sommigen vergeten, en velen weten niet eens, dat de moderne geschiedenis van de politie zoals wij die kennen niet lang is, nog geen 200 jaar oud. Het concept van een moderne, georganiseerde en geüniformeerde politie werd pas in 1829 in Londen opgericht en bereikte pas in 1845, toen de NYPD werd georganiseerd, zijn weg over de vijver naar de VS.

Openbaar wantrouwen tegen politie is niet nieuw

Er was toen, zoals nu, veel weerstand tegen het idee van een geüniformeerde, gewapende, bezetter die de straten van de gemeenschap patrouilleert. Om dat verzet aan te pakken en het publiek te verzekeren van de goede bedoelingen en belangrijke voordelen die een politiemacht kan bieden, publiceerde Sir Robert Peel, destijds de minister van Binnenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk (en later premier van twee jaar), wat nu bekend als de Nine Peelian Principles.

Deze principes schetsen het doel en de missie van politiewerk en voorzien in vermaningen voor politiediensten, zodat ze niet uit het oog verliezen waarom ze bestaan ​​en voor wie ze dienen. Sir Robert Peel's negen principes, hieronder geparafraseerd, zijn wellicht nu meer dan ooit nodig, en degenen binnen en buiten de wetshandhavingsgemeenschap zouden er goed aan doen zich eraan te herinneren en zich eraan te houden:

• Het doel van de politie is criminaliteit te voorkomen en de orde te handhaven.
• De politie is afhankelijk van de goedkeuring en het vertrouwen van het publiek om hun werk effectief te kunnen doen.
• Het uiteindelijke doel van politiewerk is het bereiken van vrijwillige naleving van de wet in de gemeenschap.
• De politie moet onwrikbaar zijn in hun plichten en naleving van de wet, onpartijdigheid handhaven en de verleiding vermijden om door de publieke opinie te worden beïnvloed.
• De politie moet erkennen dat hoe meer samenwerking zij kunnen bereiken binnen de gemeenschap, hoe minder vaak zij geweld zullen gebruiken om naleving van de wet te bereiken.

• De politie moet de publieke gunst en samenwerking in stand houden door onpartijdige en onafhankelijke wetshandhavingsdiensten te bieden, in plaats van te bezwijken voor de grillen van het publiek. Ze moeten dezelfde hoffelijkheid en respect voor iedereen hebben, ongeacht hun economische of sociale status.
• Het gebruik van geweld en fysieke controle moet als een laatste redmiddel worden gebruikt, alleen wanneer andere vormen van overreding zijn mislukt.
• Politieagenten moeten onthouden dat zij ook lid zijn van het publiek en dat het hun doel is om het publiek te dienen en te beschermen.

• De ware maatstaf voor de effectiviteit van een politiemacht is niet het aantal arrestaties of politieacties, maar het ontbreken van crimineel gedrag en overtredingen van de wet.

Politie terug naar de basis brengen

Het uiteindelijke doel van elke officier is om het leven en eigendom van het publiek dat ze dienen te beschermen, en dit alles met respect voor de wetten van het land en met respect voor individuele rechten. De klus is niet zo ingewikkeld als soms wordt beweerd. De politie wordt geroepen om voogden te zijn, geen krijgers. Wanneer functionarissen goed zijn gericht op probleemoplossing en openbare dienstverlening, worden gemeenschappen beter bediend en blijft het vertrouwen tussen politie en publiek behouden.

Door de principes te onthouden die Sir Peel nog niet zo lang geleden voor de rechtshandhaving heeft opgesteld, is het mogelijk dat politiediensten over de hele wereld kunnen beginnen aan de gemeenschappen die zo hard nodig hebben. Op deze manier kunnen we zowel de leden van het publiek als onze dappere broeders en zusters in wetshandhaving beter beschermen, zodat iedereen aan het einde van hun diensttijd thuiskomt.