Demonstratieteams van het Amerikaanse leger

In het begin van de jaren zeventig wilde het Amerikaanse leger de mogelijkheden van Army Aviation demonstreren (op dezelfde manier als de Thunderbirds en Blue Angels), met behulp van de 1972 International Exhibition Exposition International op Dulles International Airport - beter bekend als Transpo '72 - als een springplank voor het team.

Aangezien het leger geen jachtvliegtuig met vaste vleugels had (zie Functie van de strijdkrachten en de gezamenlijke stafchefs 1948), was hun optie om ofwel het vliegtuig met vaste vleugel dat ze hadden te gebruiken - zoals die gebruikt voor vrachtvervoer of verkenningsvluchten - of gebruik hun rotatievleugelvliegtuig.

In 1972 werden de Silver Eagles georganiseerd. De missie van het team was assistentie bij het aanschaffen en behouden van personeel van het Amerikaanse leger en een bijdrage te leveren aan het begrip van de rol van het leger van het leger door vaardigheid en veelzijdigheid aan te tonen in de uitvoering van precisiehelikoptervluchten.

Vroeger

Toen het eerst werd georganiseerd, waren de Silver Eagles het enige helikopterdemonstratieteam in Amerika. De Silver Eagles, gevestigd in Fort Rucker, Alabama, bestond uit 25 vrijwillige vrijwilligers en 12 officiervliegers. Het team kreeg twee helikoptermodellen toegewezen: negen OH-6A Cayuse-helikopters die volledig waren gereviseerd na het zien van gevechtsdiensten in Viet Nam en 9 fabrieksvrije OH-58 Kiowa-helikopters. Kort na hun organisatie werden de OH-58-helikopters echter overgebracht naar andere eenheden en de Silver Eagles behielden de negen OH-6A's die in olieachtige, grauwe en witte kleuren waren geschilderd.

Hoewel ze een demonstratieteam uit de lucht waren, bestonden hun routines niet uit kunstvluchten - eerder bestonden de routines uit vliegtechnieken die legerpiloten moesten beheersen. Snelheden en hoogtes van precisiemanoeuvres varieerden van nul mijl per uur op grondniveau tot 140 mijl per uur op duizend voet.

Zeven helikopters werden gebruikt tijdens elke demonstratie, met specifieke namen / posities: Lead, Left Wing, Right Wing, Slot, Lead Solo, Opposing Solo … en Bozo the Clown. De Bozo-eenheid droeg het gezicht van een clown - een rode neus, grote ogen en slappe oren en een strooien hoed - en voerde capriolen uit om het publiek te vermaken terwijl de andere vliegtuigen zich op de volgende manoeuvre positioneerden - zoals spelen met tonnen langs de gemalen of spelen met zijn jojo.Vanwege het gebruik van Bozo speelde er bijna altijd minstens één helikopter voor het publiek tijdens hun normale 35-minuten durende presentatie.

Openbare verschijningen

De eerste openbare verschijning van het team was op het Dagvieringsfeest van het Luchtvaartcentrum in 1972 in Cairns Army Airfield, Fort Rucker, AL. Hun eerste "officiële" optreden was voor Transpo '72, waar het team dagelijks twee shows uitvoerde. Het succes van het team op Transpo '72 overtuigde het leger van messing op de wenselijkheid van een permanent demonstratieteam.

Begin 1973 ontving de "Silver Eagles" de officiële status van USAPDT, het Amerikaanse Precision Demonstration Team voor luchtvaartuigen.

In 1974 waren de Silver Eagles samengesteld uit zeven demonstratiepiloten en 30 grondpersoneel, met de toevoeging van een De Havilland Canada DHC-4 Caribou ondersteunend vrachtvliegtuig geschilderd in het nieuwe blauw-witte kleurenschema.

In februari 1975 maakten de Silver Eagles hun internationale debuut in Ottawa, Canada en werden door de Army Aviation Association of America (Quad-A) erkend als de meest opvallende luchtvaarteenheid in het leger.

Helaas was de laatste uitvoering van het team in 1976 - op 21 november vlogen de Silver Eagles op de Homecoming-vliegshow "Blue Angels" in Pensacola, Florida, en voerden vervolgens hun laatste show uit op het thuisveld van Knox Field, Ft. Rucker, AL, op 23 november 1976.

Laatste gedachten

Tijdens de vier jaar van zijn bestaan ​​deelden de Silver Eagles het podium met de Blue Angels, Thunderbirds en het Golden Knights parachuteteam. Een meer uitgebreide bron van informatie / geschiedenis in het team zou Dancing Rotors zijn: een geschiedenis van de Amerikaanse militaire helikopter-precisie demonstratie-demonstratieteams. Helaas is dit boek niet meer verkrijgbaar, maar misschien is een gebruikt exemplaar te vinden in een gebruikte boekhandel of ergens als eBay als iemand bereid is om de prijs te betalen (op het moment van schrijven was een exemplaar op eBay al vermeld voor $ 95,00 of het beste aanbod).