De stappen in het Federal Rulemaking-proces

Wanneer federale agentschappen regelgeving opstellen, gaan ze door een gereglementeerd regelgevingsproces. Dit proces zorgt voor transparantie en geeft leden van het publiek voldoende gelegenheid om input te geven over de inhoud van de regels. De belangrijkste stappen in het federale regelgevingsproces en worden hieronder toegelicht.

Overgang van het inschakelen van wetgeving

Voordat een federaal agentschap regels kan uitvaardigen, moet het over de wettelijke bevoegdheid beschikken om dit te doen. Het Amerikaanse Congres neemt vaak wetten aan die federale instanties opdragen regelgevingen uit te vaardigen. Een dergelijke wet geeft het agentschap een algemene beleidsrichting, maar laat de details over aan deskundige openbare administrateurs. Naast het werken in het mogelijk maken van wetgeving, moeten agentschappen zich houden aan de wet op de administratieve procedures die van toepassing is op federale regelgeving.

Hoewel bureaucraten die regels schrijven misschien een schending lijken van de fundamentele machtenscheiding van de Amerikaanse overheid, kunnen federale agentschappen alleen regels vaststellen binnen de wettelijke autoriteit die hun door het Congres is verleend. Met deze bestuurswetten kunnen reguliere burgers een grotere invloed hebben op regelgeving die hen rechtstreeks kan beïnvloeden. Burgers krijgen de gelegenheid om regeltaal voor te stellen en commentaar op voorgestelde taalagentschappen. Betrokkenheid van de burger leidt meestal tot betere resultaten van het overheidsbeleid dan het Congres zou produceren.

Alleen omdat het Congres zich uitstrekt naar agentschappen over kwesties waar de meeste leden van het Congres weinig over weten, betekent dit niet dat federale agentschappen zich kunnen uitleven. Nadat het regelgevingsproces is voltooid, kan het Congres de leiders van het agentschap nog vragen stellen over de beslissingen die zij hebben genomen in het regelgevingsproces.

Regulatory Planning

Federale agentschappen zijn verplicht planningsdocumenten voor regelgeving te produceren. Deze documenten brengen het publiek op de hoogte van de regelgevende activiteit die binnenkort komt. Agentschappen stellen elk jaar in het najaar een regelgevingsplan op en een agenda van regelgevings- en dereguleringsactiviteiten in het najaar en het voorjaar. Samen worden ze de Unified Agenda genoemd.

Betrokken stakeholders betrekken

Regelgeving kan niet in een vacuüm worden gemaakt. Om de regelgeving te verbeteren en het risico te beperken dat de regels voor de rechter worden aangevochten, betrekken agentschappen belanghebbenden bij het regelgevingsproces. Ze kunnen dit formeel en informeel doen. Bureaus informeren informeel belanghebbenden door contact op te nemen met belanghebbenden die zij kennen en hun inbreng te verzamelen voordat regels worden opgesteld en tijdens het opstellen. Om belanghebbenden formeel te betrekken, plaatsen agentschappen een Advance Notice of Proposed Rulemaking in het Federal Register. De kennisgeving begint het commentaarproces voor de standaard openbare commentaarperiode die optreedt wanneer regels worden voorgesteld.

Voorstel

Na onderzoek van het probleem en het vragen van input van belanghebbenden, worden federale medewerkers die belast zijn met het schrijven van regels, gek. Nadat alle geschikte niveaus van agency management de voorgestelde regels goedkeuren, dient het agentschap een kennisgeving van voorgestelde regelgeving in bij het federale register. De aankondiging bestaat uit verschillende delen:

• Samenvatting: Een verklaring waarin het probleem wordt beschreven waarop de voorgestelde regels betrekking hebben en hoe de regel het probleem aanpakt.
• data: De datum waarop de openbare commentaarperiode wordt gesloten.
• adressen: De methoden waarmee een burger of groep opmerkingen kan maken over de voorgestelde regels.
• Aanvullende informatie: Een bespreking van de voordelen van de voorgestelde regel, kerngegevens en andere informatie die wordt gebruikt bij het schrijven van regels, uitleg over keuzes van openbaar beleid en vermelding van wettelijke bevoegdheid om de voorgestelde regel vast te stellen.

Openbare reactie

De publieke commentaarperiode geeft burgers en belangengroepen de gelegenheid om hun mening te geven over een voorgestelde regel. Idealiter zouden de meeste mensen en groepen die geneigd zijn commentaar te leveren op een voorgestelde regel door het bureau zijn aangenomen vóór het voorstel. Zelfs de best mogelijke inspanningen om stakeholders te betrekken, zullen niet alle potentiële commentatoren bereiken, dus de publieke reactie is van cruciaal belang voor het regelgevingsproces.

Commentaarperioden lopen meestal 30 tot 60 dagen, maar sommige opmerkingen zijn langer geweest dan 180 dagen. Meer uitgebreide commentaarperioden worden gegeven voor zeer complexe regels. Bureaus geven er de voorkeur aan om opmerkingen te ontvangen via het online portaal voor regelcommentaar. Elektronische inzendingen helpen instanties om de reacties bij te houden.

Als een bureau significante opmerkingen tegen een voorgestelde regel ontvangt, kan het de regels met inachtneming van de opmerkingen herzien en de regels herverdelen. Revisies zijn niet nodig als het agentschap nog steeds gelooft dat het in de goede richting gaat met de regels; het bureau zal de regels waarschijnlijk op een aantal manieren herzien. Het agentschap rechtvaardigt de beleidsstandpunten die het in het volgende voorstel neemt.

Het bureau kan ook een repropose uitvoeren als het niet tevreden is met de kwaliteit van de opmerkingen die het ontvangt in de oorspronkelijke commentaarperiode. Het zou de regels voor het volgende voorstel niet herzien als het eenvoudigweg meer commentaar wenst.

Laatste regel

Nadat de regel is voorgesteld, eventueel is becommentarieerd en herzien, is deze gereed om als laatste regel te worden gepubliceerd. Welke bureaus in het federale register publiceren voor de definitieve regel lijkt sterk op de kennisgeving van voorgestelde regelgeving. De effectieve datum voor de regels vervangt de deadline voor het indienen van opmerkingen. Deze datum is meestal binnen 30 dagen na het publiceren van de definitieve regel.

Het bureau reageert ook op grote kritieken in de sectie Aanvullende informatie. Dit helpt het publiek de motivatie van het bureau te begrijpen achter de herzieningen die het heeft aangebracht in de voorgestelde regel en waarom het geen opmerkingen heeft verwerkt.