Hoe een BigLaw-baan te krijgen - Basisbeginselen van Intervewing op de Campus

Juridische studenten, en mensen buiten de advocatuur, zijn vaak verrast om te ontdekken dat BigLaw-kantoren in feite meerdere werknemers aannemen, enkele jaren voordat ze mogelijk kunnen starten. Het mechanisme is het programma "summer associate" - een verlengde, zomerse proefperiode voor het proefproject na het tweede jaar van de rechtenstudie, waarin een deel van het echte juridische werk wordt gecombineerd met tal van feesten en sociale evenementen, waaronder de beruchte "zomerexpeditie" (lang dure, soms booze lunches die door het bedrijf worden betaald, wat meerdere keren per week gebeurt).

Als alles goed gaat, krijgt de zomergezelschap een aanbod om als voltijdwerknemer terug te keren na het afstuderen (en misschien een stage of twee). Oh, en elke medewerker in de zomer krijgt hetzelfde salaris als een eerstejaars medewerker, waardoor de hele junket meer dan $ 30.000 waard is voor een stint van tien weken.

Wil je een van deze banen? Je zult de handigheid van interviewen op de campus (of OCI) moeten doorstaan. Hier is hoe.

Hoe u een BigLaw Summer Associate positie kunt krijgen

De realiteit is dat je vermogen om een ​​BigLaw zomergeassocieerde positie te verkrijgen in grote mate afhangt van welke rechtenstudie je volgt. Of je het nu leuk vindt of niet, de wet is een hiërarchisch beroep en bedrijven hebben de neiging om de meeste van hun nieuwe medewerkers te huren bij een handvol prestigieuze rechtsscholen (en de beste plaatselijke school).

Dus, als je zeker weet dat je een BigLaw-baan wilt, moet je naar een zeer prestigieuze rechtenstudie. En eenmaal daar is het nuttig om het goed te doen, omdat de concurrentie heviger wordt naarmate bedrijven de omvang van hun zomerklassen verminderen.

Wat On-Campus Interviewen is

Ervan uitgaande dat je rechtenstudie er een is die veel mensen naar BigLaw stuurt, heb je de mogelijkheid om deel te nemen aan "on-campus interviewing" in de zomer voor je tweede jaar van de rechtenstudie. Dit is (meestal) een meerdaags proces, waarbij vertegenwoordigers van BigLaw-bedrijven uit de hele regio (of het land, op de meest prestigieuze scholen) opdagen om wetgevende studenten te ontmoeten. En masse. Op een dag kan een student 10-20 interviews hebben en elk bedrijf kan met meer dan 100 studenten praten (als het kantoor meerdere interviewers stuurt).

Elk interview duurt 20-30 minuten, en - voor het grootste deel - ze zijn behoorlijk rote.

De interviewer zal vragen waarom je bij deze specifieke firma op deze locatie wilt werken (elk kantoor doet zijn eigen interviews), ze kunnen je vragen in welk type wet je geïnteresseerd bent, en je zult waarschijnlijk je favoriete schoolklassen bespreken en de basis van je cv. Als je iets "raar" in je CV hebt, moet je volledig voorbereid zijn om het te bespreken en uitleggen waarom je nog steeds een goede kandidaat bent voor een BigLaw-baan. (Bijvoorbeeld, een bachelordiploma in Theater maakt je geen vlokkige werkloze acteur, het maakt je tot een potentieel fantastische rechtszaal redenaar.)

Het moeilijkste deel over OCI voor de meeste studenten houdt gewoon alle bedrijven recht. Wanneer u met een aantal vergelijkbare bedrijven met kantoren in dezelfde stad een gesprek voert, is het van cruciaal belang dat u geen sterke interesse toont in onroerendgoedrecht, bijvoorbeeld voor een bedrijf dat geen vastgoedpraktijk heeft. Oeps, daar krijg ik geen terugbelfunctie.

De oplossing? Notitiekaartjes! Bekijk de nacht voor elk interview elk bedrijf en maak aantekeningen van precies waarom u geïnteresseerd bent in het werken op deze specifieke plaats op een notecard (één kaart per bedrijf). Als je is verteld met wie je een sollicitatiegesprek voert, lees dan hun biografie en noteer een paar opmerkingen over hun oefengebieden, schoolrelaties, enzovoort. Neem voordat u naar een interview gaat een paar minuten de tijd om de notecard van het bedrijf te lezen, zodat u op samenhangende wijze kunt praten over uw interesse in het bedrijf.

Het is niet nodig om overboord te gaan op de details! Alleen de basis verkrijgen (dat wil zeggen het bedrag dat u op één kaart kunt passen) is voldoende.

Evenzo voor geografische locaties - als u een interviewer vertelt hoeveel u van de weergave van de Hudson houdt, wint u waarschijnlijk geen punten als zijn kantoor in D.C. is!

Nu u iets over het OCI-proces begrijpt, kunt u meer te weten komen over de details.