Geweld op de werkplek en wie het gewoonlijk begaat

Een heel reëel, duidelijk en aanwezig gevaar schuilt net buiten het bewustzijn van mensen die acht tot tien uur per dag werken, vijf tot zeven dagen per week. Het is het potentieel voor geweld op de werkplek op uw werkplek.

Steeds vaker is de Human Resources-functie het doelwit van deze bedreigingen van geweld op het werk en de eerste verdedigingslinie van de organisatie voor de preventie van geweld op de werkplek.

Wat veroorzaakt geweld op de werkplek? Zijn gewelddadige acties waarschijnlijker op het werk? Welke acties of veranderingen vertellen een organisatie dat een persoon het potentieel heeft om een ​​gewelddadige daad op het werk te begaan? Dit artikel over geweld op de werkplek beantwoordt deze vragen voor de gezondheid en veiligheid van uw werknemers.

De statistieken en feiten over geweld op de werkplek volgens het Bureau of Labor Statistics

Volgens de National Census of Fatal Occupational Injuries (CFOI) van het Bureau of Labor Statistics (BLS):

"Geweld op de werkplek, inclusief aanvallen en zelfmoorden, was goed voor 15 procent van alle arbeidsgerelateerde dodelijke beroepsverwondingen in 2015 (zie Slide 3 van het CFOI Chart Package 2015) volgens gegevens. In hun artikel" Werkgerelateerde moorden: de feiten, "Eric Sygnatur en Guy Toscano merken op dat" in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, het merendeel van deze incidenten geen misdaad van passie zijn, begaan door ontevreden collega's en echtgenoten, maar eerder het resultaat zijn van overvallen. "Zie deze tabel voor de nieuwste gegevens over moorden op de werkplek.

"In 2015 waren er 16.380 niet-dodelijke gevallen van opzettelijk letsel door personen die dagen weg moesten van het werk in de particuliere industrie, maar dit was goed voor slechts 2 procent van alle niet-dodelijke verwondingen en ziekten in de particuliere industrie (zie Tabel R31.) "

"Er waren ongeveer 2,9 miljoen niet-fatale klachten en ziektes op de werkplek gemeld door werkgevers in de privésector in 2015, die plaatsvonden met een snelheid van 3,0 gevallen per 100 equivalente voltijdwerkers. De snelheid van 2015 zet een patroon voort van dalingen die, behalve in 2012, hebben plaatsgevonden jaarlijks voor de laatste 13 jaar. Particuliere sector werkgevers rapporteerden bijna 48.000 minder gevallen van niet-fatale verwonding en ziekte in 2015 vergeleken met een jaar eerder. "

De statistieken en feiten over geweld op de werkplek volgens de National Crime Victimization Survey

Volgens de National Crime Victimization Survey (NCVS) komen jaarlijks 2 miljoen aanslagen en bedreigingen van geweld tegen Amerikanen op de werkplek voor. Het meest voorkomende type geweld op de werkplek was mishandeling met gemiddeld 1,5 miljoen aanvallen op de werkplek die zich elk jaar voordeden.

Geweld op de werkplek deed zich als volgt voor: 396.000 zwaargewapende aanvallen, 51.000 verkrachtingen en seksuele aanvallen, 84.000 overvallen en 1.000 moorden werden gemeld. Deze cijfers liggen waarschijnlijk niet in de buurt van het daadwerkelijke aantal geweldpleging op het werk dat zich feitelijk op het werk heeft voorgedaan, aangezien niet alle gevallen van geweld op het werk worden gemeld.

Het is moeilijk om statistieken over geweld op de werkplek accuraat te maken, omdat niet alle werknemers geweld op het werk melden bij hun werkgever, veel minder aan overheidsinstanties die statistieken over geweld op het werk bijhouden.

Werkplekken die vatbaar zijn voor geweld op de werkplek

De nieuwsmedia sensibiliseren vaak geweld tegen werk waarbij collega's betrokken zijn - recent en specifiek, gevallen waarin een actieve schutter betrokken is. Door het sensibiliseren van incidenten van geweld op het werk verwijderen ze de nadruk van de belangrijkste doelen voor veiligheidsprogramma's op de werkvloer.

De incidenten van geweld op het werk die zich voordoen komen veel vaker voor in bepaalde industrieën en in specifieke beroepen. Het meest voorkomende motief voor werkgerelateerde moorden is diefstal, goed voor 85 procent van de sterfgevallen op de werkplek. Mensen die worden ingezet om producten te verkopen of in veiligheidszaken op te treden in publiek gerichte activiteiten zijn meer geneigd om geweld op de werkplek te ervaren.

Waar de risico's van geweld op het werk het meest ernstig zijn

Het National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH) biedt informatie die illustreert dat iedereen het slachtoffer kan worden van een mishandeling op de werkplek, maar de risico's zijn groter voor geweld op de werkplek in bepaalde industrieën en beroepen.De taxicab-industrie heeft het grootste risico op geweld op de werkplek, bijna 60 keer het nationale gemiddelde voor mogelijk geweld op de werkplek.

Andere beroepsgroepen die het grootste risico lopen, zijn politie, rechercheurs, sheriffs, werknemers van tankstations en beveiligingsmedewerkers. In de NCVS-studie eerder beschreven, waren detailhandelaren de meest talrijke slachtoffers, met elk jaar 330.000 aangevallen.

Ze werden gevolgd door de politie, met 234.200 officieren als slachtoffer. Geschillen tussen collega's en met klanten en klanten zorgden jaarlijks voor ongeveer een tiende van de totale incidenten van geweld op het werk.

Meer dodelijk werkletsel was het gevolg van transportincidenten dan van enig ander evenement in 2014. Rijbaanincidenten alleen al waren goed voor bijna een op de vier dodelijke arbeidsletsels.

Dus hoewel dit artikel benadrukt dat er geweld tussen collega's kan gebeuren, kan een verantwoord veiligheidsproces op de werkplek niet voorbijgaan aan het feit dat geweld eerder van buiten de directe werkplek komt.

Evenmin kan het negeren dat volgens het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics, 2016, "rovers de meest voorkomende vorm van werkgerelateerde moordaanslagen voor mannen waren en de tweede meest voorkomende voor vrouwen." De meest voorkomende vorm van aanvaller op het werk gerelateerde moorden met vrouwen was een relatieve of een binnenlandse partner."

Erkenning van het potentieel voor geweld op de werkplek

Larry Porte, een voormalig agent van de geheime dienst en de voormalige manager van de afdeling voor dreigingsreacties en activabescherming van Kerby Bailey and Associates, zegt dat geweld op de werkplek een proces is dat niet in een vacuüm plaatsvindt. "Geweld is het product van een interactie tussen drie factoren:

• "de persoon die gewelddadige actie onderneemt;
• "de stimulus of triggervoorwaarden die de persoon ertoe brengen om geweld als een 'uitweg' te zien;
• "een setting die het geweld faciliteert of toelaat, een omgeving waarin er geen interventie is."

Porte zegt dat daders van geweld op het werk meestal een van deze motieven hebben. De persoon die verantwoordelijk is voor geweld op de werkplek wil:

• "bekendheid of bekendheid bereiken;
• "Breng de aandacht van de wereld naar een persoonlijk probleem;
• "wreekt een waargenomen fout, of
• "eindig zijn persoonlijke pijn, om gedood te worden."

Hij is van mening dat aanvallen op de werkplek "de producten zijn van begrijpelijke en vaak waarneembare processen van denken en gedrag."

In een paper waarin acht gevallen van geweld op de werkplek worden opgesomd die in 2017 hebben plaatsgevonden, zegt Bryan Strawser van Bryghtpath: "Omdat we samenwerken om te strijden tegen geweld op het werk, is de grootste uitdaging dat geen twee incidenten precies hetzelfde zijn, ze kunnen variëren van ontevreden werknemers bij overvallen proberen iemand gewoon te besluiten dat ze genoeg hebben gehad.

"Aangezien deze incidenten bijna onmogelijk te voorspellen zijn, is het belangrijk om krachtige training en beleid op het gebied van geweld te ontwikkelen, zodat uw werknemers weten hoe ze vroege waarschuwingssignalen herkennen en adequaat reageren wanneer zich een situatie voordoet."

Waarschuwingssignalen die erop duiden dat een werknemer gewelddadig kan worden

Dr. Lynne McClure, een nationaal erkende expert in het beheren van risicovol gedrag van werknemers voordat ze escaleren naar geweld op de werkplek, definieert deze waarneembare processen op een begrijpelijke manier. Ze zegt dat er acht categorieën waarschuwingssignalen zijn die wijzen op de mogelijkheid dat geweld op de werkplek optreedt.

Supervisors, managers, collega's en HR-professionals moeten deze signalen van mogelijk geweld op de werkplek kennen. Ze zijn gemakkelijk te missen als je collega's observeert en ze zijn niet altijd voorspellend voor gewelddadige acties.

Na een incidentie van gewelddadig gedrag op de werkplek, realiseren collega's zich echter vaak dat ze vóór het evenement tekenen en veranderingen in het gedrag van een collega zagen en geen actie ondernamen. In feite is training in het herkennen van signalen van mogelijk geweld op de werkplek bij het gedrag van collega's een van de belangrijkste kansen die organisaties hebben om geweld op de werkplek te voorkomen.

8 Gedragingen die handelingen van geweld op de werkplek voorspellen

In haar boek 'Riskant zakendoen: geweld tegen werknemers op de werkplek beheren', beschrijft McClure acht categorieën van risicovol gedrag die op de noodzaak van managementinterventie wijzen. Ze zegt dat deze risicovolle gedragingen dagelijks gedrag zijn dat zich in bepaalde patronen voordoet - ze komen lang vóór bedreigingen of daadwerkelijk geweld op de werkplek voor.

De acht categorieën van geweld op het werk die McClure identificeert, zijn de volgende:

• Gedrag van acteurs: de medewerker uit zijn of haar woede met acties als schreeuwen, schreeuwen, dichtslaan, voorwerpen gooien enzovoort.
• Fragment of gedrag: de werknemer neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn daden en ziet geen verband tussen wat hij doet en de gevolgen of resultaten van zijn acties. Als voorbeeld geeft hij anderen de schuld voor zijn fouten.
• Me-First gedrag: de werknemer doet wat ze wil, ongeacht de negatieve effecten op anderen. Als voorbeeld neemt de medewerker een pauze tijdens een last minute rush om de producten bij een klant te krijgen, terwijl alle andere werknemers hard werken.
• Mixed-Messenger-gedrag: de werknemer praat positief, maar gedraagt ​​zich negatief. De medewerker gedraagt ​​zich bijvoorbeeld op een passief-agressieve manier en zegt dat hij een teamspeler is, maar weigert vervolgens informatie met collega's te delen.
• Houten stok gedrag: de medewerker is rigide, inflexibel en controlerend. Ze zal geen nieuwe technologie proberen, wil de leiding hebben of doelbewust informatie achterhouden.
• Escape-Artist-gedrag: de werknemer behandelt stress door te liegen en / of deel te nemen aan verslavend gedrag zoals drugs of gokken.
• Shockergedrag: de medewerker handelt plotseling op manieren die buiten zijn karakter en / of inherent extreem zijn. Een doorgaans betrouwbaar persoon komt bijvoorbeeld niet opdagen of wordt ziek voor zijn werk. Een persoon vertoont een nieuw aanwezigheidspatroon.
• Vreemd gedrag: de werknemer is op afstand, heeft slechte sociale vaardigheden, raakt gefixeerd op een idee en / of een persoon.

Volgens McClure: "Wanneer de manager, supervisor of HR-persoon deze gedragspatronen ziet, moet ze documenteren, met de werknemer praten, de gedragingen bespreken in termen van hun negatieve effect op werk en training, counseling of beide vereisen. zie ook de noodzaak van disciplinaire maatregelen.

"De manager, supervisor of HR-persoon moet vervolgens het gedrag van de werknemer blijven volgen, met als doel om de werknemer ertoe aan te zetten zijn gedrag te veranderen, door het verwerven van vaardigheden en / of het omgaan met problemen, of de werkplek te verlaten op basis van keuze of bedrijfsbeslissing."

Meer factoren en voorspellers om te observeren in werkomgevinggedrag

Haig Neville in "Omgaan met geweld op de werkplek" belicht een aantal andere problemen. "Een 'New York Times'-studie van 100 moorddadendaden … wees uit dat de meeste moordenaars zich mentaal en emotioneel in een lange, langzame dia slingerden.' Volgens de studie gaven de meeste moordenaars meerdere signalen dat ze in de problemen waren."

Met dit in gedachten moeten werkgevers alert zijn op sommige voorspellers van gewelddadig gedrag. Deze omvatten "werknemers die: intimidatie gebruiken, praten over wapens, paranoïde of antisociaal gedrag vertonen, voelen dat ze niet door het bedrijf worden gehoord, uiting geven aan extreme wanhoop, een geschiedenis van geweld hebben, eenlingen zijn die niet passen bij de groep."

In een interview met Eric Snyder, voormalig president en CEO van TCM, Inc., zei McClure dat ten minste drie van deze waarschuwingen werden gemist voorafgaand aan de moord op zeven werknemers bij Edgewater Technology in Wakefield, Massachusetts op 26 december 2000. (The act die de meerdere moorden inspireerde, inclusief de moord op twee HR-personeelsleden, was de eis van de IRS dat het bedrijf de lonen van Michael McDermott's beslecht.)

McClure zegt dat we later hoorden dat de werknemer onder psychiatrische zorg stond en medicijnen slikte. Voorafgaand aan de moorden toonde hij gefragmenteerd gedrag; hij zag het als de verantwoordelijkheid van het bedrijf om hem te beschermen tegen de IRS. Hij toonde shockergedrag waarbij zijn acties extreem en uit zijn karakter waren.

De week voorafgaand aan de moorden, "McDermott had een boze uitbarsting op het werk, die zowel extreem was en uit karakter voor hem." Tot slot vertoont McDermott shocker gedrag; hij "lijkt afgelegen te zijn geweest en hij werd gefixeerd op de IRS en de rol van het bedrijf om hem te beschermen tegen de IRS."

De kosten en impact van geweld op de werkplek

Het Workplace Violence Research Institute schat de kosten van geweld op het werk voor Amerikaanse bedrijven op $ 36 miljard per jaar. Neville zegt: "Kosten omvatten medische en psychiatrische zorg, verloren zaken en productiviteit, reparaties en opruimen, hogere verzekeringstarieven, verhoogde beveiligingskosten, en het ergste van alles, het verlies van gewaardeerde werknemers.

Daarnaast worden ondernemers steeds vaker aansprakelijk gesteld voor het niet veiligstellen van hun pand voor werknemers en klanten. Mogelijke gebieden van geweldgerelateerde geschillen op het werk die betrekking moeten hebben op werkgevers, omvatten civielrechtelijke acties wegens nalatig personeel, schadevergoedingsclaims voor werknemers, aanspraken van derden tot schadevergoeding, inbreuken op privacymaatregelen en OSHA-overtredingen.

Belangrijkste stappen om geweld op de werkplek te voorkomen

Geweld op de werkplek kan hier gebeuren. Geweld op de werkplek kan gebeuren met jou of iemand van wie je houdt. Als u deskundig en waakzaam bent over geweld op de werkplek en de signalen hiervan bij werknemers, kunt u echter anticiperen en acties ondernemen die het optreden ervan kunnen voorkomen.

• Begin met het aannemen van een nultolerantiebeleid voor elke vorm van geweld op de werkplek.
• Ken uw werknemers; weet wanneer het gedrag van medewerkers buitengewoon is.
• Train supervisors, managers en andere werknemers die ongewoon gedrag van medewerkers melden aan Human Resources wordt verwacht en een positieve, verantwoordelijke actie.
• Zorg ervoor dat uw HR-personeel actie onderneemt op elk rapport van ongewoon gedrag van werknemers.
• Maak in het handboek van uw werknemers een beleid en procedures voor de werkplek die elk gewelddadig gedrag verbieden en strenge straffen opleggen aan elke medewerker die het beleid schendt.

• Als een medewerker het beleid schendt, reageer dan snel om de persoon van uw werkplek te verwijderen via een schorsing en meestal door beëindiging van het dienstverband.
• Laat elke ontslagen werknemer weten dat als hij of zij op enig moment in de toekomst op uw werkplek wordt gezien, u de politie zult bellen en hen zult aanrekenen met verboden terrein.
• Beveilig uw werkplek. Zorg ervoor dat alleen werknemers en aangewezen leveranciers uw werkplek kunnen betreden met een sleutel of pas.
• Stel een noodactieplan op zodat elke werknemer bij een geweld op de werkplek een exitstrategie heeft.

• Voer schijnoefeningen met uw lokale wetshandhavers.
• Stop de spiraal die kan resulteren in geweld; geef de potentieel gewelddadige persoon de mogelijkheid om zich om hulp te keren, zoals een Employee Assistance Program (EAP).

Vergeet niet dat geweld op de werkplek kan gebeuren met jou of iemand van wie je houdt. Ontdek hoe om te gaan met werkgerelateerde tragedie.

Disclaimer:Houd er rekening mee dat de verstrekte informatie, hoewel gezaghebbend, niet is gegarandeerd voor nauwkeurigheid en legaliteit. De site wordt gelezen door een wereldwijd publiek en de wet- en regelgeving inzake werkgelegenheid varieert van staat tot staat en van land tot land. Zoek naar juridische hulp of hulp van overheids-, federale of internationale overheidsmiddelen om te zorgen dat uw juridische interpretatie en beslissingen juist zijn voor uw locatie. Deze informatie is voor begeleiding, ideeën en hulp.