Zijn alleen zonen of dochters vrijgesteld van oorlog?

Er is enige verwarring met de militaire dienst van het enige kind in het Amerikaanse leger. Veel geruchten en mythes omringen het proces om in aanmerking te komen voor vrijstelling van oorlog voor het enige kind of het enige overlevende kind. Er is een verschil in de twee. In de film 'Saving Private Ryan' speelt Tom Hanks bijvoorbeeld een kapitein uit het Tweede Wereldoorlog die wordt beschuldigd van het redden van het personage van Matt Damon, een soldaat wiens drie broers allemaal zijn omgekomen in de oorlog.

Hoewel het voor een meeslepend drama zorgde, en losjes gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, geloven velen dat als een soldaat (of zeeman of marinier) een enig kind is, hij niet in aanmerking komt om op te staan. Maar dat is niet helemaal het geval. Als u de officiële website van Selective Service raadpleegt, legt deze bovendien meer informatie uit. Alle mannen, maar registreren voor het ontwerp op de leeftijd van 18 jaar oud - periode.

De onderliggende regel van de ENIGE uitstel van KIND is afhankelijk van één belangrijke factor - de Verenigde Staten zijn niet in oorlog. Echter, als deze oorlog door het Congres is uitgeroepen, is de enige zoon of alleen overlevende zoon uitstel niet van toepassing.

Geschiedenis van de overlevingsbron voor de zoon

Het trieste verhaal van de gebroeders Niland was de echte inspiratie voor 'Saving Private Ryan'. Toen bleek dat drie van hen tijdens de Tweede Wereldoorlog in het buitenland waren gedood, werd de vierde, Fritz Niland, teruggestuurd naar de VS om zijn dienst te voltooien. Later werd ontdekt dat Edward, een van de gebroeders Niland geloofde dat de doden niet waren gedood maar eerder gevangen genomen.

Er was geen formele wetgeving voor de familie Niland. Maar er waren andere gevallen in de Tweede Wereldoorlog die ertoe leidden dat het beleid van 'overlevende zoon' meer algemeen werd. Vier broers uit de familie Borgstrom kwamen in 1944 om het leven in de strijd. Hun ouders vroegen een aanvraag voor hun vijfde zoon uit dienst en een zesde zoon werd vrijgesteld van de inzinking.

En nadat twee van de Butehorn-broers in 1944 en 1945 werden gedood, beval het Ministerie van Oorlog (zoals het toen bekend was) een derde zoon naar huis te sturen. Hoewel het geen geschreven wet was, heersten gezond verstand en fatsoen onder het militaire koper en de politici van het tijdperk om resterende familieleden van de slagvelden te verwijderen en zelfs in sommige gevallen ontheffingen uit te vaardigen.

Deze tragedies, samen met de 1942 sterfgevallen van alle vijf Sullivan-broers aan boord van de USS Juneau, brachten het Ministerie van Oorlog ertoe om het beleid van enige overlevingszoon als wet aan te nemen. De marine heeft ook een richtlijn opgesteld die broers en zussen en familieleden verbiedt om tijdens oorlog op hetzelfde schip te dienen. Echter, in tijden van vrede kunnen broers en zussen en andere familieleden op hetzelfde schip dienen.

De richtlijn van het Ministerie van Defensie om familieleden te beschermen tegen de ontwerp- of gevechtsdienst werd opgericht in 1948. Het is meerdere malen bijgewerkt sinds het tijdens de Vietnamoorlog is opgenomen om niet alleen een enige overlevende zoon of dochter te dekken, maar elke zoon of dochter met een gevechts- gerelateerde dood in het gezin.

Gevechtsgerelateerde dood

De federale wet staat een "vredestijd" -uitzondering toe voor degenen die een direct familielid (vader, moeder, broer of zus) hebben laten sterven of voor de volle 100 procent zijn uitgeschakeld als gevolg van militaire dienst. Merk op dat de wet niet vereist dat de persoon de "laatste persoon" in hun lijn is. Deze vrijstelling is alleen van toepassing op vredestijd en niet op oorlogsperioden of nationale noodtoestanden die door het Congres zijn uitgesproken.

Daarnaast staat het ministerie van Defensie een militair lid toe dat een direct familielid heeft dat sterft in actieve dienst, 100 procent arbeidsongeschikt wordt of krijgsgevangene wordt om een ​​vrijwillige ontslagaanvraag in te dienen. Nogmaals, merk op dat het lid niet de "enige overlevende" hoeft te zijn.

Dit programma is ook niet van toepassing in tijden van oorlog of nationale noodtoestand zoals verklaard door het Congres. Merk ook op dat het een vrijwillig programma is, waarvoor het militaire lid moet solliciteren. Elk militair lid dat ervoor kiest om in dienst te nemen of opnieuw in dienst te nemen na het overlijden van het familielid, wordt geacht afstand te hebben gedaan van zijn status onder dit programma.

Elke tak van het Amerikaanse leger heeft zijn eigen voorschriften die overlevende zonen en dochters vrijstellen van het dienen in gevechtsgebieden. Ook dit is vrijwillig en ze moeten een onmiddellijk familielid hebben dat in actieve dienst is overleden, 100 procent in dienst is verbonden met een functiebeperking of in POW-status is.

Gewoon de "laatste in de rij" zijn, kwalificeert iemand niet voor dit soort kwijting.