Krachtige lessen van de beste leider die ik ooit heb gekend

De beste leider die ik ooit kende, stierf onlangs. Ik wil enkele lessen delen die ik van hem heb geleerd en die hebben bijgedragen aan mijn carrière.

Tijdens zijn begrafenis sprak ik met de vrouw die zijn officemanager was in wat de laatste rol van zijn carrière zou gaan spelen. "Telkens wanneer we ergens heen gingen," zei ze, "en mensen ontmoetten die eerder in zijn carrière voor hem werkten, zeiden ze altijd tegen mij:" Je hebt geluk. Frank was een geweldige baas! "En:" Ik wou dat ik voor mijn hele carrière voor hem had kunnen werken."

Wat inspireert dat soort loyaliteit in anderen? Hoe heeft hij het geleerd?

Dit is het verhaal van Frank.

Zijn eerste carrière: de marine

Frank was een typische jongen die opgroeide in het Amerikaanse binnenland. Een slimme jongen, wiens ouders hem zijn huiswerk, zijn klusjes en zijn muzieklessen deden. Hij studeerde af aan de top van zijn middelbare schoolklas. Na zijn afstuderen vertrok hij naar huis voor de US Naval Academy in Annapolis, Maryland net voor het begin van de Tweede Wereldoorlog.

De aanval op Pearl Harbor comprimeerde de strenge vierjarige studie aan de Academie in drie jaar en hij ging op 22-jarige leeftijd naar de oorlog. Hij verdiende een Bronze Star tijdens de oorlog, de op twee na hoogste gevechtsmedaille die de US Navy toekent. Hij vertelde me eens over het teamwork dat de mannen op zijn afdeling hadden getoond die hen hadden gered van herhaalde aanvallen. Hij heeft nooit gezegd dat hij die mannen had opgeleid en hun gevoel voor teamwerk had opgebouwd.

Na de oorlog bleef hij in de marine, maar ging terug naar school en behaalde een Masters Degree in Petroleum Engineering. Er waren op dat moment niet veel mensen in zijn beroep die een hogere opleiding genoten, maar hij hield altijd van leren en hij geloofde dat het zijn carrière zou helpen.

Na het Koreaanse conflict en de geboorte van zijn vierde kind, maakte Frank een carrièrekeuze die zijn kansen om Admiraal te worden ernstig te beperken, maar hem toestond meer tijd thuis door te brengen met zijn vrouw en kinderen. Hij vertelde me dat hij nooit spijt had gehad van de keuze. Na een carrière van dertig jaar ging hij als kapitein van de marine af.

Nieuwe hoogten en onbaatzuchtige heldendom:

Toen hij met pensioen ging bij de marine, zocht hij naar iets om te doen. Hij volgde enkele lessen aan het plaatselijke gemeenschapscollege en leerde daar wiskunde. Hij volgde een cursus bergbeklimmen op het college en klom op 55-jarige leeftijd naar de top van Mount Rainier. Hij maakte nog vijf beklimmingen als een touwleider en werd lid van het Olympisch reddingsbrigade-team. Ik herinner me een verhaal dat hij vertelde over een paar "kinderen" die verdwaald waren geraakt in de bergen en zijn team was binnengegaan om ze te vinden. Deze "kinderen" waren veertigers, maar hij was in een betere conditie en hij was 20 jaar ouder.

Tweede loopbaan

Met 30 jaar ervaring behaalde hij zijn Professional Engineer-licentie in verschillende staten en bracht hij de volgende 15 jaar door als scheepswerktuigkundige. Veel van de managers die hem in dienst namen waren jonger. Sommigen ondervroegen zijn vermogen om nieuwe dingen te leren of om het tempo bij te houden. Hij bewees stilletjes ze allemaal verkeerd. En hij ontving het Amerikaanse patent voor een van zijn ideeën.

Ik had het genoegen hem op te volgen als Engineering Manager van een ingenieursbureau voor design. Hoewel twee mannen de positie tussen ons hadden vervuld, had iedereen in dat bedrijf die hem kende nog steeds het hoogste persoonlijke en professionele respect voor hem - van de bedrijfsvoorzitter tot zijn voormalige secretaris.

Pensioen?

Pensionering voor Frank betekende niet dat je rond moest blijven. Hij werkte aan zijn golfspel, ging langlaufen en bleef actief in zijn kerk en zijn gemeenschap. Hij gaf onderzoek en technische assistentie aan zijn vrouw bij het schrijven van drie Marine geschiedenisboeken.

Als directeur van het plaatselijke scheepvaartmuseum plande en begeleidde hij een verhuizing van het tientallen jaren oude huis van het museum naar een nieuwe ruimte een paar straten verderop. Onvervangbare artefacten, van een afgeplatte kogel tot een mock-up van een onderzeese commandotoren, werden zonder verlies verplaatst. De verhuizing is volgens schema voltooid.

Luister naar je moeder

Het laatste deel van zijn werkzame leven begon, onschuldig genoeg, op een reis naar de bergen met zijn vrouw. Op weg naar huis stopten ze in een antiekwinkel en hij zag een cello. Hij herinnerde zich de cellolessen die hij als een jongen had gevolgd en vroeg zich af of hij nog wel kon spelen. Hij oefende, nam lessen en praktiseerde nog wat meer. Hij deed auditie voor zijn plaatselijke symfonie en kreeg de derde cellopositie toegewezen. (Er waren slechts drie cellisten in het kleine orkest.)

Frank raakte nauw betrokken bij de symfonie-organisatie, zoals hij deed met alles wat hij het waard vond om te doen. Hij werd gekozen in de raad van bestuur en werd uiteindelijk president. Tegen de tijd dat hij zijn laatste concert speelde met de symfonie, was hij zo succesvol in het bouwen van het orkest dat hij de tweede cello speelde.

In van zijn favoriete foto's, is hij al in zijn smoking en doet hij een laatste minuut oefening; zijn drie jaar oude kleinzoon zit tegenover hem en 'speelt' een plastic viool.

Leiderschap

Dus wat was het met deze gewone man die hem zo'n geweldige leider maakte? Is hij ermee geboren? Heeft hij het geleerd? Waarom zouden mensen hem letterlijk volgen naar de oorlog? Hoe verdiende hij het respect en de loyaliteit van zeilers aan admiraals; van secretaresse tot de bedrijfsvoorzitter; van golfmaatje tot schooldirecteur? Je hoefde maar één keer met hem samen te werken om te weten dat hij speciaal was. Zelfs degenen die het niet eens waren met hem erkenden hoe uniek en speciaal hij was. Hier zijn enkele van de dingen die hij deed die hem hielp te excelleren in het leiden van zijn hele leven.

• Hij wist wat hij wilde doen. Het is erg moeilijk om anderen zover te krijgen dat ze doen wat je wilt, als je niet weet wat je wilt. Als u een klantenservicecentrum beheert, is het uw doel om de laagste kostenverrichting te hebben of om alle oproepen binnen 90 seconden te beantwoorden. Het doel is niet zo belangrijk als weten wat het is.
• Hij vertelde mensen wat ze moesten doen, niet hoe ze het moesten doen. Hij was een erg slimme, goed opgeleide man, maar hij wist dat hij niet slimmer was dan iedereen. Hij moedigde mensen aan om te denken, te innoveren, creatief te zijn. Hij accepteerde niet blindelings wat je bedacht, maar hij verwachtte dat je met iets gepast zou komen.
• Hij heeft zijn huiswerk gedaan. Voordat hij aan een nieuwe uitdaging begon, probeerde hij altijd uit te zoeken wat anderen hadden geprobeerd die geslaagd of mislukt waren. Hij onderzocht de obstakels en tegenstanders. Hij probeerde zichzelf de beste kans te geven om te winnen door in het begin zoveel mogelijk te leren. Hij was altijd aan het leren en altijd aan het denken.
• Hij leidde het voorbeeld. Hij duwde zijn mensen hard. Hij eiste veel van hen. Maar niemand heeft ooit harder gewerkt dan hij. Hij was de eerste in en de laatste die vertrok. En hij werkte de hele tijd dat hij daar was hard. Hij wist hoe te spelen, maar hij wist hoe hij dat moest scheiden van de baan.
• Hij eiste uitmuntendheid, niet perfectie. Hij verwachtte dat je net zo hard zou werken als hij en net zo toegewijd zou zijn aan het doel als hij was. Hij had niet verwacht dat je zoveel of zo goed zou doen als hij, hij drong er echter op aan dat je zo veel en zo goed mogelijk doet.
• Hij zorgde voor zijn mensen. Hij kende iedereen die voor hem werkte als individu. Hij kende hun sterke en zwakke punten, hun ambities, hun angsten. Hij nam de kritiek altijd van buiten de groep, maar liet iedereen de complimenten nemen voor wat ze hebben bijgedragen.
• Hij was nederig. Ik heb nooit begrepen waarom. Met alles wat hij had gedaan en in zijn leven had bereikt, was hij altijd bescheiden.
• Hij had karakter. Hij was eerlijk en waarheidsgetrouw. Hij was betrouwbaar. Toen hij je zijn woord gaf, wist je altijd dat je erop kon rekenen. Hij speelde niet vals. Hij probeerde niet de gemakkelijke oplossing te vinden voor een moeilijke situatie. Hij wafel niet over zijn principes. Hij was niet inflexibel, maar er waren eenvoudig grenzen die hij niet zou overschrijden.

De beste leider die ik ooit kende, stierf onlangs. Hij was mijn vader. Ik zal hem missen.