Statistieken, tips en waargebeurde verhalen over pesten op de werkplek

Pesten op de werkplek is een wijdverbreid probleem dat aan kracht wint. Uit onderzoeken blijkt zelfs dat bijna de helft van alle werknemers in de Verenigde Staten wordt getroffen door pesterijen op het werk.

De statistieken - Wie zijn de slachtoffers?

CNBC voerde in december 2017 een poll uit en ontdekte dat ongeveer 20 procent van de ondervraagden last had van intimidatie op de werkplek. Onder degenen die hadden, 27 procent waren vrouwen, terwijl slechts 10 procent mannen waren.

Ongeveer 19 procent was volwassen. Van die volwassenen was slechts 16 procent 18 tot 34 jaar oud, terwijl oudere Amerikanen tussen 50 en 64 25 procent vertegenwoordigden. Deze studie was gericht op seksuele intimidatie.

National Public Radio rapporteerde slechts twee maanden eerder in oktober 2017 over een ander onderzoek door Stop Street Harassment. Het rapport zette het aantal vrouwen dat een vorm van seksuele intimidatie had ervaren op een verontrustende 81 procent. Ongeveer 43 procent van de mannen meldde ook dat ze dergelijke pesterijen ervoeren.

De Boston Globe Desalniettemin meldde december 2017 dat pesten op het werk in het algemeen in de schaduw blijft staan ​​- niet dat het niet bestaat, maar dat het nog steeds niet de aandacht krijgt die het verdient.

Ook in 2017 constateerde het Workplace Bullying Institute dat:

• 19 procent van de Amerikanen wordt gepest … en nog eens 19 procent getuige ervan

• 61 procent van de Amerikanen is op de hoogte van ongeoorloofd gedrag op de werkplek

• 60,4 miljoen Amerikanen zijn erdoor getroffen

• 70 procent van de daders zijn mannen; 60 procent van de doelen zijn vrouwen

• Hispanics zijn de meest geplaagde race

• 61 procent van de pesters zijn bazen, de meerderheid (63 procent) werkt alleen

• 40 procent van de gepeste doelen wordt verondersteld nadelige gezondheidseffecten te hebben

• 29 procent van de doelen zweeg over hun ervaringen

• 71 procent van de reacties van werkgevers is schadelijk voor doelen

• 60 procent van de reacties van collega's is schadelijk voor doelen

• Om dit te stoppen, verliest 65 procent van de doelen hun oorspronkelijke baan

• 77 procent van de Amerikanen steunt een nieuwe wet

• 46 procent meldt verslechtering van werkrelaties, verkiezing na Trump

De volgende verhalen illustreren het verwoestende effect van pesten en laten zien hoe verschillende pesterslachtoffers pesten op de werkplek hebben aangepakt.

Bonnie Russell: Triumphing Over a Workplace Bully

"Nadat mijn supervisor bij een juridisch juridisch reclamebureau in woede zijn handen op me had gelegd en me uit zijn kantoor had geschopt, belde ik de politie." Voor het hele verkooppersoneel begon ik het gesprek met: 'Ik zou graag willen om een ​​aanslag te melden, 'toen heb ik de details opgegeven. Het personeel reageerde snel.

"Hoewel de CEO één gebouw was, arriveerde hij in twee minuten. Nadat hij met de pestkop had gesproken, die zijn acties toeliet, vroeg hij me om naar buiten te gaan om te praten." Wat doe je met mijn bedrijf? " zei hij boos tegen mij. "Dit gaat niet over je gezelschap," zei ik, passend bij zijn toon.

"Erkennend dat ik het element van tijd en verrassing aan mijn zijde had, was het mijn beurt om verrast te worden toen de CEO de achtervolging in de wacht sleepte door me te vragen wat het voor mij zou kosten om de oproep aan de politie te annuleren. schiet de bullebak af, en hij deed het meteen."

Angela Anderson: ontslagen door een bullebak

"Ik werkte voor de Law School Admission Council, het bedrijf dat de LSAT beheert. Mijn baas vond me nooit leuk en waarom ze me inhuurt is nog steeds onduidelijk. Ze pestte me uitgebreid, schreeuwde tegen me voor mijn collega's, bedreigde mijn baan privé in haar kantoor en ontmoedigde allianties met collega's.

'Ze behandelde mensen op dezelfde manier in andere afdelingen en schreeuwde tegen ze in vergaderingen.Ik probeerde haar te sussen tot ze mijn baan bedreigde, en toen ik een brief aan personeelszaken opstelde, gaf ik haar de hoffelijkheid om haar op de hoogte te stellen dat ik naar HR, en ze heeft me ontslagen voordat ik de kans had om een ​​klacht in te dienen.

"Daarom heb ik geen juridische stappen tegen haar of het bedrijf en kan ik geen vergelding eisen."

Natalie K. Camper, Ph.D., oprichter en president van The Bully-Proof Company

Voor Natalie Camper inspireerde pesten een nieuw bedrijf.

"De intimidatie vond plaats toen ik 18 jaar oud was en heel trots op mijn nieuwe baan. Er waren verschillende gevallen waarin ik werd benaderd door twee verschillende mannen: de ene was mijn baas die probeerde me in het nauw te drijven en me aanraakte terwijl ik onder zijn handen en ging terug naar mijn stoel.

"Dit gebeurde meerdere keren, en ik zei en deed niets, ik wist niet wat ik moest zeggen of doen, ik bleef de hele zomer bij de job en ging er gewoon mee om, zoals vrienden me zeiden te doen.

'Toen was er de man wiens zaak een verdieping lager lag. Op een dag kwam hij naar me toe aan mijn bureau en zei:' Ik heb net een knobbeltje aan de borst van mijn vrouw ontdekt. Nogmaals, ik zei of deed niets. Wat was er te doen?

"Dit was voordat antidiscriminatierichtlijnen werden gepubliceerd." Op de vraag wat seksuele intimidatie werd genoemd voordat we er een naam voor hadden, zei Gloria Steinem: 'Je noemde het leven.' Er waren geen wetten om slachtoffers te beschermen tegen pesten op het werk.

"Toen ik op mijn 18e gepest werd, leefde ik er gewoon mee en hield mijn hoofd omlaag." Tot mijn grote geluk zou een wonderbaarlijke man die boven mij stond in termen van leeftijd en ervaring op magische wijze verschijnen en ingrijpen in mijn naam. een soort van instinct voor wanneer de grote baas me in de clinch had en hij hem zou afleiden.

"Na 20 jaar ervaring als adviseur / trainer op het gebied van seksuele intimidatie en discriminatie, heb ik The Bully-Proof Company opgericht vanwege de verschrikkelijke statistieken en de grimmige realiteit waarmee volwassen pesterijen op het werk te maken hebben: zevenendertig procent van de Amerikaanse werknemers zegt ze zijn gepest of zijn getuige geweest van een pestincident op het werk, wat neerkomt op ongeveer 73 miljoen mensen."

Wat te doen als het bij jou gebeurt

Veel autoriteiten op het gebied van pesten op het werk suggereren de meeste acties te ondernemen die deze vrouwen hebben gedaan. Vergeet niet dat jij het niet bent, het is de andere man. Kom indien mogelijk voor jezelf op. Je eerste stap is misschien een openhartige discussie met de pester. Vertel haar dat je haar gedrag niet waardeert. Vraag haar beleefd maar beslist om te stoppen.

Dit is natuurlijk niet altijd mogelijk als de pestkop je baas of je leidinggevende is. In dit geval kunt u proberen de hulp in te schakelen van iemand anders die redelijk hoog in de hiërarchie staat. Als de bullebak je collega is, overweeg dan het gefluit te blazen en de incidenten aan je leidinggevende of je baas te melden als je haar rechtstreeks confronteert niet stopt. Noem de bullebak. Ga je gang en wijs een vinger.

Documenteer elke gebeurtenis. Noteer tijden, datums en andere details. Krijg zo mogelijk verklaringen van getuigen als uw versie van de gebeurtenissen wordt betwist … en dat kan het geval zijn.

Als u vakantie- of ziektijden bij u heeft, overweeg dan om een ​​paar dagen terug te gaan om uw gedachten te verzamelen. Gun jezelf wat tijd om erachter te komen wat je het prettigst vindt om aan de situatie te doen. Misschien wil je de situatie zelfs bespreken met een therapeut of een therapeut.

Het nemen van wat vrije tijd kan je ook een kans geven om andere opties te verkennen. Helaas is soms de enige manier om dingen recht te zetten, om door te gaan - zo niet naar een nieuwe baan, dan naar een nieuwe afdeling waar je bent verwijderd van de persoon die je heeft gepest.

En bel natuurlijk onmiddellijk 911 als u in gevaar bent.