Wat is het ergste dat je ooit hebt meegemaakt?

"Wat is het ergste dat je hebt meegemaakt?" Dit is een zeldzame interview vraag, maar sommige werkgevers vragen het om een ​​beter beeld te krijgen van je persoonlijkheid, en of je bij het bedrijf zou passen. Een werkgever kan dit ook vragen als een manier om ervoor te zorgen dat je niets hebt gedaan dat kan worden beschouwd als een rode vlag voor de functie.

Dit is een van die lastige interviewvragen. Je wilt niet zeggen dat je nooit iets hebt gedaan waar je mee weg bent, omdat niemand perfect is.

Aan de andere kant wil je absoluut niet dat je 'ergste' iets heel ergs is, zoals iets illegaal, onethisch of wreeds.

Houd het licht

Een manier om te antwoorden is om je reactie aan de lichte kant te houden. U kunt bijvoorbeeld een voorbeeld geven van iets kleins waarmee u bent weggekomen, waarbij uw ouders, broers of zussen of school betrokken zijn (laat opblijven, een grap trekken, enz.).

Je zou de vraag ook kunnen omdraaien en in plaats daarvan een voorbeeld geven van het "beste" ding waar je mee weg bent gekomen. Je zou bijvoorbeeld kunnen uitleggen dat je een goede daad hebt gedaan voor een vriend en dat hij of zij nooit heeft ontdekt dat jij het was. Je wilt echter niet perfect klinken, dus je zou kunnen besluiten met een snel, luchthartig voorbeeld van iets meer ondeugends waarmee je weg bent gekomen.

Neem je tijd

Het ding om te onthouden met de lastige vragen is dat het goed is om een ​​moment of twee te nemen om een ​​antwoord in te kaderen. Wees dan eerlijk, relatief gezien, dus je beantwoordt de vraag, maar niet op een manier waardoor de interviewer je niet zou willen aannemen.

Houd je antwoord - en je toon - zo positief mogelijk. Er is geen goed of fout antwoord voor dit soort vragen. Integendeel, de interviewers zijn vooral geïnteresseerd in hoe je reageert en in de kalmte en houding die je daarbij vertoont.

Voorbeeldantwoorden

• Ik ben nooit echt een onruststoker geweest, zelfs niet als tiener. Ik denk dat het grootste dat ik ooit heb gekregen met een universiteitsstunt die ik heb helpen organiseren en regelen. We hebben alle bureaus op zijn kop gezet in elk klaslokaal. Ik hou ervan om leuke, positieve relaties met mijn collega's te hebben, hoewel ik denk dat mijn prankdagen voorbij zijn!
• Hoewel dit eigenlijk een positieve zaak was, was het grootste wat ik kreeg om mee te helpen een verrassingsvakantie voor een zieke vriend te regelen. We hebben alles gepland zonder dat ze erachter kwam totdat we haar naar het vliegveld brachten! Natuurlijk ben ik ook weggegaan met een paar minder positieve dingen - ik weet zeker dat ik een paar keer buiten het uitgaanscircuit verbleef zonder dat mijn ouders er ooit achter kwamen!

• Het ergste waar ik op de universiteit mee ben weggegaan, was soms de klas voor de midterms en eindexamens te snijden. Vooral in grote collegezalen van 400 studenten waar de aanwezigheden niet werden gevolgd, merkte ik vaak dat het beter was om mijn tijd te gebruiken om de lesmaterialen thuis of met een studiegroep in de bibliotheek te bestuderen in plaats van in de klas te zitten. Over het algemeen regelde ik dingen met een groep studiepartners dat een van ons de lezing zou bijwonen, goede aantekeningen zou maken en deze met de rest van de groep zou delen. We hebben de verantwoordelijkheid voor het nemen van aantekeningen geroteerd tussen groepsleden in de loop van de termijn, waardoor we allemaal extra tijd hadden om voor de examens te proppen.

• Er waren tijden tijdens de universiteit - vooral tegen het einde van het jaar toen het geld krap was - dat mijn vrienden en ik van dumpster-duiken een kunstvorm maakten. Niemand van ons wilde (opnieuw!) Uitleggen aan onze ouders hoe we tekort zouden komen aan voedselgeld (met mij was dat over het algemeen omdat ik het liefst van de stress hield door naar voetbalwedstrijden en concerten buiten de stad te gaan). Dus we zouden middernachtelijke invallen doen in de luxe afvalcontainers en de voorraad ingekoekt blikvoer en de licht verwelken groenten. We hebben dit voor onszelf gerechtvaardigd door te besluiten dat we gewoon ons steentje bijdroegen om het storten te verminderen en het milieu te sparen. Het was waarschijnlijk niet het slimste om te doen - maar niemand van ons werd gebeten door een rat of kreeg tetanus of voedselvergiftiging.