Hoe conflictoplossing vaardigheden te bouwen en angst te overwinnen

Een ex-collega houdt volledige gesprekken in zijn hoofd met mensen met wie hij boos is. Hij spreekt zelden rechtstreeks met de andere persoon. Deze woede in zijn geest blijft bouwen vanwege zijn frustratie, maar hij laat de ander nooit weten dat hij gefrustreerd en vervolgens boos is.

Zijn conflictvermijding kostte hem bijna zijn huwelijk omdat hij zijn vrouw niet in de gesprekken liet treden die hij met haar had, maar alleen in zijn hoofd. Het was bijna te laat tegen de tijd dat hij haar in het echte gesprek bracht.

Zijn behoefte om confrontaties te vermijden is zo sterk dat hij een veilige confrontatie in zijn geest heeft en meent dat hij het probleem heeft aangepakt. Zoals je je kunt voorstellen, werkt dit niet - vooral voor de andere betrokkene die niet eens weet dat ze bij het gesprek betrokken zijn.

Houd je mentale conflictconflicten of oefen je conflicten voorkomen?

Ben je schuldig aan het vasthouden van mentale conflicten en confrontaties?

Veel mensen voelen zich ongemakkelijk als het gaat om confrontatie. Je begrijpt het concept van het hebben van het gesprek in je hoofd; zodat je kunt plannen wat je wilt zeggen en hoe je het wilt zeggen. Soms zijn deze mentale gesprekken voldoende om het probleem op te lossen, omdat je je realiseert dat je te veel uit een eenvoudige situatie haalt.

Velen van jullie weten dat je urenlang in bed hebt liggen liggen in een gesprek met mensen met wie je boos en gefrustreerd bent. Deze gewoonte verstoort niet alleen je slaap, je houding en je gezondheid, het lost het probleem nooit echt op, en deze aanpak kan ook potentieel schadelijk zijn voor je relaties.

Krijg dit advies niet verkeerd, je hoeft niet elke actie die andere mensen ondernemen onder ogen te zien. Als je het gesprek eenmaal in je hoofd hebt, maak je er dan geen zorgen over. Als het terugkomt en je hebt het weer, begin dan misschien met nadenken over het houden van een echt gesprek. Of zoek uit waar je bang voor bent dat je een essentieel confronterend gesprek vermijdt.

Bij de derde in je hoofdconfrontatie, moet je gaan plannen hoe je de echte confrontatie gaat aanpakken, want het lijkt erop dat je er een nodig zult hebben.

Hoe een echt, noodzakelijk conflict of confrontatie te houden

Begin met jezelf voor te bereiden op het echte probleem. Het probleem kunnen verklaren in één (of twee), niet-emotionele, feitelijk gebaseerde zinnen.

Neem bijvoorbeeld aan dat u uw collega wilt confronteren omdat hij alle lof heeft voor het werk dat jullie samen in een project hebben gedaan. In plaats van te zeggen: "U nam alle eer, bla, bla, bla …" en uw frustratie ventilerend, wat u in gedachten zou kunnen zeggen, herformuleer uw aanpak met behulp van de bovenstaande richtlijnen.

Zeg in plaats daarvan: "Het lijkt erop dat ik geen rol in het Johnson-account heb gespeeld. Mijn naam verschijnt nergens op het document, en ik heb nergens credits gekregen die ik kan zien."

(U zult opmerken dat in deze verklaring ook andere communicatietechnieken zoals de I-taal zijn gebruikt.) Merk op dat het gebruik van de woorden "ik voel" werd vermeden omdat dat een emotionele verklaring is, zonder bewijs en feiten. kan niet worden betwist, maar een 'Ik voel me "verklaring is gemakkelijk voor uw collega om te weerleggen.)

Leg uw eerste verklaring af en stop met praten.

Wanneer de persoon met wie je te maken hebt reageert, laat hem dan reageren. Het is een menselijke neiging, maar maak niet de fout om toe te voegen aan je eerste verklaring, om de verklaring verder te rechtvaardigen.

Als je verdedigt waarom je je zo voelt, creëer je meestal alleen maar een argument. Zeg wat je wilt zeggen (de confrontatie) en laat de ander dan gewoon reageren.

U wilt heel goed luisteren om de verschillen te ontdekken tussen wat uw eerste verklaring aangeeft en het antwoord van uw collega. Dit is niet het moment waarop je de antwoorden in je hoofd zou moeten repeteren. Luister gewoon effectief en sta open voor de mogelijkheid dat uw collega een goede reden heeft voor de ondernomen acties.

Vooral omdat je het gesprek waarschijnlijk een paar keer in je hoofd hebt gehouden, denk je misschien dat je weet hoe de ander reageert. Maar het is een vergissing om naar dat punt te springen voordat ze de mogelijkheid hebben om te reageren. Weersta de verleiding om nog iets anders te zeggen op dit punt. Laat ze reageren.

Vermijd ruzie tijdens de confrontatie.

Confrontatie betekent niet vechten. Het betekent dat je moet aangeven wat je te zeggen hebt. Luister naar wat ze te zeggen hebben. Vaak eindigt het conflict daar precies.

Moet je de ander bewijzen dat hij gelijk of ongelijk heeft? Moet iemand de schuld nemen? Krijg je frustratie van je borst en ga verder.

Bereken de conflictoplossing die je wilt voor de confrontatie.

Als je je collega benaderde met de eerste verklaring: "Je hebt alle eer gewonnen, bla, bla, bla …" zal haar reactie waarschijnlijk behoorlijk defensief zijn. Misschien zal ze iets zeggen als: "Ja, je hebt erkenning gekregen, ik zei vorige week al onze namen aan de baas."

Als je al weet waarnaar je op zoek bent in de confrontatie, dan is dit de plek waar je het gesprek verplaatst. Ga niet in discussie over of ze vorige week wel of niets tegen de baas zei - dat is niet echt het probleem en laat het je niet afleiden van het bereiken van het doel van de confrontatie.

Uw reactie zou kunnen luiden: "Ik zou het op prijs stellen als we in de toekomst onze beide namen in alle documentatie gebruiken en elkaar opnemen in alle correspondentie over het project."

Focus op het echte probleem van de confrontatie.

De andere partij is het ermee eens of niet eens. Blijf hier op dit punt, en vermijd elke verleiding om in discussie te geraken. Onderhandelen, maar niet vechten.

Het probleem is dat u geen tegoed ontvangt, dat uw collega uw naam heeft achtergelaten en dat u uw naam in de documentatie wilt hebben. (Projecten in geschreven vorm worden beter onthouden in organisaties dan mondelinge kredieten wanneer de planning van prestatieontwikkeling en vergaderingen over verhogingen of promoties worden gehouden.)

Dat is het. Het gaat niet om de schuld, om wie goed of fout is of om iets anders dan de door u gewenste resolutie. U wilt beïnvloeden hoe dit probleem wordt behandeld in toekomstige projecten waar u met deze persoon aan werkt. Ze zullen onthouden dat je ze hebt gebeld over hun slechte gedrag.

Je zult zelden uitkijken naar confrontatie; je zult nooit helemaal vertrouwd worden met, of zelfs bekwaam zijn in het houden van een confrontatie. Het is echter belangrijk dat u iets zegt wanneer u gefrustreerd en boos bent. Als je niet voor jezelf kunt opkomen, wie dan wel?

Meer over zinvolle confrontatie en conflictoplossing

Zie voor aanvullende ideeën over confrontatie en conflicten:

• Vecht voor wat juist is: tien tips om zinvol conflict te stimuleren
• Hoe vervelende werknemersgewoonten en problemen aan te pakken
• Hoe een moeilijk gesprek te voeren