Polygraph Testen en Criminal Justice Carrières

De "leugendetector" -test die plaatsvindt in het kader van het werkgelegenheidsachtergrondonderzoek is begrijpelijkerwijs een belangrijke bron van angst voor veel aspirant-politiefunctionarissen, FBI-agenten en andere hoopvolle carrières in het strafrecht. Gelukkig hoeft de polygraaf geen stressvolle ervaring te zijn.

Als u begrijpt wat het is en weet wat u kunt verwachten, kunt u zich beter voelen over uw kansen om te slagen en kunt u een stap dichter bij de perfecte baan voor het strafrecht brengen.

De uitvinding van het examen Polygraph

Polygraph-apparaten bestaan ​​al sinds 1895 in enige vorm of vorm. De eerste registreerde alleen de bloeddruk.

William Moulton Marston wordt beschouwd als de "vader van de polygraaf" voor zijn publicatie uit 1917 waarin hij de detector beschrijft die hij twee jaar eerder had gemaakt. Toen kwam John Larson - een politieagent en medische student in Berkley, Californië - met zijn eigen uitvinding in 1921.

De leugendetector is nu bijna 125 jaar in verschillende omgevingen in gebruik. Larson geloofde dat mensen lichte, onvrijwillige fysiologische veranderingen ervaren als ze liegen. Hij geloofde dat hij de leugen kon vatten als hij die veranderingen kon detecteren en vastleggen.

Het Polygraph-examenproces

Het polygraafinstrument meet meerdere vitale functies om aan te geven of iemand bedrieglijk is. De polygraaf-examinator kijkt naar veranderingen in bloeddruk, hartslag, ademhaling, transpiratie en geleidbaarheid van de huid. Deze worden soms geregistreerd als inktlijnen op een papierrol, waarbij pieken en dalen duiden op verschillen in fysiologische impulsen die door de machine worden gedetecteerd, hoewel computerbeelden in deze tijd veel vaker voorkomen.

De Pre-Polygraph-test

Het pre-employment onderzoek begint meestal met een pre-examenvragenlijst. De vragenlijst is vergelijkbaar met de aanvullende aanvraag die door de meeste bureaus moet worden voltooid voordat ze worden gescreend. Het vooronderzoek is echter vaak veel diepgaander.

De vragen worden opgedeeld in secties in een boekje en de aanvrager geeft schriftelijke antwoorden. In het algemeen heeft een nieuwe kandidaat maximaal twee uur nodig om het volledige boekje te voltooien. Het kan nog langer duren voordat rechtshandhavingsinstanties, correction officers en militair personeel langer in de weer zijn omdat ze te maken hebben met relevantere vragen over hun vroegere baan.

Aanvragers kunnen verwachten vragen te beantwoorden over drugsgebruik in het verleden, crimineel gedrag en arbeidsverleden. Ze kunnen worden gevraagd om informatie over de frequentie en hoeveelheid van hun alcoholgebruik bekend te maken, evenals andere kwesties die, hoewel niet illegaal, kunnen duiden op persoonlijkheidskenmerken of -gewoonten die minder zijn dan wenselijk in het politiewerk.

De leugendetectortest uitvoeren

Het eigenlijke polygraaf-examen begint nadat de aanvrager de vragenlijst heeft ingevuld. Ze draagt ​​een bloeddrukmanchet en andere apparaten die op het testinstrument zijn aangesloten. De examinator krijgt een nulmeting van de vitale functies.

De examinator zal vervolgens een reeks ja of nee vragen stellen waarvan al bekend is dat ze waar zijn. Als de naam van de sollicitant bijvoorbeeld Robert is, zou de onderzoeker vragen: "Is uw naam Robert?" en Robert zou ja antwoorden. Vervolgens krijgt de aanvrager de opdracht om doelbewust te liegen. Hiermee kan de examinator een record opstellen waarmee hij de resultaten van de eigenlijke test kan vergelijken.

Het is niet nodig dat degenen met een nerveuze instelling of een schuldig geweten bang zijn voor de test. Het doel van de initiële controlevragen is om uw normale bereik te bepalen. De test zoekt naar veranderingen in de fysiologie, dus je algehele manier van doen heeft geen invloed op het examen. In plaats daarvan zal de manier waarop u denkt over elke individuele vraag, worden geregistreerd als een waarheidsgetrouwe, bedrieglijke of niet doorslaggevende reactie.

Het detecteren van misleiding

Na het vaststellen van de basislijn- en controlevragen begint het eigenlijke examen. Verrassend genoeg kost dit meestal de minste tijd. De aanvrager wordt opnieuw een reeks ja of nee vragen gesteld op basis van de antwoorden die ze gaf in de pre-examenvragenlijst.

Veelgestelde vragen zijn onder meer diefstal, drugshandel, -handel of -gebruik en alcoholgebruik. U krijgt mogelijk vragen over arrestaties of het plegen van misdaden, gevallen van huiselijk geweld of contacten met de georganiseerde misdaad. En natuurlijk kun je vragen verwachten over je algemene achtergrond en de informatie die je al hebt verstrekt.

Het doel van de test

Het doel van de tewerkstelling-polygraaftest is in feite om te bepalen of een kandidaat waarheidsgetrouw is geweest over haar sollicitatie. Elke indicatie van bedrog kan reden zijn voor diskwalificatie van de overweging voor de werkgelegenheid.

Antwoorden uit de pre-examen vragenlijst kunnen ook achtergronddiskwalificatie aanduiden, vooral als ze eerder niet-gedetecteerde ernstige misdaden vertonen of als de antwoorden anders zijn dan die gegeven in de aanvullende aanvraag.

Doen Polygraph Examens echt waar?

Veel scepticisme omringt de geldigheid van polygrafen, maar het feit blijft dat ze een effectief hulpmiddel zijn bij het screenen van sollicitanten op banen in het strafrecht.

Ongeacht of het instrument op betrouwbare wijze misleiding kan detecteren, kan de tactiek vaak waarheidsgetrouwe reacties oproepen van mensen die anders geneigd zouden zijn te liegen tijdens hun achtergrondonderzoek. De meeste mensen zullen de waarheid vaker vertellen dan wanneer ze denken dat er een betere dan gemiddelde kans is om ontdekt te worden.

Kun je het Polygraph-examen 'verslaan'?

Misschien is de betere vraag, moeten je probeert de polygraaf te verslaan als je solliciteert naar een carrière in het strafrecht. Bedenk dat professionals op het gebied van wetshandhaving noodzakelijkerwijs een zeer groot vertrouwen in hun gemeenschap hebben.

Het principe van de test vereist dat de persoon weet dat ze liegt, en dat ze geeft om bedrieglijk zijn. Er zijn leden van de bevolking voor wie liegen geen invloed heeft op hun geweten en daarom zullen ze minder snel de soorten fysiologische reacties laten zien die het instrument ontworpen is om te meten.

Dat gezegd hebbende, is het meestal beter om uw antwoorden op eenvoudige ja of nee antwoorden te houden. Begin niet met uitleg, en niet doen probeer terug te gaan om een ​​antwoord te veranderen nadat je het hebt gegeven.

Eerlijkheid is altijd het beste beleid

Sommige minder belangrijke indiscreties in het verleden kunnen en worden vaak vergeven. Mensen zijn niet perfect. Zonder flagrante misstappen in je verleden, wordt je meer op je eerlijkheid beoordeeld dan op acties die je hebt ondernomen.

Je wilt geen nieuwe carrière beginnen met een oneerlijke opmerking. De meeste afdelingen straffen het liegen sneller dan enige andere overtreding. Zoals Aesop zei, eerlijkheid is altijd het beste beleid, vooral als het gaat om leugendetectie en het arbeidsproces.