Hoe lang zijn luchtmachtimplementaties?

Recente studies hebben aangetoond dat 15-plus jaren van oorlog zijn tol eist van het leger. De luchtmacht is specifiek bezorgd over het uitbranden van zijn personeel met inzet tot dwell-tarieven (in het buitenland: thuis) in vele speciale codes (banen) met een verhouding van 1: 2.

Een verhouding van 1: 5 is daarentegen beter hanteerbaar voor de luchtmachtfamilies, want dat betekent dat u thuis 5 keer meer uitgeeft terwijl u werkt. De realiteit voor dit doel is niet altijd aanwezig. Sommige implementaties zijn een heel jaar in het buitenland in sommige banen en de turn-around tot de volgende inzet is veel eerder dan vier tot vijf jaar. Veel piloten kunnen tot 15 of meer inzetten in een zeer korte carrière opbouwen. De luchtmacht realiseert zich dat de burn-out en het tekort aan personeel in bepaalde speciale codes, evenals piloten, rechtstreeks verband houden.

Tijdelijke taaktoewijzing en implementatiecycli

Er is een verschil tussen een TDY (tijdelijke taaktoewijzing) en een "implementatie". Gemiddeld gebruiken luchtmachtpersoneel veel minder dan soldaten, matrozen en mariniers. In januari 2015 heeft de luchtmacht zich gericht op het veranderen van de manier waarop ze hun troepen een tweede keer inzetten in minder dan 10 jaar.

Een "TDY" is een tijdelijke opdracht, meestal om een ​​school te bezoeken, een conferentie bij te wonen, tijdelijk een eenheid te helpen die onderbemand is of deel te nemen aan een oefening. Wanneer de missie van de TDY voltooid is, keert de piloot terug naar zijn / haar permanente taak.

Een "Deployment" is vergelijkbaar met een TDY, behalve dat het lid wordt gebruikt om deel uit te maken van een specifieke operatie, meestal een gevechtsoperatie overzee. Als een TDY, wanneer de inzet is voltooid, keert de piloot terug naar zijn / haar permanente taak. De luchtmacht zet mensen in op gebieden als Afghanistan, Koeweit, Irak, Saoedi-Arabië, Kosovo en Bosnië voor lopende noodoperaties.

Onder het AEF-concept (Air Expeditionary Force) van de luchtmacht, de luchtmacht doel is niet om personen en eenheden voor meer dan 90 dagen in een jaar in te zetten. De luchtmacht heeft echter nog een lange weg te gaan om dat doel te bereiken voor personeel in veel specifieke banen. Feit is dat de meeste luchtmachtimplementaties 179 dagen duren (+ of - 10 dagen). De typische TDY gaat minder dan 90 dagen mee. Sommige implementaties zijn korter en duren de laatste 60-90 dagen, maar kunnen 2-3 keer worden geroteerd in een periode van 12-18 maanden, waardoor de uitroltijd tot stilstand teruggebracht wordt tot 2: 1 of 3: 1.

Gestandaardiseerde implementatiecyclus om kritieke gevechtsbehoeften te weerspiegelen

Het Air Expeditionary Force Next-systeem van de luchtmacht is ontworpen om het proces voor het inzetten van Airmen te stroomlijnen, ze bij hun eenheden te houden en de verblijftijden te standaardiseren - de TEMPO BANDS die hieronder worden genoemd, weg te doen:

Naast het samen inzetten van meerdere Airmen uit dezelfde eenheid, zal het AEF Next-systeem overstapverhoudingen standaardiseren, of de verhouding tussen de tijd die Airmen inzetten tegen het tijdstation thuis. De meeste Airmen zullen dienen in een 1-tegen-2 verhouding; zes maanden ingezet gevolgd door 12 maanden thuis.

Onder het nieuwe systeem, Airmen niet alleen met leden van hun huisstation eenheid, maar ze zullen ook vertrekken in meer gestandaardiseerde tijdframes, die structuur bouwt in implementaties en het gemakkelijker zou kunnen maken om te werken in de AOR.

De nieuwste wijziging (2018) zorgt ervoor dat luchtmachtpersoneel dat zich als individuele taak inzet, nu als teams uit CONUS zal inzetten. Implementatieteaming zal wederzijdse steun opbouwen en de capaciteit vergroten als een team voor oorlogsvoering. Dit zal ook helpen bij veerkracht tijdens werktijden met hoge spanning.

The Defunct Tempo Bands System (Heavy Duty Deployment Cycles)

In het verleden (2009 tot 2014) werden Airmen als individuen of kleine elementen ingezet via 'tempo-banden' op basis van speciale codes van de luchtmacht. Die Airmen kwamen samen in afgelegen gebieden van verantwoordelijkheid van bases over de Luchtmacht.

De bandbeslissingen worden genomen door de verwachte inzetvereisten voor Air Force-specialiteiten te vergelijken met het aantal vliegers dat beschikbaar is om in die specialiteit te worden ingezet:

Band A. Degenen in Air Force-banen die zijn toegewezen aan Band A kunnen verwachten dat ze 6 maanden per 24 maanden zullen inzetten. Sommige van de carrièregebieden die al in deze band zijn geplaatst, omvatten brandstoffen, paralegal, financiën en veiligheid.

B en B. Vliegers in Band B kunnen verwachten dat ze 6 maanden per 30 maanden zullen inzetten. Tot nu toe is er geen carrièregebied van de luchtmacht in deze band geplaatst.

Band C. Degenen in Band C kunnen verwachten om 6 maanden per 24 maanden te worden ingezet. Band C omvat medisch personeel (behalve gedragstherapie), toevoer, communicatie, weer, public affairs en logistieke planning.

Band D. Individuen in Band D kunnen verwachten om 6 maanden per 18 maanden te worden ingezet. Band D omvat onder meer: ​​luchthaven, voertuigoperaties, verkeersbeheer, voertuigbeheer, luchtverkeersleiders, OSI, gedragsgezondheid, commandopost en civiele techniek.

Band E. Deze mensen kunnen verwachten dat ze zes maanden per jaar inzetten. Band E omvat contracting, intelligentie, vliegveldbeheer, veiligheidstroepen en Tactical Air Command and Control. Hoewel technisch gezien in Band E, kunnen speciale operatievelden (Combat Controller en Pararescue) frequenter worden ingezet (hoewel meestal korter in duur) voor specifieke missies voor speciale operaties.

De Tempo Band-methode was moeilijk te bedienen vanwege het hoge tempo van het leger in het algemeen sinds 2001. Echter, als de operationele behoeften afnemen, neemt de behoefte aan een 1: 2-uitzendratio af tot een 1: 3 of misschien de luchtmacht-mediaan gemiddelde van 1: 5 deploy to dwell ratio.