The Making of Sand Sailors

De scherpe staccato van een M-16 gaat uit, onderbroken door de onheilspellende kanon van meerdere machinegeweren en explosies. Een sergeant van het leger schreeuwt instructies over het tumult van het vechten terwijl gewapende matrozen gekleed in woestijncamouflage en kogelvrije vesten het vuil raken en zich voorbereiden om de vijand te betrekken terwijl de rust van een vredige lentemorgen in Fort Jackson, SC, wordt getransformeerd in een realistisch slagveld.

"Een deuropening is een dodelijke trechter! Daar stop je nooit, nooit! Hooah? "Instrueert Alpha Company Task Force Marshall (TFM) Army Staff Sgt. David Lyle, terwijl het stof en de rook helder zijn en de stilte neerdaalt. "Hooah!" De echo's van begrip van de meeste zeilers, met een paar "Aye, Ayes" erin gegooid. De boorsergeant bekijkt zijn peloton stagiairs die zichzelf van de grond oprapen en merkt een grimas op met een licht ongemak.

Lyle heeft veel gezien in zijn legercarrière, maar nooit dacht hij dat hij een peloton US Navy Sailors zou trainen, die in een paar dagen naar Irak en Afghanistan zou worden overgebracht om zijn soldatenbroers te voorzien van een … hulp nodig in de lange oorlog tegen het terrorisme.

Maar hier zijn hij en zijn mede-boorsergeanten, die Sailors naar de schietbaan leiden, ze door de gang van konvooioperaties loodsen en met stokjes het zand in trekken om punten en bewegende reeksen in een mockdorp te illustreren, gemaakt voor het beoefenen van stedelijke gevechtsoperaties. De soldaten zullen zich ook voordoen als vijanden en vriendschappelijke wedstrijden om de trainingsscenario's realistischer te maken.

Army First Sgt. Kevin Bramlett, senior soldaat in Alpha Company, heeft de leiding over 18 Army drill-instructeurs van TFM, die de opdracht hebben gekregen om de Individual Augmentees (IA) van de Marine te trainen. De Sailors zullen de troepen van het leger wereldwijd aanvullen als onderdeel van een gezamenlijke dienstverleningsoperatie genaamd US Navy Individual Augmentee Combat Training (USNIACT).

"Ik heb er baat bij gehad om met een andere service aan de slag te gaan", zei Bramlett. "Omdat ik heb geleerd hoe een andere service informatie verwerkt, heb ik mijn trainingsstijl moeten aanpassen om ze beter te begrijpen."

Actieve zeilers en reservisten, variërend in rang van E-3 tot O-6, ondergaan de training van twee weken in McCrady Training Centre op Fort Jackson en worden vervolgens rechtstreeks naar een theater in Irak, Afghanistan, Koeweit, de Hoorn van Afrika (Djibouti) en andere gevaarlijke regio's in de wereld.

Zeelieden die afstand doen van de relatieve veiligheid van hun schepen om rond te lopen met wapens tussen geïmproviseerde explosieven (IED), in konvooien rijden en gebouwen van vijandelijke opstandelingen opruimen?

"Toen ik bij de marine kwam als een personeelsspecialist, had ik nooit gedacht dat ik me hier zou voorbereiden om op de grond te vechten, maar ik liet mijn opties open, wetend dat ik klaar moest zijn om te doen wat er van mij werd gevraagd," zei PS3 Mark Hutchinson, die IA-training bij Fort Jackson doormaakte ter voorbereiding op de inzet in Koeweit.

Net als veel van de matrozen die een IA-training volgden, werd Hutchinson door zijn bevel gekozen, maar hij heeft zichzelf altijd als een vrijwilliger gezien vanwege het afleggen van de dienstweigering en het dragen van een marine-uniform. "Toen ze zeiden dat ze me nodig hadden, was ik bereid om te gaan," zei hij.

Wandelen door bossen, dik met dennennaalden, kruipend door diep zand, broeierig warm onder 66 kilo kleding en uitrusting en rijden in een konvooi dat culmineert in het binnengaan van een dorp gemaakt van gehavende, vervaagde Connex-dozen is een drastische verandering ten opzichte van Hutchinson's vorige baan bij Personeelssteun Detachement in Pensacola, Florida, maar zijn houding verpersoonlijkt wat de Chief of Naval Operations (CNO) zocht van Sailors toen hij zei dat hij de marine wilde laten vechten.

"De eerste vier woorden in de Nationale Veiligheidsstrategie zijn 'America is at War'", zegt RADM Dave Gove, commandant, Marine Personnel Development Command (NPDC) en Navy Personnel Command (NPC), die toezicht houdt op dit IA-trainingsprogramma. "We moeten klaar zijn om de gevechtsservicemissies te steunen die de CNO beloofd heeft om ervoor te zorgen dat we dekking bieden voor de grondtroepen in het land."

Er zijn ongeveer 10.000 Sailors die dienst doen in IA-knuppels, gelijk verdeeld tussen actieve dienst en reservecomponenten. De meerderheid van EB's ontvangt orders naar het Centraal Commando in Irak en Afghanistan.

"We zijn verplicht om ervoor te zorgen dat onze matrozen die helpen bij het ondersteunen van de grondtroepen van de mariniers en het leger het juiste inzicht hebben om met hun omgeving om te gaan en effectief te zijn in het volbrengen van hun missie," zei Gove.

Betreed Fort Jackson en zijn kader legerboorinstructeurs. Onder het toeziend oog van TFM Battalion Commander Lt. Col. Doug Snyder en de commandanten van Alpha, Bravo en Charlie Companies, moeten instructeurs en studenten in veel opzichten afleggen wat hen is geleerd sinds hun respectievelijke rekruteringscursus om effectief te trainen en getraind te worden.

"Het grootste obstakel voor Sailors is de schok van het zijn van een landgevecht soldaat," zei Alpha Company Commander Army Capt. Jim Hulgan, die zal helpen bij het leveren van ruwweg 3700 getrainde IA getrainde Sailors aan bataljonscommandanten dit fiscale jaar. "In sommige gevallen halen ze het gemakkelijk op, in andere gevallen niet. We gebruiken een deel van het eigen jargon van de Sailors en proberen de training te relateren aan iets waar ze meer vertrouwd mee zijn. In het leger veranderen we burgers in soldaten, maar dat is niet wat we hier doen.

"Eerst stellen we hen voor aan de tactieken van het leger en de doctrine, zodat ze bekend raken met hoe het leger zaken doet op de grond en begrijpen wat de soldaten aan het doen zijn, zodat ze effectieve hulp kunnen bieden," zei Hulgan. "Ten tweede krijgen ze een gevoel van vertrouwen dat ze de missies waar ze naartoe worden gestuurd daadwerkelijk kunnen uitvoeren."

Maar de weg die Sailors moeten afleggen om daar te komen, is niet eenvoudig. Vanaf het moment dat ze Fort Jackson raken, is het tempo snel en intens. Zeilers komen aan met niets anders dan de shirts op hun rug en worden onmiddellijk geïndoctrineerd in de atmosfeer van het leger. Het begint met de uniforme kwestie, ofwel woestijncamouflage of de nieuwe gevechtsuniformen van het leger, en Interceptor Body Armor (IBA). Het ensemble wordt vervolledigd door het Rapid Fielding Initiative, dat de nieuwe Advanced Combat Helmet, infantry combat boots en Wiley X Goggles omvat.

Vanaf dat moment hebben de boorsergeanten het primaire doel om de IA's in de mindset van een soldaat te veranderen. De combat training-scenario's zijn ontworpen om Sailors kritische denkvaardigheden te leren, zodat ze meer bedreven beleidsmakers zijn, vooral in stressvolle en crisissituaties. Dat betekent onder andere dat Sailors vertrouwd, comfortabel en zo bekwaam mogelijk wordt met de verschillende wapens die ze in het theater zullen gebruiken.

Naast het aanbieden van wapentraining, duwen de boorinstructeurs de zeilers om zich te organiseren en te opereren als teams. Basisinstructie wordt gegeven in een verscheidenheid aan gevechtsgebieden, waaronder patrouilletechnieken, communicatie, landnavigatie, eerste hulp, MEDEVAC, cultureel bewustzijn en scenario's voor stadsaanvallen. Het idee is om ervoor te zorgen dat als ze zich in een gevechtsituatie bevinden, ze op zijn minst een deel van de training hebben om hen te helpen reageren en hen hopelijk in leven te houden.

Senior Chief Yeoman Larkin Whetstone, leidende onderofficier van het verbindingsbureau van de marine voor de cursus, zei dat zeilers nooit mogen vergeten dat ze alleen een basis krijgen in gevechtsvaardigheidstrainingen waarop wordt voortgebouwd door bijscholing wanneer ze het theater bereiken.

"We leren initiële gevechts- en overlevingsvaardigheden", zei hij. "We proberen geen zeilers in infanteristen te veranderen."

Misschien niet, maar de typische trainingsdag van een IA is ook niets om te bespotten.

"Je bent moe, maar het is een ongelooflijke trainingservaring", zei CAPT Marcus Fisk, een reservist en leider van klas 506. "We zijn om 5 uur opgestaan ​​en zetten soms 18 uur in, maar de instructeurs zijn uitstekend en Ik heb veel plezier."

Whetstone looft de instructeurs van het leger voor de levensreddende training die ze geven, maar hij wil ook dat zijn scheepsmaten begrijpen hoe dankbaar de soldaten zijn voor de dienst van de marine.

"We hebben het leger gevraagd om deze service uit te voeren, dus we verwachtten dat we als een klant behandeld zouden worden, maar ze hebben de marine als een partner behandeld," zei Whetstone. "De boorinstructeurs zijn erg gemotiveerd omdat ze zich realiseren wat ze hier doen, namelijk levens redden. Ze weten dat elke keer dat ze een matroos het theater in sturen, het betekent dat een andere soldaat een pauze kan nemen. '

Fisk beschouwt deze training als een directe weerspiegeling van de toename van gezamenlijke serviceactiviteiten om aan veranderende militaire vereisten te voldoen. "Ik denk dat deze training een besef en begrip met zich meebrengt dat wat we vroeger bij de marine deden, aan het veranderen was", zei de officier van de oppervlakte-oorlogvoering die 10 jaar in Navy Special Operations doorbracht. "Als je bedenkt dat 85 procent van de wereldbevolking binnen 200 zeemijl van de zee leeft en er zijn meer dan 900.000 mijl bevaarbare rivieren in de wereld, zie je dat het cruciaal is voor de marine om ook op de grond betrokken te zijn.

Ik denk dat dit type training in de toekomst eerder regel dan uitzondering zal worden."

"De zeilers hadden geen idee hoe moeilijk sommige van deze taken zijn, zoals een effectief stacking-team in stedelijke operaties," zei Snyder. "Ik kan niet genoeg benadrukken hoe kritisch Sailor bereidheid is in deze training. Is nodig om hier te komen klaar om te trainen. Dat betekent dat ze al hun medische en tandheelkundige eisen hebben ingevuld, dat hun papieren in orde zijn en dat ze fysiek, mentaal en persoonlijk worden voorbereid.

"Als je vijf of zes zeilers zonder gevechtservaring meeneemt naar een functioneel en coherent team, zodat ze hun missie-doelstelling kunnen halen, is er in zo'n korte tijd veel te vragen," vervolgde Snyder. "We leren ze hoe ze moeten kruipen, lopen en misschien gaan joggen. Eenmaal in het theater gaan ze naar het volgende niveau, maar ze moeten iets hebben om mee te werken en ze zullen dat hier krijgen."