Waarom hebben we nog geen vliegende auto's?

We zetten een man op de maan. We sturen sms-berichten over de hele wereld. We hebben koude fusie onder de knie. Oké, dus dat was een hoax …

Maar de vele pogingen om een ​​vliegende auto te bouwen, leken vooral op hoaxes, of op zijn minst op fantastische dromen die op een mislukking uitliepen. En als ze nog niet zijn mislukt, lijkt het alsof ze zich permanent in een ontwikkelingsstadium bevinden, of wachten op een soort goedkeuring.

Dus waarom hebben we nog geen vliegende auto's? Iedereen wil er een, toch? We willen allemaal naar onze garage kunnen lopen, onze auto kunnen vuren, naar een landingsbaan kunnen rijden, de vleugels kunnen uitvouwen, de lucht in kunnen vliegen, over het land kunnen vliegen, op een landingsbaan kunnen landen, de vleugels kunnen opklappen of kunnen vallen over de wielen rijden en doorrijden om de familie te bezoeken of die vergadering of vakantie aan het strand bij te wonen. In de communicatiebranche praten we over de last mile, dat laatste stukje koperdraad dat internet of de kabeltelevisie of de telefoon naar ons huis brengt.

Het is die laatste mijl, die de laatste paar honderd meter die zo moeilijk en duur zijn om te bereiken. Dat is het vuile geheimpje over persoonlijk luchttransport. Het brengt ons alleen naar de landingsbaan - en de landingsbaan is niet waar we naartoe willen. We willen naar het strand of naar het hotel of naar het kantoor.

Maar we willen ze niet echt, tenslotte …

Natuurlijk klinkt een vliegende auto best goed. Maar als het er op aan komt, is het het idee van een vliegende auto die de meeste mensen leuk vinden. Het klinkt idyllisch. Het lijkt efficiënt. En op een vreemde, kosmische Jetsons-achtige manier, misschien zelfs een beetje romantisch. Maar als het er op aan komt, is het een stuk speelgoed, en het is een speeltje dat zijn aantrekkingskracht verliest wanneer veel mensen te weten komen wat de kosten en vereisten zijn om het te bezitten, de regels die erbij horen en, net als een boot of een zwembad, sommige mensen gewoon beseffen dat ze het waarschijnlijk toch niet zullen gebruiken.

Vliegende auto-ontwerpen (tot op heden sowieso) hebben altijd waardeloze auto's gemaakt … en waardeloze vliegtuigen. Als een auto is het gewoon niet zo geweldig. De Terrafugia Transition, bijvoorbeeld, is achterwielaandrijving, heeft een vreselijk zicht en haalt niet meer dan 70 mijl per uur. Het was echter niet echt ontworpen om een ​​auto te zijn. En voor de prijs van bijna $ 300.000, kun je een Ferrari F12 kopen en veel meer plezier hebben.

En als een vliegtuig is de vliegende auto traag en onhandig. Het was niet echt ontworpen om een ​​vliegtuig te zijn. Dus je krijgt het ergste van allebei. Voor $ 300.000 kon je een van de gemeenschappelijke eenmotorige vliegtuigen (zoals de SR22) kopen die de vrouw en kinderen, de hond, je ski-uitrusting en al je bagage een week vakantie geven. En je komt er veel sneller.

Er zijn problemen met de certificatie van vliegtuigen en voertuigen …

Dus de vraag is er, denken we. En ontwerpers zijn aan het werk gegaan met het bouwen van vliegende auto's zoals de Transition en de Pal V. Maar hoe ontwerp je een auto die voldoet aan alle voorschriften van het voertuig, evenals de federale luchtvaartvoorschriften met betrekking tot de certificering van vliegtuigen? Het is geen gemakkelijke taak en het betekent uiteindelijk dat vliegende auto's op zijn minst voorlopig een behoorlijk prijskaartje krijgen. De luchtvaartindustrie heeft geprobeerd deze vliegende auto's te classificeren - de Transitie, om precies te zijn - als Light Sport Aircraft, of LSA-vliegtuigen, die worden geleverd met een reeks vereisten, zowel voor het vliegtuig als voor de piloot.

Een licht sportvliegtuig moet een drukloos éénmotorige zuigervliegtuig zijn, mag niet meer dan 1.320 pond wegen en moet een maximumsnelheid van 120 knopen hebben. Het moet voorzien zijn van een vast landingsgestel en een propeller met vaste steek - ontwerpoverwegingen die lastig zijn om mee te werken. (Autobanden of vliegtuigbanden? Wat doe je met de schroef als je met de auto wilt rijden? Kan het airbags zijn? Of een parachute zoals de Cirrus SR22?)

Bovendien zijn lichte sportvliegtuigen beperkt tot niet meer dan twee inzittenden, dus u moet kiezen welk kind u mee wilt nemen naar het strand. En er is niet veel ruimte voor bagage. Praktisch gezien is het een vreselijk idee. Maar het is toch een speeltje.

De certificering voor lichte sportvliegtuigen was trouwens bedoeld als een manier om de groei van de algemene luchtvaartindustrie te stimuleren door vliegen betaalbaarder te maken en door een vliegtuigcategorie te maken die immuun zou zijn voor de strenge certificeringsnormen voor vliegtuigen die de meeste vliegtuigen onderworpen aan. De categorie lichte sportvliegtuigen zou het voor mensen eenvoudiger maken om piloten te worden voor minder financiële lasten. Maar dit deel van de industrie heeft tot op heden jammerlijk gefaald. Veel nieuwe LSA werden ontworpen en gebouwd, maar het gebeurde gewoon niet.

Om verschillende redenen is deze lichte sportsector in de industrie net niet opgestegen en veel amper gebruikte lichte sportvliegtuigen zijn tegenwoordig op de markt verkrijgbaar.

Maar terug naar vliegende auto's. Een auto laten certificeren voor vluchten lijkt een onmogelijke taak, maar de meedogenloze mensen van Terrafugia werken er nog steeds aan: De Transitie wacht momenteel op goedkeuring van de federale weggoden en autoregulatoren.

En er zijn problemen met pilootcertificering …

Het licht sportvliegtuig ding is geweldig, maar dit type vliegtuig (er, vliegend vliegtuig) vereist een sportpiloot certificaat, en het sport piloot certificaat heeft beperkingen. Dus zelfs met een mooie nieuwe vliegende auto en een fraai nieuw sportpilootcertificaat, zal het een persoon nog steeds niet zijn toegestaan ​​om te vliegen waarheen hij maar wil.

Om een ​​sportpiloot te worden, moet je het FAA-examen afleggen, minimaal 20 uur dubbel onderricht krijgen van een vlieginstructeur en een "check ride" doen met een door de FAA aangewezen examinator. (Nog een andere uitdaging: hoeveel pilootexaminatoren zullen bereid zijn om in een vliegende auto te springen waar ze niets vanaf weten?)

Sportpiloten moeten ook beschikken over een luchtvaartmededeling van de derde klasse (een rijbewijs kan worden gebruikt in de plaats van een luchtvaartmedisch certificaat, zolang de piloot in het verleden geen medische verklaring is geweigerd en geen medische aandoening heeft dat zou van invloed zijn op de veiligheid van de vlucht of van hun gezagvoerder.)

Sportpiloten mogen niet vliegen ter bevordering van een bedrijf (sorry, zakenmensen), en kunnen passagiers niet vervoeren voor compensatie of huur. Ze kunnen niet meer dan 10.000 voet MSL vliegen en zijn beperkt tot binnenlandse (niet-internationale) dagvluchten.

En dan zijn er luchtruimteproblemen …

Ten slotte heeft de FAA de verantwoordelijkheid om ons luchtruim veilig te houden, en als je je een stel vliegende auto's kunt voorstellen, samen met een stel drones, samen met de gebruikelijke helikopters, vliegtuigen met vaste vleugels, heteluchtballonnen, zweefvliegtuigen en RC vliegtuigen, het luchtruim op geringe hoogte wordt een beetje chaotisch.

Om veilig en efficiënt te zijn, moet de FAA van plan zijn om vliegende auto's naadloos in het huidige luchtruimprofiel op te nemen, en dit betekent dat vliegende auto's de juiste uitrusting (zoals ADS-B) aan boord moeten hebben om toegang te krijgen tot specifiek luchtruim of luchthavens.

Maar het is pas voorbij als Larry Page zegt dat …

Er zijn zoveel redenen waarom vliegende auto's nog niet direct voor het grote publiek beschikbaar zijn.

Maar afgezien van pessimisme, is er reden om aan te nemen dat de zoektocht naar een magische vliegende auto nog niet is voltooid. Larry Page, medeoprichter van Google, zou onlangs meer dan $ 100 miljoen hebben geïnvesteerd in een vliegende auto-startup genaamd Zee.Aero. En Toyota kreeg een patent dat het in 2014 indiende voor een versie van een vliegende auto met stapelbare vleugels die onder de auto zouden glijden. Game aan.