Ronde personages in fictie

Een rond personage is een belangrijke speler in een werk van fictie - vaak aangeduid als de ster van het verhaal - die een conflict tegenkomt en wordt veranderd door het conflict dat op hen volgt. Ronde karakters zijn meestal vollediger ontwikkeld en volledig beschreven dan de platte of statische karakters. Als je denkt aan de personages waarvan je het meest houdt in fictie, lijken ze waarschijnlijk net zo echt voor jou als mensen die je kent. Dit is een goede indicatie dat het ronde karakters zijn.

De meeste protagonisten zijn ronde karakters, maar sommige zijn dat niet

De protagonist - of de hoofdpersoon - van bijna elk werk van fictie is een rond personage. Ronde karakters betrekken de verbeelding en empathie van de lezer, waardoor de lezer zich in de schoenen van het personage kan voorstellen. De lezer kan zich op de een of andere manier verhouden tot het karakter van een persoon. Vaak weerspiegelt de persoonlijke groei van de protagonist de hoop en dromen van de lezer zelf.

Literaire fictie draait meestal om een ​​proces van groei en verandering - en een personage wiens groei en verandering de belangrijkste substantie van het verhaal vormen. Alle heldinnen van Jane Austen ontdekken bijvoorbeeld dat hun meisjesachtige aannames en verwachtingen naïef zijn. De meeste heldinnen van Austen veranderen als gevolg van hun ervaringen hun perspectieven en nemen beslissingen op basis van persoonlijke ontdekking en groei.

De literaire uitzonderingen

Er zijn natuurlijk uitzonderingen op deze regel. Deze uitzonderingen komen vooral voor in genre fiction in tegenstelling tot literaire fictie. De detective Hercule Poirot van Agatha Christie groeit bijvoorbeeld niet of verandert niet als gevolg van zijn misdaadoplossende activiteiten. De werken van Charles Dickens zijn vaak gebaseerd op tweedimensionale personages - Oliver Twist en David Copperfield zijn twee voorbeelden.

Deze personages hebben weinig persoonlijke kwaliteiten of motivaties - het zijn in wezen pionnen die door anderen worden gebruikt en misbruikt. Hoewel hun omstandigheden in de loop van het verhaal veranderen, veranderen ze zelf heel weinig of helemaal niet. Deze werken behouden hun literaire belang omdat hun doel niet is om karakter te creëren en te verkennen, maar om zich te verdiepen in verhalen over economische en sociale ongerechtigheid.

Voorbeelden van ronde karakters

Zelfs genreverhalen, zoals de trilogie 'The Lord of the Rings' van J.R.R. Tolkien krijgt veel van zijn kracht door de ontwikkeling van ronde karakters. Deze verhalen zijn bevredigend omdat een aantal van de hoofdpersonen in feite hun beperkingen overwinnen of twijfelen om sterker te worden. Beschouw de volgende voorbeelden:

• Frodo, de hobbit en zijn vriend Sam ontdekken allebei onverwachte diepten van persoonlijke betrokkenheid, fysieke en emotionele kracht en toewijding aan een doel.
• Gandalf, de tovenaar, ontdekt dat het vertrouwen dat hij in zijn mede-tovenaars plaatste, misplaatst was en als gevolg daarvan een sterker magisch karakter werd.
• Aragorn, de erfgenaam van een lange rij koningen, heeft zijn titel opgegeven. Maar in de loop van de verhalen ontdekt hij zijn eigen leiderschapsvaardigheden en leert hij dat hij zijn kroon kan en moet terugvorderen.

Ronde karakters maken

Een schrijver gebruikt een aantal hulpmiddelen of elementen om een ​​personage te ontwikkelen om ze rond te maken, inclusief beschrijving en dialoog. De reacties van een person op conflicten en hun interne dialoog zijn ook onthullend en leiden uiteindelijk tot een multidimensionaal karakter.

Hoe ga je over het maken van een rond personage in plaats van een plat vlak? Het creëren van echt geloofwaardige personages kost tijd, ijver, het lezen van de werken van de beste literaire auteurs. Je kunt ook vragen over je hoofdpersonage beantwoorden om te zien of je een rond of plat personage hebt gemaakt.