Hoe 360 ​​Record Deals werken in de muziekindustrie

In de muziekindustrie zijn 360 deals contracten waarmee een platenmaatschappij een percentage van de inkomsten van alle activiteiten van een band kan ontvangen in plaats van alleen van verkooprecords of geldberekeningen die het platenlabel heeft ingeleverd.

Hoe een 360 ° -recorder deal werkt

Onder de 360-deals, die ook 'deals met meerdere rechten' worden genoemd, kunnen platenmaatschappijen een percentage van de inkomsten krijgen die voorheen mogelijk voor hen waren geblokkeerd, zoals:

• Digitale verkoop
• Rondleidingen, concerten en liveopbrengsten
• Verkoop van merchandise
• Aanbiedingen voor endorsement
• Optredens in films en tv-shows
• Songwriting, tekstweergave en publicatie-inkomsten
• Beltonen verkopen

In ruil voor het verkrijgen van een groter deel van de artiesten die ze vertegenwoordigen, zeggen de labels dat ze zich zullen inzetten om de artiest voor een langere periode te promoten en actief zullen proberen nieuwe kansen voor hen te ontwikkelen. In wezen functioneert het label als een pseudo-manager en zorgt het voor de hele carrière van de artiest in plaats van alleen te focussen op het verkopen van records.

Net als bij traditionele opnamecontracten, biedt de 360-deal het label de mogelijkheid om auteursrechten te verwerven in opnamen van de artiest en opties voor meerdere albums. Daarnaast omvat de 360-dealovereenkomst ook de traditionele dealovereenkomsten waarbij royalty's van producenten, netto-omzet, buitenlandse verkoop, kortingen voor verpakkingen, budgetadministratie en "nieuwe technologie" alle in mindering worden gebracht op de royalty's van de artiest.

Onder traditionele deals zouden artiesten een kleine royalty worden betaald door het platenlabel, dat nog kleiner was nadat alle inhoudingen waren gedaan voor het produceren van een album of nummer. Tenzij het album van de artiest een groot commercieel succes was, werden er geen royalty's voor de opname verwacht voor de artiest. In plaats daarvan waren de winsten van publiceren, merchandise, touring, endorsements en andere inkomstenbronnen allemaal eigendom van de artiesten.

The Controversy Around 360 Deals

360 deals zijn om veel redenen controversieel. Ten eerste worden ze vaak gezien als een cynische geldklem door labels die te maken hebben met afnemende verkopen en hoge overheadkosten. De beschuldiging is dat labels een lange tijd hebben overleefd zonder dit soort deals, dus het lijkt erop dat ze lijden aan een falen om hun bedrijven te beheren en adequaat te reageren op de veranderende industrie - het vragen aan de bands om de rekening te betalen lijkt nauwelijks eerlijk.

Andere mensen maken bezwaar tegen de hele "band-branding" -begrip dat 360-deals zo potentieel winstgevend maakt voor labels. Een goed voorbeeld is de all-female burlesque-group-turned-successful-music-group, The Pussycat Dolls. De uitbreiding en branding voor de groep was een groot succes door Jimmy Iovine, de muziekbusiness veteraan als uitvoerend producent, samen met Antin en A & M Records president Ron Fair - maar waar paste de kwaliteit van de muziek precies in het plaatje?

Platenlabels wijzen erop dat dit soort 360-deals hen verschillende soorten artiesten laten ondertekenen, omdat ze niet zo gefocust hoeven te zijn op het terugverdienen van hun investering van albumverkoop. Ze kunnen ophouden met het vinden van de eerste nummer één en voor de lange termijn werken met een artiest omdat ze niet alleen op grote verkoopcijfers hoeven te vertrouwen om het tekenen van de artiest winstgevend te maken. Controversieel of niet, 360 deals komen steeds vaker voor in major label-contracten.