Voors en tegens van een 30-urige werkweek

Over de hele wereld bepalen verschillende culturele normen en verwachtingen van werkgevers het aantal uren dat werknemers werken. Een rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) geeft aan dat de gemiddelde arbeider uit Mexicanen 43 uur per week gebruikt, terwijl Amerikanen gemiddeld 37 uur per week werken en Duitsers de minste uren per week werken, op 28-jarige leeftijd. Dit omvat alle soorten werkarrangementen, van parttime en fulltime tot contract- en side-gigs.

Een artikel op CNBC deelde de aankondiging dat Amazon, het meest succesvolle bedrijf voor consumentenproducten ter wereld, een nieuwe 30-urige werkweek voor een selecte testgroep zou uitvoeren. In ruil voor een flexibeler tijdschema en kortere werktijden gingen de werknemers akkoord met een loonsverlaging van 25 procent maar konden ze al hun personeelsbeloningen behouden. Terwijl andere bedrijven, zoals Deloitte en Google, werknemers al de mogelijkheid bieden om een ​​gecomprimeerde werkweek te maken, biedt Amazon als eerste een beperkt werkschema van 30 uur per week aan.

Waar is de 40-urige werkweek ontstaan?

Om een ​​beetje meer te begrijpen over hoe Amerika zich vestigde in een 40-urige werkweek als standaardschema voor fulltime werknemers, is het belangrijk om de oorsprong van deze praktijk te noteren. Volgens de populaire geschiedenis kwam het idee van 8 uur werk, 8 uur vrije tijd en 8 uur rust elke dag van Welsh industrieel en arbeidsrechtenactivist Robert Owen. Het idee bleef steken in post-Civil War USA en werd de standaard voor de moderne werkweek. Later voerde President Roosevelt het New Deal-beleid uit dat 40 uur per week de Amerikaanse standaard maakte om eerdere arbeidsmisbruiken te hervormen die tijdens de Grote Depressie plaatsvonden.

Wat als alle naties en werkgevers het eens werden over een 30-urige werkweek? Wat zijn de voor- en nadelen van deze regeling - voor werknemers en werkgevers?

In de nabije toekomst zouden werkgevers over de hele wereld een 30-urige werkweek kunnen aannemen, die veel voor- en nadelen zou kunnen bieden. Werkgevers en werknemers kunnen verschillende kanten van een verkorte werkweek zien.

De voors en tegens voor werkgevers

Werkgevers die een beroep willen doen op Millennials, die nu het grootste deel van de volwassen beroepsbevolking vormen, zouden een 30-urige werkweek kunnen bereiken. Van millennials is aangetoond dat ze meer gericht zijn op balans tussen werk en privé dan op het bereiken van de macht op het werk. Een 30-urige werkweek kan dus ook een beroep doen op meer ouders die al worstelen met de verantwoordelijkheden van het hebben van een carrière en het huishouden. Een verkort schema dat aan werknemers wordt aangeboden, kan ook burnout en terugtrekking bij werknemers voorkomen door hen meer tijd te geven om te herstellen en van het leven te genieten.

De overheadkosten voor het runnen van een kantoor kunnen ook worden verlaagd. Het risico op letsel, waarvan is aangetoond dat het toeneemt wanneer mensen meer dan 12 uur per dag werken, kan worden verminderd.

In termen van potentiële negatieven voor werkgevers, als de standaard werkweek wordt teruggebracht tot 30 uur, zou dit de kans op overuren voor meer gewerkte uren kunnen vergroten. Het zou ook bepaalde tijden ongedekt laten door werknemers tijdens normale kantooruren, waardoor het inhuren van meer mensen vereist is. Medewerkers die al minder uren werken, zien dit misschien niet langer als een voordeel en beginnen te verslappen. De vraag naar personeelsbeloningen zou kunnen toenemen, omdat alle werknemers die onder de eerdere limieten vallen die zijn vastgesteld door de hervorming van de gezondheidszorg, nu in aanmerking komen voor dekking.

De voors en tegens voor werknemers

Voor werknemers kan het hebben van een vaste 30-urige werkweek een droom zijn die uitkomt. Ze kunnen ervoor kiezen om 5 dagen per week te werken, maar elke dag zal op een geschikter tijdstip beginnen of eindigen. Ze kunnen langer en frequenter pauzeren. Dit betekent niet dat ze niet nog even vaak op hun werkplek zullen zijn; ze zullen gewoon minder op de klok werken. Pendeltijden zullen niet verbeteren, wat het voor medewerkers moeilijk zou kunnen maken om veel waarde te zien.

De werknemers die al vanaf een externe locatie werken, zullen het meeste profiteren van een verkorte werkweek.

Medewerkers hebben nog steeds de neiging om extra uren te werken, omdat het een harde gewoonte is om te breken. Ze kunnen meer uitgerust zijn en meer tijd hebben voor persoonlijke behoeften, maar tegen een verlaagd salaris dat een deel van hun besteedbaar inkomen zal verwijderen. Medewerkers zullen het misschien moeilijk vinden om zich aan te passen en zullen niet zo productief zijn in een verkort schema.

Het einde van de standaard 40-urige werkweek?

Volgens een artikel dat verscheen in Inc., zijn Millennials de eerste generatie die werk beschouwt als een headspace en geen fysieke plek. Ze worden voortdurend op hun mobiele telefoons aangesloten, in een "nooit-offline en altijd beschikbare" manier van werken. Millennials hebben geen probleem met het combineren van werk en privé-leven. Ze gingen 's ochtends uit bed en controleerden al e-mail en sociale medianetwerken. Ze doen persoonlijk zaken, zoals winkelen, terwijl ze ook op hun werk zijn. Ze vinden het niet erg om in het weekeinde met een manager in gesprek te gaan in een sms-gesprek.

Het is duidelijk dat mobiele werkopties invloed kunnen hebben op het aantal uren dat de gemiddelde volwassene werkt. De Deloitte Millennial Survey van 2017 heeft geadviseerd dat Millennials, die rapporteren over werken vanuit flexibele locaties, 21% meer is dan in 2016 - ongeveer 64% geniet nu van dit voordeel. Het is een kwestie van voorkeur voor elk individu. Of u nu op kantoor werkt of op afstand, werkgevers kunnen een vastgesteld aantal uren vastleggen dat acceptabel is en het meest productief blijkt te zijn. Medewerkers kunnen een loopbaan kiezen die hen de vrijheid biedt om te werken wanneer en waar zij zich op hun productiviteit bevinden.

Minder uren werken kan helpen om burn-out te verminderen, maar het zou ook extra stress en druk kunnen uitoefenen op mensen die hun tijd niet goed beheren.

Wat kan een verkort werkschema betekenen voor personeelsbeloningen?

Volgens de huidige Affordable Care Act komt een werknemer in aanmerking voor collectieve gezondheidsvoordelen als deze voltijds zijn. Fulltime wordt beschouwd als: "Elke werknemer die gemiddeld meer dan 30 uur per week werkt gedurende 120 dagen in een jaar. Deeltijdwerknemers werken gemiddeld minder dan 30 uur per week. "Zolang de werknemer niet minder dan 30 uur per week dipt, komt hij of zij nog steeds in aanmerking voor personeelsbeloningen.

Werknemers hebben ook de mogelijkheid om gedekt te worden door het werkgeversplan van een echtgenoot, een privéverzekeringsplan dat is aangeschaft via hun nationale marktplaats of door een plan voor de volksgezondheid als ze voldoen aan bepaalde richtlijnen met lage inkomens. Sommige werkgevers bieden ook beperkte voordelen aan deeltijdwerkers, waaronder aanvullende verzekeringen, educatieve voordelen, betaald verlof en bedrijfskortingen voor reizen, mobiele telefoons en technologie.

In een steeds mobieler personeelsbestand, dat de manier waarop mensen werken beïnvloedt, zal het interessant zijn om te zien wat er vervolgens gebeurt.