De delen van een vliegtuig

De basisstructuur en componenten van een vliegtuig worden hieronder uitgelegd, inclusief de romp, vleugels, horizontale stabilisator en krachtbron, samen met constructiematerialen en frame-ontwerp.

romp

De romp is het grootste deel van het vliegtuig, centraal gelegen voor het hele vliegtuig. Het is het gebied waar de passagiers en bagage doorgaans worden vastgehouden en het deel van het vliegtuig waaraan de vleugels en de achtervanger zijn bevestigd. Het is eigenlijk een grote, holle buis die aan de achterkant smaller wordt.

coulissen

De vleugels zijn aan beide zijden aan de romp bevestigd. De vleugels zijn de bron van lift voor het vliegtuig. Ze zijn bevestigd aan de bovenkant van de romp op hoogvliegtuigen zoals Cessna's 162 en op de bodem van de romp op low-wing vliegtuigen, zoals de Terrafugia Transition. De voorkant van de vleugel wordt de voorrand genoemd en de achterkant van de vleugel wordt de achterrand genoemd.

De vleugel wordt bij elkaar gehouden en ondersteund door metalen rondhouten, ribben en draagbanden en bedekt door een weefsel, aluminium of composiet omhulsel. Op het achterste deel van de vleugel (de achterrand), vindt u het rolroos en de kleppen, die de vorm van de vleugel wijzigen om meer of minder lift te creëren voor verschillende fasen van de vlucht.

• Aileron: het rolroer bevindt zich nabij de punt van de vleugel aan de achterkant. Het is een rechthoekig vleugelprofiel dat opstijgt om de luchtstroom over de vleugel te verstoren. Ailerons worden gebruikt om het vliegtuig te laten draaien. Ze werken door de luchtstroom over de vleugel te verstoren, waardoor er meer lift op de ene vleugel ontstaat dan op de andere.
• Kleppen: kleppen zijn kleinere schoepen die worden gevonden op het achterste deel van de vleugel het dichtst bij de romp. Flappen kunnen worden verlengd om het vleugeloppervlak te vergroten, waardoor meer lift wordt gecreëerd voor opstijgen en landen. Er zijn verschillende soorten flappen; ontwerpen variëren per vliegtuig. Sommige typen zijn onder andere: vlakke klep, klep met sleuven, splitflap, Fowler-flap en de Fowler-klep met sleuven.

empennage

De staartbundel bestaat uit de verticale stabilisator (de "staart" van het vliegtuig) en de horizontale stabilisator of stabilator.

• Roer: Het roer is een beweegbaar stuk van de verticale stabilisator waarmee het vliegtuig links of rechts om de verticale as van het vliegtuig kan draaien wanneer het wordt geactiveerd. Het roer is verbonden met de voetpedalen in de cockpit van het vliegtuig.
• Lift: de lift bevindt zich aan de achterkant van de horizontale stabilisator. Het beweegt op en neer om de neus van het vliegtuig omhoog of omlaag te laten bewegen. De lift is verbonden met het juk. Als je het juk in de cockpit zou terugtrekken, zou de lift omhoog worden bewogen, waardoor de horizontale stabilisator omlaag zou gaan en de neus van het vliegtuig omhoog zou gaan.

• Stabilator: een stabilator lijkt op een horizontale stabilisator, maar heeft geen lift. De stabilisator is één groot stuk materiaal met een antiservobusje dat ook dienst doet als trimtab.
• Trimtab: Trimtabs zijn kleine, rechthoekige stukken materiaal op de achterrand van de horizontale stabilisator. Ze zijn bedoeld om geleidelijk te worden verplaatst, zoals ingesteld door de piloot, om de bedieningsdruk te verminderen en het vliegtuig gemakkelijker te hanteren te maken.

Energiecentrale

De krachtbron bestaat uit de motor en alle motoronderdelen, de schroef en het elektrisch systeem. Het kan zich aan de voorkant van de vliegtuigromp of aan de achterkant van het vliegtuig bevinden. In meermotorige vliegtuigen bevinden de motoren zich meestal onder de vleugels aan elke kant.

Landingsgestel

Het landingsgestel op de meeste vliegtuigen bestaat uit wielen en stutten. Sommige vliegtuigen hebben ski's of drijvers om respectievelijk op sneeuw of water te landen. Een typisch éénmotorige landvliegtuig heeft een landingsgestel met drie wielen of een conventioneel landingsgestel. Een driewieler versnelling betekent dat er twee hoofdwielen zijn met een neuswiel vooraan. Op vliegtuigen met conventionele versnellingen, zijn er twee hoofdwielen met een enkel wiel in de rug, onder de staart. Vliegtuigen met conventioneel type versnelling worden vaak staartwielvliegtuigen of taildraggers genoemd.

De meeste vliegtuigen worden ook op de grond gestuurd met behulp van een configuratie van een landingsgestel met driewielers.

Frame materiaal van vliegtuigen

Vliegtuigen kunnen worden gemaakt van verschillende soorten materiaal en methoden, waaronder truss, monocoque, semi-monocoque en composietmateriaal.

Truss-structuur is een ouder type structuur en wordt gemaakt door buizen aan elkaar te lassen om een ​​rechthoekig frame te vormen. Het kan worden opengelaten of bedekt door een doek of metalen huid, maar is niet zo aerodynamisch als meer huidige methoden.

Monocoque structuren zijn in feite holle ontwerpen met een gestrekte stof of materiaal zoals aluminium huid over het open raamwerk. Het is eenvoudig en vrij stevig rond de randen, maar de binnenste delen van de structuur kunnen niet veel externe druk weerstaan.

Semi-monocoque vliegtuigen zijn op dezelfde manier ontworpen als een monocoque, maar met extra ondersteuning en een onderbouw.

Composietmaterialen worden steeds populairder en worden veelvuldig gebruikt in moderne vliegtuigen. Composietmaterialen zijn lichter en sterker dan traditioneel aluminium. Composietmaterialen zoals koolstofvezel en glasvezel zijn duurder dan traditionele materialen, maar zijn minder vatbaar voor corrosie en metaalmoeheid.