Wat is het beleid van het korps mariniers op het gebied van gevaar?

Ondanks pogingen van het Korps Mariniers om hazing-rituelen aan te pakken, blijft de praktijk helaas bestaan. Hoewel ontgroening zich waarschijnlijk voordoet in het leger, de marine, de luchtmacht en de kustwacht, hebben ontgroeningen in de mariniers de reputatie het meest wrede te zijn en is ontgroening meer ingebakken in de cultuur van deze tak van het Amerikaanse leger dan in de andere.

Volgens de Marine Corps Times:

Het Korps Mariniers onderzocht tussen januari 2012 en juni 2015 377 vermeende ontgroeningsincidenten, waarmee ongeveer een derde van de gevallen werd onderbouwd.

Hazing Cases bij de mariniers

Misschien was een van de bekendste gevallen van ontgroening in de afgelopen jaren de dood van 20 jaar oud van de 20-jarige Raheel Siddiqui, die niet lang na een bootkamp op Parris Island in South Carolina uit een trappenhuis viel.

Uit een onderzoek bleek dat een brigadegenerator Siddiqui en andere moslima-rekruten fysiek en verbaal had misbruikt door een van hen in een wasdroger te stoppen en aan te zetten. Hoewel de dood van Siddiqui zelfmoord was, werd de brigadesergeant tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens mishandeling van de rekruten.

Volgens de New York Times werden ontgroeningen in de jaren na de sept.11, 2001, terroristische aanslagen, als een golf van rekruten overstroomd alle takken van het Amerikaanse leger. Het onderzoek naar de dood van Siddiqui onthulde dat ontgroening op Parris Island vaak werd gezien als gewoon een ander onderdeel van de training van het bootkamp.

Officieel Marinebeleid inzake ontzetting

Marine Corps Order 1700.28, die ontgroeningen definieert en de intentie van het Korps Mariniers over de kwestie, stelt dat "Geen Marine … zich kan ontfermen over of toestemming geeft voor ontgroeningen die op hen worden gepleegd."

De volgorde definieert ontgroeningen als elk gedrag waarbij een militair lid ervoor zorgt dat een ander militair lid lijdt of blootgesteld wordt aan een activiteit die wreed, beledigend, vernederend of onderdrukkend is. De volgorde verklaart enkele voorbeelden, met name "fysiek een ander slaan om pijn te veroorzaken" en "op een andere manier de huid van iemand anders doorsteken".

Een voorbij ritueel, bekend als 'de handschoen', kan zijn uitgevoerd onder niet-gemachtigden van de marine, toen een marine de ranglijsten van de niet-officier (NCO) binnenging. Dit pijnlijke proces hield in dat de pas gepromoveerde marinier door zijn collega-mariniers in de dij werd gekneveld om een ​​voortdurende blauwe plek op elk been achter te laten om een ​​letterlijke "bloedstreep" te creëren.

Minder voor de hand liggende hazing-rituelen bij de mariniers

Niet alle rituelen van ontgroening zijn flagrant. Het kloppen van een nieuw gepromoveerde mariniers kraagjevron kan soms worden gedaan als een felicitatiegebaar, maar als er geen ruggen op de chevron zijn, kan het de bedoeling zijn om de marineschil te doorboren.

Volgens de opdracht hoeft ontgroening geen lichamelijk contact te zijn en kan iemand in een toezichthoudende positie aansprakelijk worden gesteld als hij of zij door een handeling, een woord of een omissie weet of redelijkerwijs had moeten weten dat ontgroening zou plaatsvinden.

Volgens de ontgroeningsorde hebben alle overtredingspogingen, of verzoeken om een ​​ander om deze orderonderwerpen te schenden, de leden betrokken bij disciplinaire maatregelen op grond van artikel 92 van de Uniform Code van Militaire Gerechtigheid.