Moeten externe sollicitanten interne vacatures proberen?

Overheidsorganisaties en civiele bedrijven beperken hun vacatures soms alleen tot interne aanvragers.

Een organisatie kan geen controle uitoefenen over de sollicitaties die ze ontvangt als reactie op een posting, maar kan wel processen instellen voor het afhandelen van die applicaties. Dergelijke processen omvatten stappen voor het afhandelen van applicaties die niet voldoen aan de vereisten die in een bepaalde posting zijn vermeld.

Maar als die baan die je echt wilt alleen voor huidige werknemers wordt geplaatst, is het dan de moeite waard om je in te schrijven? Meestal wel, maar misschien moet je geduld hebben. Externe aanvragers worden meestal als de laatste beschouwd, als ooit.

Vacatures en interne kandidaten

Wanneer een organisatie zich beperkt tot interne aanvragers, kan deze aanvragen van externe aanvragers weigeren of negeren. Dus terwijl een externe sollicitant een interne vacature kan aanvragen, kan het zijn dat externe aanvragers in de overgrote meerderheid van de omstandigheden moeten wachten totdat interne kandidaten hebben gekregen wat bekend staat als 'het recht van eerste weigering', dat wil zeggen de kans om te worden afgewisseld in de baan.

In sommige gevallen kan een personeelsvermelding beperkt zijn tot interne aanvragers, zonder dat er rekening wordt gehouden met externe kandidaten. Hoewel dit gebeurt met een aantal middenkader- of instapfuncties, is het vrij zeldzaam dat externe kandidaten volledig worden genegeerd.

Natuurlijk, waar een vacature wordt geplaatst, kan bepalen wie er solliciteert; als het wordt vermeld in een lokale krant of openbare vacaturesite, krijgt een baan uiteraard meer sollicitanten. Banen die alleen op interne prikborden worden geplaatst, zullen waarschijnlijk geen externe aanvragers te zien krijgen, tenzij een huidige medewerker een waarschuwing geeft. Meestal zullen deze berichten aangeven of interne kandidaten de enige zijn die overwogen worden.

Waarom organisaties posten beperken tot interne aanvragers

Een rekruteringsmanager is misschien op zoek naar iemand met interne kennis of heeft een specifiek persoon voor ogen voor de taak. In de meeste gevallen kan een interne inhuur tijd besparen in het wervingsproces en promotiekansen creëren binnen het personeel van de organisatie.

In veel bedrijven vereisen interne regels dat vacatures aan interne kandidaten worden aangeboden voordat ze bij het grote publiek worden geplaatst. Dit geldt met name in bedrijven waar werknemers worden vertegenwoordigd door een vakbond; meestal zullen vakbonden onderhandelen over banen die eerst aan hun leden ter beschikking worden gesteld.

Organisaties zijn vrij om selectiecriteria vast te stellen die worden toegepast op alle aanvragers van een posting. De criteria mogen niet discriminerend zijn ten opzichte van beschermde klassen, maar anders kan een organisatie een door hen gewenst wervingsproces opzetten.

Wanneer externe aanvragers moeten solliciteren

Interne berichten moeten niet worden geïnterpreteerd als het vertellen van een externe kandidaat 'niet van toepassing', maar eerder 'nog niet van toepassing'. Dit kan frustrerend zijn als een externe kandidaat weet dat hij of zij net zo goed de klus kan klaren als iemand binnen de organisatie. Maar

Een organisatie kan vrij zijn om een ​​externe toepassing te overwegen nadat alle interne kandidaten de kans hebben gekregen om een ​​aanvraag in te dienen. Maar over het algemeen wordt uw externe toepassing pas op dit punt overwogen; als een bedrijf of agentschap een externe aanvrager accepteert, moeten ze alle ontvangen aanvragen controleren.