Aanzienlijke ontwikkelingen in de geschiedenis van de criminele rechtvaardigheid

‘Criminaliteit voorkom je niet met een slachtofferindustrie’. Een gesprek met Marcel van de Ven

Inhoudsopgave:

The B.C. jaren
De 1e eeuw
De 11e eeuw
De 13e eeuw
De 14e eeuw
De 16e eeuw
De 18e eeuw
De 19e eeuw
De 20e eeuw
Criminal Justice History gaat verder

Zoals ingebed als we zouden kunnen denken dat de concepten van misdaad en straf in onze samenleving zijn, zijn de concepten van wat misdaad is en hoe we erop reageren in de loop van de eeuwen sterk geëvolueerd. Enkele van de interessantere gebeurtenissen in de geschiedenis van de criminologie, het strafrecht en de forensische wetenschap hebben plaatsgevonden in beschavingen over de hele wereld, waardoor deze tijdlijn is ontstaan.

The B.C. jaren

Bloedwraak heerste van 8000 tot ongeveer 4000 voor Christus. Boerengemeenschappen ontwikkelden zich in het Midden-Oosten en brachten groepen mensen dichter bij elkaar. Dit creëerde landgeschillen en het verhoogde potentieel voor misdaden.

Sumeria groeide uit tot de eerste bekende beschaving in 3500 voor Christus, en richtte de eerste stadstaten en regeringen op om geschillen te helpen beslechten.

De opkomst van de Romeinse Republiek begon in 509 voor Christus. Het Romeinse leger diende als de belangrijkste wetshandhavers tot ongeveer 500 na Christus. Hun aanwezigheid in de straten van steden en dorpen werd een effectieve strategie voor misdaadpreventie.

Van428 tot en met 347 B.C., De Griekse filosoof Plato, een student van Socrates, introduceerde het concept dat mensen inherent goed zijn. Dit zou de basis leggen voor de toekomstige christelijke theologie, en het zou eeuwen later nog steeds de opvattingen over misdaad en straf beïnvloeden.

Aristoteles, een student van Plato en docent van Alexander de Grote, legde de nadruk op de studie van wetenschap en wetenschappelijke observatie van 384 tot 327 B.C., die later de forensische en misdaadonderzoeken zou beïnvloeden.

Julius Caesar werd vermoord in 44 voor Christus. en werd het onderwerp van de eerste geregistreerde autopsie.

De 1e eeuw

Pedanius Dioscorides, een Griekse arts die in Rome woont, heeft verschillende planten gecategoriseerd, hun medicinale werking en vergiftigingsverschijnselen van 50 tot 70 na Christus. Zijn werk, De Materia Medica, wordt beschouwd als de basis van forensische toxicologie.

Roman redenaar Quintilian gebruikte bekende wetenschap om te bewijzen dat bloedige handafdrukken niet toebehoorden aan de beschuldigde moordenaar.

De teloorgang van het Romeinse Rijk leidde tot destabilisatie in de westerse wereld en een terugkeer naar het concept van "kin policing" en bloedwraak toen families en buren zichzelf controleerden. Clans werden gezien als verantwoordelijk voor hun leden en namen zaken van misdaad en straf in eigen hand.

De 11e eeuw

Het Frankenpledge-concept van politiewerk werd geïntroduceerd in 1035. Alle mannen ouder dan 12 jaar werden met hun buren in groepen van 10 gevormd. Ze legden een eed af om leden van hun clans die misdaden begingen onder leiding van een veldwachter te vangen en op te sluiten. De agenten in de graafschap stonden onder toezicht van de Shire Reeve die door de Kroon was aangesteld.

De 13e eeuw

Een Chinese arts publiceerde Hsi Duan Yu, Het wegwassen van fouten, in 1248. Het is het vroegst bekende werk over pathologie en overlijdensonderzoek

De heilige Thomas van Aquino componeerde zijn bekendste werk, de Summa Theologica, van 1265 tot 1274. Hij presenteerde het concept van de natuurwet, voortbouwend op Plato's filosofie. Hij suggereerde dat misdaad een belediging voor God was en dat het niet alleen het slachtoffer maar ook de crimineel schade heeft toegebracht, omdat mensen inherent goed zijn.

De 14e eeuw

De renaissanceperiode begon de houding ten opzichte van overheid, misdaad en straf te beïnvloeden.

Vrederechters werden door de koning benoemd om steun te verlenen aan agenten en Shire Reeves. Justices zouden bevelen kunnen geven en hoorzittingen kunnen houden, en ze zouden zaken kunnen proberen die kleine misdaden met zich meebrengen.

Het parochiekerksysteem en de "hue and cry" hebben zich ontwikkeld. Mannen werden aangesteld om een jaar lang agenten te zijn in een stad. Wanneer een agent om hulp vroeg, reageerden alle mannen van de stad onmiddellijk. De roep om hulp zou van stad tot stad worden uitgevoerd totdat een crimineel werd betrapt of de noodsituatie werd beëindigd.

De 16e eeuw

De wetenschappelijke methode is geïntroduceerd als een instrument voor het onderzoeken van misdaden. Het leidde tot nieuwe manieren om het bewijsmateriaal te verzamelen en te onderzoeken.

Verschillende westerse filosofen begonnen te discussiëren over het idee van het "sociaal contract" waarin het doel en de rol van de regering en de verantwoordelijkheden van het volk en de soeverein werden uitgelegd. Mensen staken hun autoriteit aan de soeverein af in ruil voor veiligheid, veiligheid en welvaart. Dit denken beïnvloedde een meer seculiere kijk op misdaad tijdens de Verlichting.

De 18e eeuw

Het gebruik van wetenschappelijke middelen om bewijsmateriaal te verzamelen en te vergelijken, werd breed geaccepteerd.

Italiaanse advocaat en filosoof Cesare Beccaria publiceerde zijn bekendste werk, Over misdaden en straffen, in 1764. Het pleitte voor een vaste schaal waarin de strengheid van de straf zou toenemen met de ernst van de misdaad.

De 19e eeuw

Metropolitan Police-diensten werden in 1829 in Londen opgericht en markeerden de eerste echte fulltime, geüniformeerde en professionele politiemacht. Sir Robert Peel's 9 Principes van politiewerk werden uitgereikt aan elke officier van de strijdkracht.

De Belgische statisticus Adolphe Quetelet bekeek de nationale misdaadstatistieken uit Frankrijk in 1827 en identificeerde correlaties tussen misdaad en demografische gegevens, waaronder leeftijd, geslacht, opleiding en sociaaleconomische status.

Psychiater en criminoloog Cesare Lombroso richtte de Positivistische School voor Criminologie op en suggereerde psychologische en biologische verbanden met crimineel gedrag tussen 1858 en 1909.

De revolutionaire Kodak-camera van George Eastman werd in 1888 op grote schaal verkrijgbaar en kon worden gebruikt voor het fotograferen en documenteren van plaats delict.

Sir Arthur Conan Doyle's Sherlock Holmes tewerkgestelde wetenschap en reden om misdaad op te lossen en populariseerden het concept van forensisch onderzoek vanaf 1886.

In 1880, Henry Faulds en William Herschel publiceerden een onderzoek in de natuur waarin werd aangetoond dat vingerafdrukken uniek waren voor individuen.

De 20e eeuw

Een methode voor het gebruik van waterstofperoxide om sporen van bloed door oxidatie te detecteren werd ontdekt in 1901.

Dr. Edmond Locard, de vader van het onderzoek van de plaats delict, vestigde het eerste echte misdaadlab in twee zolderkamers op het politiebureau van Lyon, Frankrijk in 1910. Dr. Locard publiceerde zijn nu beroemde Uitwisselingsprincipe van Locard in 1934 presenteerde hij zijn overtuiging dat alles een spoor achterlaat en er is dus altijd bewijs te vinden.

Digitaal en computer forensisch onderzoek werd voor het eerst ontwikkeld door de FBI in 1984 om computerbewijs te onderzoeken. DNA-bewijsmateriaal werd voor het eerst gebruikt in een strafrechtbank in 1987. Tommie Lee Andrews werd de eerste persoon die werd veroordeeld als gevolg van DNA.

Criminal Justice History gaat verder

We blijven groeien en evolueren in hoe we misdaad begrijpen en erop reageren. Onze ideeën over hoe we criminaliteit beter kunnen voorkomen en hoe het vertrouwen van het publiek in de politie kan toenemen, blijft een vooraanstaande plaats innemen in de nobele beroepen binnen criminologie en strafrecht. Ze moeten de komende jaren spannende en lonende carrièremogelijkheden blijven bieden.