Wil je werken in sportmedia?

Het "oude" pad om een ​​sportschrijver te worden, was om als een beginneling bij een lokale krant te beginnen, afgestudeerd te zijn aan een full-time baan als schrijver van sprookjes en vervolgens te evolueren naar een columnist, maar het veranderende medialandschap heeft die boog veranderd.

Het uitstekende stuk van Jimmy Spencer getiteld Hoe word je een sportschrijver in zeven stappen vangt deze nieuwe realiteit. Na het te hebben gelezen (en dat zou ook moeten), heb ik dit vervolggesprek met de heer Spencer uitgevoerd over zijn carrière in sportmedia.

Waarom wilde je sportschrijver worden?

Spencer: De beste dag van mijn jeugd stampte mijn voeten in de tribune van Candlestick Park met mijn opa toen een jonge Will Clark naar de plaat kwam. Ik was meteen een fan. Die liefde voor honkbal werd de passie achter het bestuderen van kiosken, het lezen van de San Francisco Chronicle met mijn Cheerios en het maken van valse sportpagina's op een vroege computer.

Ik hield altijd van de gedachte om een ​​sportschrijver te worden, maar ik had nooit veel vertrouwen in mijn schrijfvaardigheid. Dat veranderde op school toen ik een sportargument kreeg op een feest met een man die uiteindelijk de sportredacteur van de universiteitskrant werd. Hij nodigde me uit om een ​​column te schrijven. Ik stemde toe, stopte er wat tijd in en er werd een sportschrijver geboren. Ik vond het leuk om mijn mening over sport te delen met lezers en werd meteen verliefd.

Hoe hebben je vroege ervaringen met het schrijven van je schoolkrant invloed gehad op je loopbaanambities?

Spencer: Mijn eerste beat ging over het vrouwen softbalteam van de staat Sacramento. Ik hield ervan om live evenementen te rapporteren en leerde meer en meer over het vak. Ik werd al snel verheven tot assistent-sportredacteur, daarna columnist en ten slotte hoofdredacteur. Deze sfeer van werken in de redactie van het college, de kameraadschap en onmiddellijke feedback, maakte dat ik honger had om van het vak mijn loopbaan te maken. Ik mailde elke professional (sommige grote namen zoals Skip Bayless en Ken Rosenthal) per e-mail en was geschokt over de waardevolle feedback die ze me gaven.

Zonder te schrijven op de universiteit, zou ik nooit zijn overgestapt naar de professionele wereld. Het was verreweg de meest waardevolle ervaring die ik ooit heb gehad en door het publiceren van clips heb ik een rol als sportmedewerker bij de The Sacramento Bee-krant gevonden. In feite, sport columnist Marcos Breton sprak in mijn klas in Sacramento State en dat is toen ik voor het eerst hoorde over de part-time positie bij The Bee.

Carrières in de sport zijn vaak niet-lineair. Je had bijvoorbeeld een stint als onderwijzeres op een middelbare school. Maakte die ervaring je tot een betere schrijver of gaf je enig inzicht in schrijven dat je verraste?

Spencer: Ik heb twee seizoenen doorgebracht in een honkbal frontoffice in de minor league (met twee kampioensringen om de Sacramento River Cats te laten zien). Ik coachte het basketbal op de middelbare school gedurende vijf jaar. Ik gaf Engels op de middelbare school en coachte meer basketbal. Gedurende dit alles heb ik altijd een voet in het schrijven van sport gehouden. Ik doe hetzelfde nu door mijn uiterste best te doen aan de startup Staance.com, terwijl ik schrijf met FoxSports.com en radio-optredens doe om met de NBA te praten.

Al die ervaringen hebben me meer goed afgerond en me een groter perspectief gegeven als schrijver. Het is belangrijk om te weten hoe u uw schrijven op de markt moet brengen, hoe u zich kunt verhouden tot atleten, coaches, enz. En ik denk dat ervaring van buiten mij heeft geholpen om daar te komen.

Lees deel 2 van dit interview, waarin Mr. Spencer advies biedt voor diegenen die een carrière in de sportmedia willen ontwikkelen en over zijn werk willen vertellen bij de startup Staance.com.