Wat u niet moet zeggen bij het onderhandelen over salaris

Als het gaat om het onderhandelen over salaris, kan wat u niet zegt net zo belangrijk zijn als wat u zegt. Als je een pokerliefhebber bent, ben je al bekend met het fenomeen: de persoon die knippert of zweet of anderszins haar kalmte verliest, raakt de hand kwijt. Hetzelfde kan gezegd worden voor een in een loononderhandeling.

Om je pokerface te behouden en het salaris te krijgen dat je verdient, moet je de kunst oefenen om stil te zijn, tenzij je iets belangrijks te zeggen hebt. Je doel is om alleen te spreken als het tijd is om je zaak te ontwikkelen - en geen seconde eerder. Dit is waar, ongeacht of u onderhandelt over een nieuwe baan of probeert een loonsverhoging te krijgen voor uw huidige baan.

Maak een plan en oefen je pitch zodat je je comfortabel voelt als het tijd is om te gaan zitten met de persoon die de portemonnee vasthoudt. Er zijn ook een paar verklaringen die je moet vermijden. We vatten ze hier samen en breiden ze hieronder uit.

Niet zeggen

• "Ik heb meer geld nodig."

• "Ik kan mijn uitgaven niet betalen."

• "Hier is wat ik heb gemaakt bij mijn laatste baan."

Zeg het wel

• "Het salaris voor mijn positie op deze markt is $ X- $ Y."

• "Ik kan X-problemen oplossen, en mensen die dat kunnen doen zijn $ Y waard in de markt."

• "Nee, dank u" voor een aanbod dat te laag is.

"Ik heb meer geld nodig."

Salarisonderhandelingen gaan niet over of je meer geld nodig hebt, of zelfs of je meer geld verdient. Ze gaan over of je kunt krijgen meer geld. Dit betekent dat u de markt en uw plaats erin begrijpt, en dat het gebruik van die informatie in uw voordeel is.

PayScale's Salarisonderzoek genereert een gratis salarisrapport op basis van uw vaardigheden, opleiding, functie en locatie. Verkrijg de gegevens, en je kunt er rekening mee houden waarom je een raise waard bent. (Korte versie: je kunt X-problemen oplossen, en mensen die dat kunnen doen zijn $ Y waard op de markt.)

"Ik kan mijn uitgaven niet veroorloven."

Uw uitgaven, net als de rest van uw privéleven, zijn uw zaken en die van niemand anders - en al helemaal niet die van uw baas of die van de rekruteringsmanager. Oversharing zal niet alleen u niet meer geld opleveren, maar het kan ook het respect van uw collega kosten, en dat heeft een veel zwaarder prijskaartje dan de gemiste kansen op een loonsverhoging.

Persoonlijke details in een onderhandeling brengen, vertelt de andere persoon een paar dingen over u, en geen van hen is goed. U kunt uzelf bijvoorbeeld blootstellen aan iemand die zijn persoonlijk budget niet kan beheren, waardoor een manager er twee keer over nadenkt om u de leiding over het geld van het bedrijf te geven. Zelfs als uw persoonlijke situatie niet de schuld van uzelf is, toont het handelen in TMI tijdens een salarisonderhandeling dat u geen goed gevoel voor professionele grenzen hebt, waardoor de baas zich ongemakkelijk voelt om met u samen te werken.

"Hier is wat ik maakte bij mijn laatste baan."

Dit is moeilijk omdat werkgevers graag proberen om potentiële medewerkers te krijgen om hun salarisgeschiedenis te delen. (Tenminste, waar het legaal is.) Verschillende steden en staten, waaronder Philadelphia en Massachusetts, hebben wetten aangenomen of overwegen wetgeving die het illegaal maken om kandidaten te vragen naar hun vorige salaris.)

Uw salarisgeschiedenis is niet relevant. De werkgever moet een vergoeding bepalen voor de rol op basis van de taken die bij de functie zijn betrokken, evenals de kwalificaties die nodig zijn om het werk te doen. Ze kunnen ook factoren als marktconcurrentie, prestatieverbetalingen en andere zaken overwegen die hen het meeste geld geven voor hun compensatiedollar. Maar het compensatieplan van uw vorige werkgever (of het ontbreken daarvan) mag er niet in voorkomen.

Verder, als je een vrouw bent of net begint aan je carrière of beide, heb je hele goede redenen om je salarisgeschiedenis niet te delen. Het is heel goed mogelijk dat je onderbetaald werd door vorige werkgevers, en je voelde je gedwongen om lowballaanbiedingen te doen omdat je je niet comfortabel voelde onderhandelen.

Als een rekruteringsmanager probeert om je salarisgeschiedenis te geven, kun je de vraag op zijn kop zetten door het budget voor de rol te vragen. Als dat niet lukt, kun je stoppen door te zeggen dat je meer over het werk en zijn taken moet weten voordat je een goed idee hebt over wat geschikt is. Maar wat je ook doet, vermijd het noemen van je prijs.

Een laatste opmerking over onderhandeling

Lichaamstaal spreekt meer dan woorden als het gaat om professionele interacties, dus naast dat je zeker weet dat je de juiste dingen zegt, wil je de juiste boodschap overbrengen met je houding, expressies en gebaren. Je zou kunnen overwegen om een ​​vriend te vragen om je te helpen een oefeninterview te maken - en om het te filmen, zodat je kunt zien hoe je tijdens het interview en de onderhandelingsfase contact kunt maken met sollicitanten.

Vermijd slecht (of te hardnekkig) oogcontact, gebogen houdingen, fidgety gebaren zoals plukken op je kleding of haar of tikken op je voeten, of iets waardoor het lijkt alsof je nerveus bent. Vergeet niet dat u het recht hebt om op passende wijze te worden betaald voor uw werk en dat het in het belang van uw chef en werkgever is om dit te doen. Als je als een onderhandelingspartner het gesprek over de andere persoon kunt ingaan, in plaats van een tegenstander, zal het een stuk makkelijker zijn om je te ontspannen, te glimlachen en je zaak te bepleiten.