De rol van een studentenmanager onderzoeken

Een interview met Andrew Heinlein, die net een jaar als student manager voor het herenbasketbalteam aan het Santa Rosa Junior College had afgerond onder coach Craig McMillan, een voormalige bewaker van de Universiteit van Arizona die in 1988 de Final Four bereikte als speler in een team dat omvatte zijn backcourt-partner Steve Kerr, samen met Sean Elliott, Tom Tolbert en toekomstige MLB-ster Kenny Lofton.

Hoe heb je de baan gekregen?

Heinlein: Het was een hele uitdaging om mijn studentenmanager te worden. Ik heb mijn coach Craig McMillan gemaild. Daarna hadden we twee telefonische interviews, wat leidde tot de gelegenheid voor een persoonlijk gesprek. Nadat ik mezelf in de interviews had bewezen, werd ik uitgenodigd om te gaan oefenen. Gedurende de eerste twee weken deed ik niets, en ik was er strikt om mijn toewijding te tonen, wat van cruciaal belang is om een ​​rol bij het team te leggen. Nadat ik mezelf uiteindelijk in de interviews en de praktijk heb bewezen, werd ik als studentmanager aan het team voorgesteld.

Wat waren uw verantwoordelijkheden?

Heinlein: Als studentmanager waren mijn belangrijkste verantwoordelijkheden het omgaan met gametapes voor ons team en voor het verkennen van andere teams, het beheren van ons jeugdbasketbalkamp en het betrokken zijn in de praktijk. In de praktijk had ik de leiding over kleine taken, zoals de ballen klaarleggen, het scorebord verzorgen, terugkaatsen voor spelers en zelfs gewoon water klaar hebben voor de spelers. Ik had ook de leiding over meer kritische aspecten in de praktijk toen de coaches me begonnen te vertrouwen, zoals coachingsteams in onze kleinere vier-op-vier-spellen en ook demonstrerend hoe we in onze offensieve oefeningen moesten schieten.

Heeft uw rol tijdens het seizoen geëvolueerd?

Heinlein: Helemaal aan het begin van het seizoen had ik de leiding over de statistieken en het scorebord. Noch de coaches noch de spelers wisten wie ik was, dus moest ik beginnen met mezelf te bewijzen en hun respect te verdienen. Nadat ik mezelf begon te bewijzen, heb ik meer aan de praktijk deelgenomen, andere teams gescout en zelfs op coachesbijeenkomsten gezeten. Mijn rol evolueerde van daar, omdat ik met het team mee moest naar weekendtoernooien en zelfs af en toe mijn ideeën uitsprak om ons team mogelijk te verbeteren. Deze prestaties kwamen niet gemakkelijk; Ik moest heel geduldig zijn, boven alle verwachtingen werken en uren doorbrengen in de liefde voor het spel.

Welke lessen heb je geleerd?

Heinlein: Als student manager heb ik een aantal zeer belangrijke lessen geleerd. De eerste is dat er geen slechte dag is. Ik had vaak de leiding over taken waar de coaches geen tijd voor hadden om mee om te gaan of simpelweg niet wilden omgaan. Het betekent dat je op elk moment klaar moet zijn - een coach belt je misschien op een zondagmiddag en geeft je een opdracht die je maandag moet doen. Ik had tijden waarin ik gametape om 8:30 's nachts op een zondag moest analyseren en het klaar had voor de coaches om de spelers de volgende ochtend om 8:00 uur gemakkelijk kritiek te geven.

Een andere belangrijke les die ik heb geleerd, was veel verder werken dan wat mensen van je verwachten. De beste manier om het respect van anderen te verdienen, is door meer te doen dan verwacht en elke taak zo snel mogelijk af te ronden.

Wat was je favoriete deel?

Heinlein: Mijn favoriete onderdeel van de positie was het concurrentievermogen in de praktijk, leren van een briljante geest over het basketbalspel en het leren van de kleine dingen die achter de schermen van een basketbalprogramma aan de hand zijn. Het was een uitstekende gelegenheid om de zakelijke kant van de sport te zien. Via deze baan kon ik zien hoeveel moeite het kostte om alle spelers het hele seizoen gelukkig te houden. Ik waardeerde ook dat de coaches net zo opgewonden raakten als de spelers in de praktijk en het was opwindend om deel uit te maken van die competitieve geest.

Ik ben enorm dankbaar dat ik de positie van de teammanager heb kunnen bemachtigen.

Met dank aan Andrew Heinlein voor het nemen van de tijd om zijn ervaringen als student-manager te delen.