Hoe interview vragen over woede op het werk beantwoorden

Wanneer interviewers vragen: "Wanneer was de laatste keer dat je boos was? Wat is er gebeurd? "Ze willen weten hoe je met stressvolle situaties op je werk kunt omgaan. De echte betekenis van het woord" boos "voor een interviewer is een verlies van controle, en het is belangrijk om te weten dat je moeilijke situaties aankunt terwijl je professioneel blijft.

In uw reactie zou u een moment moeten delen waarop u zich boos voelde op het werk, maar zorg ervoor dat de ervaring en uw reactie erop u niet slecht weerspiegelen.

Hoe te beantwoorden

Evenals vragen over de laatste keer dat je boos was, kun je de vergelijkbare interviewvraag horen: 'Wat maakt je boos?'

Uw antwoord op elke vraag over woede moet twee componenten bevatten. Beschrijf eerst de specifieke situatie die u heeft gefrustreerd en leg vervolgens uit hoe u met die situatie omging. De situatie moet werkgerelateerd zijn en niet iets dat in uw persoonlijke leven is gebeurd. Houd uw uitleg kort en to the point.

Vermijd bij het beschrijven van de situatie verhitte woorden als 'haat' of zelfs 'boos'. Gebruik in plaats daarvan minder intense woorden om je boosheid te beschrijven, zoals 'gefrustreerd' of 'teleurgesteld'. Dit zal benadrukken dat je niet iemand bent die de controle verliest in een moeilijk scenario. Terwijl je antwoordt, houd je toon gelijk of licht - dat wil zeggen, je wilt niet geschrokken lijken als je de situatie vertelt.

Probeer een situatie te selecteren waarbij geen vorige baas of manager betrokken is, omdat je hierdoor een gemakkelijk ontevreden medewerker lijkt te zijn. Evenzo, terwijl het goed is om te vermelden gefrustreerd te zijn door iemands onprofessionele gedrag of een moeilijke situatie, besteed niet teveel tijd aan het beschuldigen of aanvallen van iemand anders in je antwoord. Het is ook niet in uw voordeel iets te vermelden dat u in een slecht daglicht of zo klein en onbeduidend zou kunnen weergeven. Uw interviewer vraagt ​​zich misschien af ​​waarom hij u heeft opgeschud.

Vertel het gedrag of de gebeurtenis die u hinderde kort en ga vervolgens verder met de oplossing. Leg uit hoe je met de situatie omgaat, met de nadruk op je rustige, professionele manier van omgaan ermee. Als je bijvoorbeeld gefrustreerd was door het gedrag van een werknemer, leg dan uit hoe je hem of haar hebt ontmoet en leverde constructieve feedback die leidde tot een positieve verandering in hun acties.

Een andere mogelijkheid om deze vraag te beantwoorden is om te zeggen dat je meestal niet boos wordt op het werk. Dit laat zowel zien dat je de controle op het werk niet verliest en dat je je realiseert dat dit soort gedrag ongepast is. Nadat je dit hebt uitgelegd, moet je echter nog steeds een tijd beschrijven waarin je gefrustreerd of teleurgesteld was door iets op je werk en hoe je het hebt afgehandeld. Ontkennen dat je ooit gefrustreerd raakt, zou je onoprecht doen lijken.

De STAR-aanpak kan een echte aanwinst zijn bij het formuleren van uw reactie op dit soort vragen.

Voorbeelden van de beste antwoorden

• Ik probeer vanuit analytisch perspectief naar elke situatie te kijken, en laat mijn emoties mijn acties niet dicteren. Ik heb in het verleden werknemers gehad wiens professionaliteit twijfelachtig was en die niet hebben voldaan aan de eisen van het werk. In die situaties heb ik geconstateerd dat het beste beleid is om eerlijk te zijn over de problemen en duidelijke strategieën voor verbetering aan te bieden.
• Ik denk niet dat woede een geschikte werkplekemotie is. Ik heb te maken gehad met situaties die ik frustrerend vond; ik had bijvoorbeeld een collega die erg confronterend was in haar schriftelijke en mondelinge communicatie. Ik had het gevoel dat ik voortdurend bekritiseerd werd voor dingen die ik niet onder controle had. Ik ging met haar zitten en besprak manieren om onze communicatie te verbeteren. Na dat kalme, productieve gesprek, verbeterde onze relatie als collega's enorm en werden we zelfs medewerkers van een aantal succesvolle projecten.

• Woede voor mij betekent verlies van controle. Ik verlies de controle niet. Wanneer ik gestrest raakt, ga ik een stap achteruit, haal diep adem, bedenk me zorgvuldig over de situatie en begin dan een actieplan te formuleren. Als ik bijvoorbeeld in korte tijd meerdere projecten moet voltooien, bedenk ik een strategie om het werk op een vaste, methodische manier te voltooien die me niet zal overweldigen.
• Toen ik met een team aan een groot project aan het werken was, raakte ik gefrustreerd wanneer een teamlid niet op tijd een asset afleverde, na te hebben beloofd dat het klaar zou zijn. Ik nam even de tijd om rond te lopen en nodigde het teamlid vervolgens uit voor een kop koffie om te vertellen wat er was gebeurd en hoe ik kon helpen. Mijn aanpak was gericht op "hoe kunnen we dit in de toekomst oplossen" in plaats van op de vele manieren waarop de medewerker het verknoeide. Ik was blij dat ik de tijd had genomen om te relaxen, omdat mijn mede-werker te maken kreeg met ernstige persoonlijke gezondheidskwesties en meedogenloze deadlines van verschillende andere projecten.