Inzicht in distributeurs van muziekindustrie en -record

Distributie is de manier waarop opgenomen muziek in handen komt van consumenten. Traditioneel ondertekenen distributiebedrijven deals met platenlabels die hen het recht geven om de producten van dat label te verkopen. De distributeur neemt een deel van het inkomen van elke verkochte eenheid en betaalt vervolgens het resterende bedrag aan het label. De meeste distributeurs verwachten van platenmaatschappijen dat ze afgewerkte, kant-en-klare producten leveren, maar soms bieden distributeurs 'M & D'-deals aan. M & D staat voor productie en distributie. Met deze opstelling betaalt de distributeur de productiekosten van een album vooraan en behoudt alle inkomsten uit de verkoop van albums totdat die initiële investering is afbetaald.

Basisprincipes van muziekuitverkoop

In de 20e eeuw waren distributiebedrijven de verbanden tussen platenmaatschappijen en winkels, waaronder winkels die alleen muziek verkopen, grootwinkelbedrijven zoals Wal-Mart en Best Buy, en boekhandels. Het is handig om distributeurs van muziek als groothandelaren te zien om hun rol in de muziekindustrie beter te begrijpen.

Recordlabels ondertekend (en nog steeds ondertekenen) contracten met muziekartiesten. Ze hielden toezicht op muziekopname, marketing en promotie. Consumenten kochten hun favoriete muziek op vinylplaten, cassettebandjes en cd's en in de meeste gevallen waren het de platenlabels die betaalden om deze producten te laten produceren. Om kopieën van albums in handen van fans te krijgen, ondertekenden platenmaatschappijen deals met distributiemaatschappijen die op hun beurt deals met winkels tekenden om de albums te verkopen. Sommige distributeurs kochten rechtstreeks albums van platenmaatschappijen, terwijl anderen albums in consignatie verspreidden.

Winkeliers deden hetzelfde: sommigen kochten albums en anderen kwamen overeen om de producten in consignatie op de plank te zetten.

Radicale veranderingen in de industrie

Downloaden bracht aan het begin van de 21e eeuw ingrijpende veranderingen teweeg in de muziekindustrie. Voor het hardhandig optreden downloadden fans gratis miljoenen tracks van een groot aantal artiesten via Napster. Hoewel consumenten nu betalen om legaal muziek te downloaden van winkels zoals iTunes en Amazon, is de verkoop van vinylplaten, cassettebandjes en cd's sterk gedaald en heeft de muziekindustrie miljarden dollars verloren. Abonnementsdiensten zoals Pandora en Spotify hebben de omzet van de muzieksector verder verlaagd.

Met honderden bedrijven die muziekdistributie bedrijven, zijn er maar een paar aangesloten bij de grootste platenmaatschappijen. Sony, Capitol, Universal Music Group en Warner bezitten de grootste muziekdistributiebedrijven.

De toekomst van muziekdistributie

Er is nog steeds een rol weggelegd voor muziekdistributeurs in het digitale tijdperk, zelfs wanneer zich radicale veranderingen in de sector voordoen. Immers, niet elk platenlabel en elke muzikant wil de taak op zich nemen om hun werk te verspreiden. Om deze reden werken de muziekdistributeurs die nog steeds werken nauw samen met platenmaatschappijen om muziek naar fans te brengen; sommige winkels blijven fysieke albumkopieën verkopen. Ze distribueren ook muziek naar digitale download-outlets, hoewel dergelijke bedrijven ook distributiedeals rechtstreeks aan artiesten aanbieden.

Kansen voor groei blijven bestaan ​​voor muziekdistributeurs die zijn gespecialiseerd in bepaalde soorten muziek, zoals klassiek, Latijns en jazz. Sommige distributeurs hebben succes gevonden door zich te concentreren op bepaalde regio's en lokaal muziek te distribueren.