Oogcontact maken in een zakelijke omgeving

Hoe en wanneer oogcontact moet worden gemaakt, hangt volledig af van de gewoonten van waar u bent, wie u bent en de sociale omgeving. Sommige culturen overwegen bijvoorbeeld om direct oogcontact agressief, onbeleefd of een gebrek aan respect te tonen. Andere culturen en sommige religieuze groeperingen beschouwen oogcontact tussen mannen en vrouwen als ongepast of flirterig. In veel Aziatische culturen wordt het vermijden van oogcontact met een lid van het andere geslacht of een superieur gezien als een blijk van respect.

In de Verenigde Staten en het grootste deel van Europa wordt het maken van oogcontact niet alleen als passend gezien, maar ook noodzakelijk om jezelf te vestigen als een krachtige zakelijke professional.

Oogcontact is een communicatiemethode. Een snelle blik stuurt een andere boodschap dan een koude blik, maar beide zijn vormen van het maken van oogcontact. Afhankelijk van de cultuur, instelling en persoon is het bericht dat u met non-verbale communicatie verzendt mogelijk niet het bericht dat wordt ontvangen.

Effectief communiceren door het juiste contact met de ogen te maken

In het bedrijfsleven en sociale instellingen die het "juiste" oogcontact maken, hoeft u nooit naar iemand te staren of een vaste blik te hebben. Als u oogcontact wilt maken, kijkt u 4-5 seconden lang recht in de ogen van de andere personen. Knipper normaal en knik of beweeg tijdens het gesprek van tijd tot tijd je hoofd. Het nabootsen van de gezichtsuitdrukkingen van de sprekende persoon (d.w.z., het tonen van bezorgdheid of glimlachen) helpt ook om geschikt oogcontact te ondersteunen. Een bevroren houding en een gespannen gezicht lijken meer op staren dan op contact.

Bijna universeel, langer dan een paar seconden in de ogen van iemand anders kijken voordat je je gelaatsuitdrukking glimlacht of anderszins verandert. Knippert snel en vaak kan worden geassocieerd met nerveus of ongemakkelijk voelen; meet je eigen knipperfrequentie en kijk hoe de persoon naar wie je kijkt, reageert.

Oogcontact maken in de Verenigde Staten

In de Verenigde Staten wordt oogcontact geïnterpreteerd als blijk geven van interesse, aandacht en een teken van zelfvertrouwen. Tenzij de situatie zelf confronterend van aard is, is het over het algemeen aanvaardbaar dat kinderen, volwassenen en mensen van beide geslachten oogcontact maken met andere mensen.

In het bedrijfsleven is het bijzonder belangrijk dat u oogcontact maakt wanneer u wordt voorgesteld aan iemand en wanneer zij met u spreken. Je hoeft niemand te staren, maar vaak wegkijken of weigeren om oogcontact te maken, kan worden geïnterpreteerd als zwakheid, desinteresse of als respectloos.

Oogcontact maken in Europese landen

De meeste Europese contactlenzen zijn vergelijkbaar met die in de Verenigde Staten, vooral in landen als Spanje, Frankrijk en Duitsland. In Frankrijk kan het maken van oogcontact met een vreemdeling geïnterpreteerd worden als een blijk van belangstelling.

Contact met de ogen is voor sommige mensen niet gemakkelijk

Het is echter wel duidelijk dat sommige mensen uitdagingen hebben die het extreem moeilijk maken om direct oogcontact te maken. Het is belangrijk om algemene regels voor etiquette toe te passen en te proberen direct oogcontact te maken met anderen, maar het is even belangrijk om gevoelig te zijn voor anderen die lijden aan sociale fobieën, autisme of het Asperger-syndroom. Als iemand niet in staat of niet bereid lijkt om je blik te volgen, duw hem dan niet, maar bied eerder een zachte blik dan een blik en probeer nooit iemands hoofd of positie te bewegen zodat ze naar je moeten kijken als ze niet willen naar.

Oogcontact in de meeste Aziatische, Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse culturen

Uitgebreid oogcontact kan worden opgevat als een belediging of een uitdaging van autoriteit.

Over het algemeen wordt alleen sporadisch of kort oogcontact aanvaardbaar geacht. Dit geldt met name in Aziatische culturen waar mensen van verschillende beroepen of sociale niveaus zijn. In China en Japan tonen kinderen bijvoorbeeld respect voor ouderen door geen intens oogcontact te maken; werknemers zouden geen oogcontact maken met werkgevers; studenten dwongen geen oogcontact met leraren, etc.

Deze culturen zien het niet voorkomen om iemand in de ogen als onbeschoft of belangeloos te zien, of zelfs noodzakelijkerwijs onderdanig te zijn. In plaats daarvan wordt het vermijden van oogcontact gewoonlijk geïnterpreteerd als eenvoudigweg beleefd of eerbiedig zijn.

De vuistregel in Azië, Afrika en Latijns-Amerikaanse culturen is om voorzichtig te zijn met het oogcontact dat je maakt met iemand die kan worden gezien als een sociale (of werkplek) overste. Staren naar een meerdere zal worden gezien als een uitdaging of als een teken van gebrek aan respect.

Oogcontact Etiquette in culturen uit het Midden-Oosten

In het algemeen zien culturen in het Midden-Oosten, met name onder moslims, niet als direct oogcontact tussen de geslachten. Vrouwelijke ondernemers die naar het Midden-Oosten reizen, kunnen de aandacht vestigen op het feit dat ze anders zijn en sommige mannen proberen oogcontact te maken. Houd er echter rekening mee dat het maken of houden van oogcontact de boodschap kan overbrengen dat uw interesse minder groot is dan ongedwongen of nieuwsgierig.

Als u zaken doet met een andere vrouw, intens oogcontact binnen uw eigen geslacht wordt vaak gebruikt om de waarheid van een punt te benadrukken en wordt als aanvaardbaar beschouwd.