Militaire gehoorzaamheid

Het is geen geheim dat gehoorzaamheid aan bevelen een belangrijk onderdeel is van het militair zijn. Maar als je overweegt om mee te doen, moet je eerst eerst wat zoeken naar de ziel - en voor altijd daarna, als je je aanmeldt - om er zeker van te zijn dat je de genuanceerde gevaren van dit type werkstructuur onder ogen kunt zien.

De trieste waarheid is dat psychologisch onderzoek aantoont dat onze persoonlijke morele moed veel onzekerder is dan we denken (en we houden er echt van om hoog op onszelf te denken, ondanks het bewijs.) Het wordt vooral gek wanneer onze moraal in conflict komt met figuren van autoriteit. Wetten van oorlog en persoonlijke eer terzijde, het vergt goede oude kennis van het zelf om dergelijke uitdagingen te doorstaan.

Onwettige gehoorzaamheid

Vanaf de eerste dag worden militaire rekruten niet alleen de waarde van geleerd onmiddellijke gehoorzaamheid aan bestellingen -- zij zijn geconditioneerde door het rigoureuze, snelle en zwaarrichtende karakter van het bootcamp. Het idee is om nieuwe rekruten te laten acclimatiseren door het idee om de leider naar de hel en terug te volgen: wanneer mensen om je heen sterven en je luitenant je zegt "Neem die heuvel!" het doet niet veel goed om een ​​stel snotterige kennissen te laten antwoorden met: "Waarom stoppen we hier niet en komen we met een beter idee?"

Maar als samenleving moesten we de harde lessen omarmen van onnadenkende gehoorzaamheid die verkeerd was gegaan. De verdediging van Neurenberg is het klassieke voorbeeld van waarom "gewoon bevelen opvolgen" een onaanvaardbaar excuus is voor moreel vervloekte daden, maar het was niet de laatste - en het was niet altijd een vijand van de VS die zichzelf verwondde.

In zijn artikel "Militaire bevelen: gehoorzamen of niet gehoorzamen?" Rod Powers biedt een goede geschiedenis van gevallen waarin Amerikaanse troepen werden gestraft voor het volgen van onwettige bevelen. Onder recente prominente zaken zijn "de krijgsraad (en veroordeling voor moedwillige moord) van eerste luitenant William Calley vanwege zijn aandeel in het bloedbad van My Lai" en de gruwelijke misstanden in de Abu Ghraib-gevangenis in Irak door soldaten die "beweerden dat zij alleen het opvolgen van de bevelen van functionarissen van de militaire inlichtingendienst."

Om dergelijke misdaden te verminderen, omvat een deel van het curriculum van het bootcamp training over gedragscodes en oorlogswetten. Het centrale thema is in wezen om rekruten eraan te herinneren dat zij de 'goeien' zijn: oefen passend moreel oordeel uit en weigeren orders te volgen die duidelijk illegaal zijn, zoals het vermoorden van onschuldige burgers, plunderingen of het misbruiken van gevangenen. Maar is het zo simpel?

Sociale psychologie

Toen ik na mijn tweede tournee in Irak terugkeerde naar school, heb ik een tijdje in psychologiecursussen gedraait. De cursus die mij het meest beïnvloedde, was sociale psychologie, die het effect van groepen en de samenleving op gedachten en gedrag onderzoekt. (Het lijkt vaak, maar niet altijd, de studie van hoe vreselijke mensen in grote aantallen kunnen zijn.)

Ik heb nog nooit directe gevechten gezien in Irak, maar toch voelde ik mijn maag keren toen we twee zeer belangrijke experimenten in de geschiedenis van de sociale psychologie bestudeerden: The Milgram Obedience Experiment en het Stanford Prison Experiment. Deze twee studies ondersteunen ten stelligste het idee dat invloeden zoals gepercipieerde autoriteit, omgeving en toegewezen sociale rollen een nobel zelfgevoel (vaak gemakkelijk) kunnen overheersen en leiden tot het plegen van immorele handelingen. Naast hun duidelijke gevolgen, kunnen deze immorele daden een verwoestend psychologisch effect hebben op de persoon die ze begaat.

Dat is omdat, ondanks het objectieve bewijs geleverd door sociale psychologen, we een natuurlijke, zelfbehoudende neiging hebben om te geloven dat we inherent goed zijn. Ga je gang en presenteer een kamer vol studenten met de feiten van de Milgram-studie. Vraag hen of ze, op aandringen van een strenge man in een laboratoriumjas, doorgaan met het toedienen van schokken aan een onzichtbare persoon die ze misschien net een hartaanval hebben gegeven. De meesten zullen nog steeds geloven dat ze niet in staat zijn om zoiets te doen: "Ik ben een goed persoon."

Het probleem komt helaas niet neer op goed of kwaad, maar op het begrijpen van onszelf en onze menselijke aard. Het gehoorzamen van een onwettige orde - of zelfs slechts een die je persoonlijk verontrustend vindt - is geen gegarandeerd gedrag, maar we moeten allemaal begrijpen dat sociale druk vaak veel sterker is dan onze eigen waargenomen moraliteit, vooral in de hitte van het moment.

Overweeg wat u zou doen

Sommige mensen die zich bij het leger aansluiten, hoeven misschien nooit een psyche-verbrijzelende situatie te trotseren zoals My Lai of Abu Ghraib. Maar soms is het geluk van de trekking. Daarom is het belangrijk om, voordat je je in dienst neemt, te beginnen met te onderzoeken hoe goed je jezelf kent.

Tot op de dag van vandaag grijp ik terug bij de gelegenheid om anderen te misbruiken of mijn macht over hen (en als toekomstige verpleegster, zorgend voor mensen op hun zwakste, heb ik voldoende kansen.) Toch ooit, hoewel ik nooit zag directe gevechten, ik heb getuige en zelfs ontmenselijk gedrag mogelijk gemaakt dat, hoewel niet technisch misdadig, me zeker nog een tijdje achter me hield.

Het kostte me een paar jaar om elke keer dat ik een paar biertjes had gehad over te gaan tot het wentelen in mijn negatieve gevoelens over die ervaringen. Ik schaam me ook niet voor mijn hele loopbaan in het leger vanwege deze ervaringen. Ik breng ze gewoon ter sprake om mijn punt te illustreren: voordat je aan een carrière begint waarin je de fijne lijn moet trekken tussen een goede teamplayer en het oefenen van individueel moreel oordeel - vaak onder extreme druk, wanneer het telt - overweeg wie je bent en wat je zou doen.

Overweeg het dan elke dag, zelfs als je besluit om niet in te schrijven. We hebben allemaal evenveel capaciteit voor kwaad als goed als het het meest telt, en vaak is de enige beslissende factor in onze controle onszelf te kennen.