Karakters in fictie schrijven

Personages worden zowel in een verhaal als in een dialoog afgebeeld in een werk van fictie. Ze kunnen vlak of klein zijn, of rond en groot, ontwikkeld met meer diepgang. De persona wordt geopenbaard door de reacties van het personage op conflicten, door dialoog en door beschrijvingen.

Personages in fictie kunnen vele rollen en doelen hebben, allemaal gedicteerd door de intentie en stijl van de schrijver, die samenwerken om de plot ingewikkeld te verplaatsen.

De protagonist

De hoofdrolspeler is de hoofdpersoon, de held of heldin van het verhaal. In sommige gevallen beleeft de lezer het verhaal door de ogen van dit personage. In andere landen is de hoofdpersoon misschien maar een van meerdere personages wiens perspectief wordt beschreven.

De protagonist hoeft geen personage te zijn waarmee de lezer zich identificeert. Hij kan zelfs een antiheld zijn, onplezierig of zelfs slecht, en dat is prima als het de plot bevordert.

Of ze is misschien een echte held, maar kan ook een personage zijn waarvan de lezer zou moeten afzien vanwege een bepaalde karakterfout of omstandigheid. Denk aan Becky Sharp Vanity Fair. Ze gaf een nieuwe betekenis aan de term meedogenloos, maar kom op, 'fess up.Was je niet een beetje voor haar aan het bewortelen?

De antagonist

In veel genres - met name, maar niet uitsluitend, fantasieën, thrillers, spion-romans, misdaadverhalen en mysteries - komt de hoofdpersoon tegenover een antagonist te staan. De antagonist kan een echt immoreel of slecht persoon zijn, zoals Dr. Moriarty in de Sherlock Holmes-verhalen, maar hij kan ook een goedbedoelende maar dominante ouder zijn of zelfs een stuntelige idioot die onbedoeld de hoofdrolspeler in de weg staat.

Waar het op neer komt is dat de antagonist op gespannen voet staat met de held of heldin in de plot, en soms gaat het verhaal gepaard met serieuze kansen met betrekking tot omstandigheden van leven of dood. Iago van Shakespeare in Othello is een goed voorbeeld, maar een protagonist kan ook een hele groep mensen zijn: de overheid, een sekte of een misdaadsyndicaat.

Metafoor gebruiken

In sommige werken worden karakters niet als volledig gerealiseerde menselijke wezens of fantastische wezens gecreëerd, maar eerder als metaforen voor een bepaalde menselijke kwaliteit. Lord Voldemort in de boeken van Harry Potter is niet bedoeld om te worden gezien als een volledig opgevat persoon, maar eerder als een metafoor voor de vreselijke uitkomst die het gevolg is van minachting en tegenwerking van de kracht van liefde.

Characters As Plot Devices

In sommige gevallen bestaan ​​personages grotendeels met als doel het verhaal van het ene plotpunt naar het andere te verplaatsen. Deze karakters zijn slechts schetsmatig bedacht. Het zijn platte karakters, een- of tweedimensionaal. Het is niet wie deze persoon is of hoe hij zich voelt, maar wat hij doet, is van belang.

Voorraadkarakters kunnen in deze hoedanigheid dienen. Ze hebben de neiging stereotypen te zijn zonder veel diepte, zoals een rokkenjager aan de bar of een bedelaar op een straathoek, maar dat hoeven ze niet te zijn. Voorraadkarakters kunnen complexer zijn wanneer de plot dit vereist.

Schrijvers creëren vaak personages die als enige doel hebben de hoofdpersoon te motiveren om de acties te ondernemen die het verhaal voortstuwen. Een goed voorbeeld van dit type platte personage is Scar in De Leeuwenkoning. Vergelijk hem met Simba, een rond personage. U wist Simba. Litteken … misschien niet zo veel.

Vereist tekens

Sommige verhalen zijn opgebouwd rond een tijd, een plaats of een situatie waarin bepaalde typen karakters aanwezig moeten zijn. Deze personages zijn misschien niet erg belangrijk voor de plot of het thema, maar hun afwezigheid zou niettemin gevoeld worden.

Stel je een verhaal voor dat zich afspeelt in een hotelomgeving zonder de aanwezigheid van ten minste een paar leden van het personeel van het hotel. Een verhaal dat zich afspeelt op een ruimteschip dat op Mars afstevent, zou onvolledig zijn zonder tenminste een schets van de kapitein van het schip, ook al is hij geen hoofdpersonage. Iemand kan tijdens een bankoverval worden neergeschoten en worden gedood. Zijn identiteit, gevoelens, gedachten en diepte zijn niet belangrijk voor de plot, maar het feit dat hij een fataliteit was zou zijn.

Hoe karakters te maken

Wees duidelijk in je hoofd over het doel van je personage in je werk voordat je begint met het schrijven en het maken van een personage. Waarom en hoe verplaatst hij je plot naar de finishlijn? Je kunt hem beginnen uit te werken als je die vraag hebt beantwoord, en je zult waarschijnlijk dit deel van het proces een beetje willen geven als hij je hoofdrolspeler is. Wonen met hem voor een paar dagen of zelfs een paar weken voordat u die eerste zin pen. Terwijl de gebeurtenissen zich in je leven voordoen, vraag je jezelf af wat hij zou doen of hoe hij zou reageren in dezelfde omstandigheid.

Hem leren kennen.

Hoewel het belangrijk is om de persoonlijkheidstrekken van je hoofdpersoon en haar motivaties, interesses en talenten volledig te kennen en te begrijpen, heb je veel minder details nodig voor een personage dat eenvoudigweg als een plot-apparaat dient. Je hoeft je wielen niet te laten draaien in wat ze maakt.

Ga met je onderbuik

Zoals iedereen die ooit een succesvol fictief werk heeft geschreven, je zal vertellen, is je gevoel een krachtig hulpmiddel. En weinig of geen fictie is de eerste keer perfect. Meer dan waarschijnlijk loop je een ruwe trekking uit en herzie het twee, misschien zelfs drie keer.

Als een personage vanuit het niets naar je pagina's springt terwijl je die eerste versie schrijft, waarom laat je hem dan niet een tijdje hangen? Je onderbewustzijn probeert je misschien iets te vertellen. Hij kan later belangrijk zijn en een cruciale plotwending geven. Je kunt hem laten zijn en als hij overbodig blijkt te zijn, geef hem dan de bijl wanneer je je definitieve trekking voorbereidt. Je kunt hem later altijd opschrijven als blijkt dat hij niets te bieden heeft.

Het maakt niet uit hoe belangrijk of onbetekenend uw karakter is, zorg ervoor dat de persoon consistent en geloofwaardig is in de parameters van uw verhaal. Motivaties en acties moeten samenwerken, zodat de lezer niet in de war raakt en gefrustreerd raakt.