Air Force Tactical Air Control Party TACP

Tactical Air Control Party - Who Are They

Tactische controllers zijn hooggekwalificeerde coördinatoren voor luchtaanvallen en effectieve air-ground communicators met vuurkrachtactiva van vaste vleugel-, rotatie- en onbemande drones evenals coördinatoren van artillerie. Ze zijn gekwalificeerd voor Ranger en Airborne en zijn bekwaam in statische lijn- en hoogstandige, laag open parachutetactieken, evenals in luchtaanvallen en duikactiviteiten.

Tactical Air Control Party - How To Become One

De TACP-training begint met basisradiobesturing en -bediening en gaat vervolgens verder met landnavigatie en basisbeginselen voor gevechtsluchtsteun, gevolgd door een survivalschool, waar ze leren overleving, ontsnapping, weerstand en ontwijktactieken (SERE).

Om een ​​luchtmacht-TACP te worden, moet u eerst de Tactical Air Control Party-test voor fysieke fitheid (ST TACP PFT) passeren, zoals bepaald door het Special Operations Command van de luchtmacht. De inzending van de luchtmacht EERST test om in aanmerking te komen voor Tactical Air Control Party (TACP)

1,5 mijl getimede run in minder dan 10:47

Pullups 6 minimum

Situps 48 minimum binnen 2 minuten

Pushups 40 minimaal in 2 minuten

Let op - dit zijn minimumnormen en je zult moeten presteren op een veel hoger niveau dan het bovenstaande. Maak niet de minimumnormen uw einddoel. Je moet minstens 1-2 minuten sneller op de vlucht zijn en deze minimumnormen verdubbelen op de PT-oefeningen.

Van basistraining tot het afronden van de TACP Special Tactics-training duurt ongeveer een jaar en is erg fysiek en tactisch uitdagend. Velen bereiden zich voor op deze cursus alsof ze zich voorbereiden op de Ranger-school met vele mijlen hardlopen en rucking onder hun riem voorafgaand aan het bijwonen. De laatste test bestaat uit Pullups, Pushups, SItups, 3 mile run en een 12 mile ruck.

"De sterke zal opstaan, de zwakken zullen langs de kant vallen." Voor Air Force Tactical Air Control Party (TACP) vliegers, deze woorden zijn meer dan alleen een motto; ze dienen ook als een strijdkreet.

Tactical Air Control Party - hun taak

Waar Amerikaanse militaire troepen worden gevonden, zijn TACP-vliegers er zeker in de buurt. Bijnaam de "Air Force infanterie" omdat ze het grootste deel van hun carrière aan eenheden van het leger besteden, tactische controllers kunnen het vaakst worden ingebed met speciale operatiekrachten.

"Onze primaire rol is het richten van gevechtsstakingsvliegtuigen op vijandige doelen," zei Staff Sgt. Alan Lesko, TACP noncommissioned officer belast met de 10e Mountain Division van het leger, ter ondersteuning van Operation Enduring Freedom in Afghanistan. "We coördineren ook artillerievuur met luchtaanvallen." Om hun missie te volbrengen, dienen tactische controllers aan de frontlinie, vaak voorafgaand aan andere militaire eenheden.

In Afghanistan controleren ze het slagveld door stakingen van het A-10 Thunderbolt II-vliegtuig te coördineren. Of ze nu betrokken zijn bij een conflict van lage intensiteit of conventionele oorlogsvoering op ware grootte, TACP-vliegeniers leiden de volledige woede van de Amerikaanse militaire macht.

Bekend door speciale soldaten van het leger als ingezete Joint terminal attack controllers (JTAC), bieden TACP-vliegers ondersteuning bij het begeleiden van vliegtuigbegeleiders om het vermogen van grondstrijdkrachten te vergroten. Ze zijn ook experts in artillerie en in gevechtshelikopter- en aanvalshelikopters; ze gebruiken alle gevechtsmiddelen om de vijand te vernietigen.

"Sommige mensen denken dat we luchtverkeersleiders zijn, maar dat is niet accuraat", zei Airman 1st Class James Blair. "Onze missie is terminalcontrole, dat betekent bommen op het doel en een zeer slechte dag voor de vijand." TACP's hebben geen controle over vliegtuigen zoals CCT's doen, TACP's richten de bommen, artillerie en raketten op de vijandelijke posities.

Deze vliegeniers moeten grondige gevechtstechnieken goed beheersen en hun training gaat veel verder dan die van de infanterie van het leger. Tactische besturingsvliegers dienen als adviseurs voor grondcomponentcommandanten bij het plannen en inzetten van gevechtsactiva en zijn de schakel tussen gezamenlijke en gecombineerde troepen.

In Afghanistan coördineren TACP-vliegers grond- en luchtaanvallen op terroristische posities, bieden ze konvooizekerheid voor coalitietroepen en helpen ze zelfs met presidentiële veiligheid voor de jonge Afghaanse regering.

De strijd voor vrede en vrijheid neemt de tactische controleurs mee naar een van de ruigste terreinen en meest ongastvrije omstandigheden ter wereld. Of ze nu de vrieskou en ijle lucht trotseren in de bergen van Afghanistan, of in de desolate, verschroeiende woestijnen van Irak, waar Special Forces nodig zijn, gaat TACP. Vaak zijn ze de eerste in en uit.

TACP-vliegers zijn herkenbaar aan hun zwarte baretten. Hoewel de bordeauxrode baretten van Air Force Pararescuemen en de karmozijnrode baretten van Air Force Combat Controllers gemakkelijk worden herkend, wordt de zwarte baret zelden gezien door luchtmachtleden.

In het veld dragen tactische controllers een gevechtsuniform dat onopvallend is, zonder naam of luchtmachtlabels, rangschikkingstekens of eenheidsmarkeringen. In plaats daarvan zijn hun uniformen versierd met kleine plekken die ze zichtbaar maken voor Amerikaanse piloten met behulp van speciale nachtzichtapparatuur, en ze zijn duidelijk gemarkeerd op de mouwen en laarzen met de bloedgroep van elke piloot.

Oorspronkelijk gemaakt door TSgt Brian Davidson - American Forces News Service

Bijgewerkt 2018