Lees de persoonlijke biografie van Lilly Ledbetter

Lilly McDaniel werd geboren in april 1938. Ze trouwde met Charles Ledbetter en samen hadden ze twee kinderen: Vicky en Phillip Charles, die beiden huwden en kinderen van hun hadden.

Haar man, CSM Charles J. Ledbetter (US Army ret.), Was een zeer versierde veteraan. Helaas overleed hij op 11 december 2008 op 73-jarige leeftijd en leefde niet lang genoeg om te zien dat president Obama de Lilly Ledbetter Fair Pay Act van 2009 op 29 januari 2009 in de wet sloot. Nu 70, woont Lilly in Jacksonville, Alabama op een klein pensioen en zoals veel Amerikanen zorgen over het verlies van haar huis.

Lilly Ledbetter, een nederig, nieuw Amerikaans icoon

Lilly Ledbetter was negentien jaar in dienst van Goodyear Tyre en Rubber voordat ze ontdekte dat ze veel minder betaald kreeg voor hetzelfde werk als haar mannelijke collega's werden betaald. Ze diende een rechtszaak aan tegen Goodyear en na een lange juridische strijd werd haar zaak uiteindelijk beslist door het Amerikaanse Hooggerechtshof; zij verloor.

Het Supreme Court verklaarde dat het te lang had geduurd om een ​​klacht in te dienen. Deze beslissing, die het voor werkgevers gemakkelijker maakte om weg te komen met praktijken van loondiscriminatie, zou een fel bestreden juridische kwestie worden door zowel de Democraten als de Republikeinen: McCain had "Joe de Loodgieter" en Obama had "Lilly Ledbetter."

Een harde werker, ondanks moeilijke omstandigheden

Van 1979 tot 1998 werkte Lilly onvermoeibaar in een Goodyear-fabriek tijdens een nachtdienst van 19.00 uur. tot 7 uur 's ochtends waar ze dagelijks werd onderworpen aan seksuele discriminatie en pesterijen. Ze ontving een "Topprestatieprijs" in 1996, maar haar verhogingen kwamen nooit overeen met haar prestaties en kwamen niet overeen met die van mannen.

In 2007 getuigde ze voor het Congres over haar EEOC-klacht over een supervisor die seksuele gunsten eiste als ze goede functioneringsgesprekken wilde. Hij werd opnieuw toegewezen, maar haar rechten verdedigen maakte de zaken alleen maar erger en leidde tot isolatie, verdere seksuele discriminatie en vergelding tegen Ledbetter.

Anoniem Angel van Lilly

Lilly tekende een contract met haar werkgever dat ze de loontarieven niet zou bespreken met andere werknemers. Ze wist niet dat ze onderbetaald werd tot vlak voor haar pensionering, toen een bron die vandaag anoniem bleef een briefje in haar brievenbus gleed. De notitie vermeldde de salarissen van drie andere mannen die hetzelfde deden en die $ 4.286 tot $ 5.236 per maand kregen. Lilly verdiende slechts $ 3.727 per maand. Toen ze een klacht bij de EEOC indient, kreeg ze vervolgens de opdracht om zware banden op te tillen.

Ze was in die jaren zestig, maar ze bleef de taken uitvoeren die haar meedogenloze werkgever van haar eiste.

Waarom het Matters?

Lilly had geen idee dat ze onderbetaald werd. Het was haar verboden om te vragen naar of te praten over lonen. Ze had geen tastbaar bewijsmateriaal tot ze klaar was om 19 jaar met haar werk te stoppen dat ze werd bedrogen.

Uiteindelijk heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof geoordeeld dat om een ​​juridische status te hebben, een persoon een klacht moet indienen binnen 180 van de eerste discriminerende loonpraktijk - zelfs als ze er pas veel later van op de hoogte waren. Hierdoor konden werkgevers wegkomen met te weinig betaalde werknemers op basis van kleur, geslacht of andere discriminerende redenen, zolang de werknemers er niets over wisten en onmiddellijk legale maatregelen namen.

Een onbaatzuchtige oorzaak

Ledbetter speelde een belangrijke rol door te spreken met politici, het Congres en zelfs Barack Obama en Hillary Clinton in een poging om de noodzaak van verandering te overtuigen. John McCain en Sarah Palin waren het beiden eens met het besluit van het Amerikaanse Hooggerechtshof (McCain steunde geen eerlijke beloningshandelingen die gelijke beloning voor vrouwen zouden regelen). McCain maakte ook negatieve uitspraken over de zaak van Ledbetter en beschouwde de voorgestelde wetgeving zelfs als een 'proefadvocatendroom'.

Ledbetter, een bescheiden vrouw, daagde wetten uit die werknemers niet tegen discriminatie behoeden, ook al zou ze zelf nooit rechtstreeks van haar inspanningen profiteren.

In Lilly's eigen woorden

In een blog van 22 april 2008 schreef Lilly het volgende bericht:

"Ik ben deze week in Washington, van Senaatskantoor naar Senaatskantoor om steun te creëren voor de Lilly Ledbetter Fair Pay Act - wetgeving die mijn naam draagt. Ik had nooit geraden dat dit is wat ik op dit punt in mijn leven zou doen ! "Ik heb hard gewerkt aan Goodyear en was goed in mijn werk. Maar met elk loon, kreeg ik minder dan ik verdiende en minder dan de wet zegt dat ik er recht op heb.

"Het de beslissing van het Hooggerechtshof was een stap achteruit en een vreselijke beslissing niet alleen voor mij maar voor alle vrouwen die mogelijk tegen loondiscriminatie moeten vechten."

Lilly Ledbetter kan niet profiteren van de nieuwe wet, maar andere vrouwen kunnen dat wel

De zaak van Lilly Ledbetter tegen Goodyear kan niet opnieuw worden berecht en de nieuwe wet die ze heeft helpen halen, krijgt haar niet terug van Goodyear.

Lilly meldt op haar 70e dat ze nog steeds "salaris naar salaris" leeft (haar pensioenlonen zijn gebaseerd op de discriminerende lonen die ze heeft betaald). "Ik zal de rest van mijn leven een tweederangs burger zijn … Het beïnvloedt elke cent die ik vandaag heb."⁽¹⁾

Maar toen ze naar Washington DC ging voor de ondertekening van de nieuwe wet met haar naam, zei ze enthousiast: "Ik ben gewoon blij dat dit eindelijk voorbij is en stuurt een bericht naar het Hooggerechtshof: je hebt het verkeerd."⁽²⁾

Tijdslijn van juridische gebeurtenissen in Lilly Ledbetter versus Goodyear

• 1979 - november 1998: Lilly werkte als Area Manager voor Goodyear Tyre and Rubber Company in de fabriek in Gadsden, Alabama.Maart 1998: Ledbetter diende een vragenlijst in bij de Equal Employment Opportunity Commission (EEOC) met vragen over salarissen.
• Juli 1998: Formele EEOC-kosten ingediend. Twee belangrijke beweringen van Ledbetter: een claim wegens discriminatie op grond van titel VII en een claim op grond van de Equal Pay Act van 1963 (EPA), 29 USC §206 (d). Nadat zij een klacht had ingediend, werd Ledbetter, toen 60-er jaren, opnieuw toegewezen zware banden heffen; duidelijk een daad van vergelding door Goodyear.

  De rechtbank liet enkele van de vorderingen van Ledbetter, inclusief haar claim van titel VII loondiscriminatie, doorgaan met het proces. Maar de rechtbank heeft een kort geding ten gunste van Goodyear toegekend voor verschillende van haar vorderingen, waaronder haar claim Equal Pay Act.

• November 1998: Ledbetter ging vroeg met pensioen en stelde een aanklacht in. "Hij beweerde onder andere een eis tot discriminatie op grond van geslacht onder titel VII van de Civil Rights Act van 1964." Een jury beloonde Ledbetter ongeveer $ 3,3 miljoen, maar het bedrag werd later teruggebracht tot ongeveer $ 300.000.
• November 2006 - mei 2007: Goodyear deed een beroep op het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten, die het vonnis van de lagere rechtbank ten gunste van Goodyear vernietigde. Bij een 5-4 stem werd besloten dat Ledbetter geen recht op compensatie had omdat ze haar claim meer dan 180 dagen na ontvangst van haar eerste discriminerende salaris had ingediend. (Ledbetter v. Goodyear Tyre & Rubber Co. 550 U.S. 618; R048; Nr. 05-1074; Geregeerd 27/11/06; Besloten 05/29/07.
• Januari 2009: De strijd ging verder met de introductie van verschillende wetsvoorstellen om de wet te veranderen. Op 29 januari 2009 werd de Lilly Ledbetter Fair Pay Act van 2009 wettelijk ondertekend door president Barack Obama.

Lilly's echtgenoot, Charles, stierf in december 2008, kort voordat de rekening in de wet werd omgezet.

_bronnen:

⁽¹⁾ _{Birmingham News, 23 januari 2009}

⁽²⁾ _{Birmingham News, 28 januari 2009}