Humor op het werk en de wet

Een goed gevoel voor humor is vaak een bewonderde eigenschap bij mannen en vrouwen. Maar wat een gevoel voor humor definieert, is iets unieks voor elk individu. Wat voor jou misschien grappig is, kan aanstootgevend zijn voor iemand anders. En als het op werkhumor aankomt, is wat je misschien grappig vindt zelfs illegaal.

Federaal en veel wetten van de staat beschermen minderheden, personen met een handicap, vrouwen en andere werknemers tegen intimidatie, laster en discriminatie op het werk. Een slecht gekozen grap of een ongepaste opmerking bedoeld om grappig te zijn, kan je juridische problemen bezorgen.

Er is geen duidelijke juridische definitie van intimidatie, waardoor het gemakkelijk is om een ​​rechtszaak aan te spannen tegen een werkgever die deelneemt aan of stopt met ongepast gedrag op de werkplek.

Volgens Eugene Volokh, hoogleraar in de rechten, UCLA School of Law:

Speech kan worden gestraft als intimidatie op de werkplek als het: "ernstig of diepgaand" genoeg is om … een "vijandige of beledigende werkomgeving" te creëren op basis van ras, religie, geslacht, nationale afkomst, leeftijd, handicap (inclusief obesitas), militair lidmaatschap of veteraan status, of, in sommige rechtsgebieden, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, transseksualiteit of travestie, politieke overtuiging, strafregister, voorafgaande psychiatrische behandeling, beroep, burgerschapsstatus, persoonlijk uiterlijk, "toelatingsexamen", tabaksgebruik buiten het werk, afkomst van de Appalachen, het ontvangen van overheidssteun, of oneervol ontslag van het leger; voor de eiser en voor een redelijk persoon.

Als het gaat om intimidatie op de werkplek - zelfs in de vorm van 'goede' humor - 'onschuldig totdat het tegendeel is bewezen', is dit in het algemeen niet van toepassing. Omdat intimidatie- en discriminatiewetten een brede juridische taal bevatten, laat dit ruimte voor substantiële aansprakelijkheidsrisico's voor onoplettende werkgevers.

Humor moet inclusief zijn om goed ontvangen te worden. Seksistische, racistische en ageistische grappen en grove opmerkingen labelen bepaalde individuen, of groepen mensen, als inferieur op een bepaalde manier en creëren uitsluitingen. Niet alleen is deze ongepaste, maar aanstootgevende vertoning van humor, zelfs als deze niet op een specifieke persoon is gericht, aanleiding tot sancties, beëindigingen en rechtszaken.

Juridische precedenten met betrekking tot humor op de werkplek

In Dernovich v. City of Great Falls, Mont. Brommen. Rts. Comm'n nr. 9401006004 (28 november 1995), de Montana Human Rights Commission vond gunst bij een klager die slechts indirect werd beledigd door grappen in de kleuren.

In Snell v. Suffolk County, 611 F. Supp. 521, 531-32 (EDNY 1985), een werkgever verloor een intimidatieproces en werd verboden "afwijkende bulletins, cartoons en ander geschreven materiaal" en "racistische, etnische of religieuze smetten te gebruiken, hetzij in de vorm van moppen, grappen, of anders."

Humor die niet geschikt is op de werkplek

Bepaalde soorten opmerkingen, grappen en grappen zijn nooit geschikt op de werkplek en mogen niet worden aangemoedigd of getolereerd. Veel onderwerpen zijn wettelijk verplicht als 'off limits' op de werkvloer en uw werknemers moeten worden verboden voor innuendos, opmerkingen of verwijzingen over:

• Seksuele geaardheid of handelingen
• Religieuze of politieke gebruiken of overtuigingen
• Ras of etniciteit
• Sociale status, geslacht of leeftijdgerelateerde stereotypen
• Uiterlijk en kenmerken
• Gewicht gerelateerde problemen
• Gehandicapten of personen met enige vorm van verminderde capaciteit
• Elk ander onderwerp dat een individu of groep als inferieur bestempelt

Volgens docent en psycholoog, Dr. Joni Johnston, is niet alle humor gelijk geschapen. Johnston gelooft: "Onderzoek heeft aangetoond dat er een onderscheidend verschil is in de gezondheidsvoordelen van positieve en negatieve humor. Negatieve humor, d.w.z. humor die exclusief of aanstootgevend is, heeft niet dezelfde positieve fysiologische effecten op lichaam en geest. Blijkbaar zijn onze lichamen net zo gevoelig als onze gevoelens; we reageren fysiologisch op kwetsend, alsof onze lichamen werden aangevallen."

Het doel van het stellen van strikte limieten voor humor op de werkplek zou niet moeten zijn om al het plezier op het werk weg te nemen, of om interpersoonlijke relaties te verstoren. Maar het instellen van de juiste grenzen om een ​​gezonde werkomgeving te bevorderen, vrij van vijandigheid en legale blootstelling, zal iedereen gelukkiger maken.

_{Bronnen: Eugene Volokh. "Welke toespraak doet" vijandige werkomgeving "Intimidatiewet beperken?" 85 Geo. L.J. 627 1997. en Dr. Joni Johnston. "Lessen van de humorpolitie: evaluatie van werkhumor". 3 april 2008.}