Leer over de gevaren van politieagent zijn

De meeste mensen begrijpen dat het dagelijkse werk van een politieagent vol potentiële gevaren kan zijn. Bijna elke dag zien we nieuwsberichten van een andere politieagent ergens in de Verenigde Staten die gewond of gedood is. We weten dat er slechte mensen zijn die ons willen helpen - en elke wetshandhavingsambtenaar die in de weg staat - schade. Maar begrijp je echt de echte gevaren van politieagent zijn?

Vraag een willekeurige officier en zij zullen je snel vertellen dat zelfs in de schijnbaar kritieke omgeving van vandaag de overgrote meerderheid van de wetshandhavingsambtenaren die elke dag bij elkaar komen, compliant zijn - zo niet precies vriendelijk - en respectvol. Zelfs als ze niet blij zijn met het krijgen van een kaartje, een kennisgeving om te verschijnen of zelfs te worden gearresteerd, begrijpen en waarderen de meeste mensen het werk dat de politie probeert te doen.

Gevaarlijke mensen zijn de meest zichtbare bedreiging voor de politie

De meeste officieren weten ook - of leren heel snel - dat er een select aantal mensen zijn die om zo te zeggen op het hek zitten over het wel of niet naleven ervan. In die omstandigheden, hoe een officier samenwerkt met die mensen, zal heel vaak bepalen hoe de ontmoeting zal verlopen, en dat is de reden waarom soft skills zo belangrijk zijn voor politieagenten.

En dan zijn er nog maar heel weinig mensen die van plan zijn om vanaf het begin politieagenten pijn te doen of te doden. Voor die mensen, ongeacht wat de officier mag doen, zijn ze van plan om schade aan te richten.

Gemiddeld werden tussen 1980 en 2014 64 politieagenten gedood door criminelen, volgens het Federal Bureau of Investigations. Een relatief klein percentage, aangezien er ongeveer 1 miljoen officieren in de Verenigde Staten werken. Maar in 2013 werden bijna 50.000 politieagenten aangevallen - wat betekent dat 9 van de 100 officieren werden aangevallen.

De uitdaging - en het inherente nadeel - voor politieagenten in een bepaalde burger-ontmoeting is dat ze nooit weten met welke persoon ze te maken hebben. En dus voor een politieagent, elke burger interactie komt met een enorm risico om te worden aangevallen of gedood.

Maar mensen zijn niet het grootste gevaar voor officieren

Het is voor de meesten geen verrassing dat de politie mensen tegenkomt die ze misschien willen kwetsen; de meeste mensen herkennen dat risico. Wat vaak ondergewaardeerd wordt, met name door carrièremensen die zelf politieambtenaar willen worden, zijn de andere gevaren die met de baan gepaard gaan.

Het National Law Enforcement Memorial Fund meldt dat gedurende de periode van tien jaar eindigend in 2015 elk jaar een gemiddelde 144-officier werd gedood. In combinatie met de 64 per jaar op misdadige wijze gedood, en je kunt snel zien dat de meerderheid van de officieren - 80 per jaar - die sterven in de lijn van plicht per ongeluk of op een andere manier worden vermoord dan de handen van een crimineel. Dat betekent dat de grootste gevaren voor officieren het minst begrepen of gewaardeerd worden.

Verkeer is een enorme bedreiging voor politieagenten

Verkeersongevallen vormen een enorm gevaar voor een politieagent, vooral diegenen wiens primaire verantwoordelijkheden verkeershandhaving zijn. Verkeersdoden zijn de afgelopen jaren consequent de belangrijkste doodsoorzaak voor politieagenten geweest.

Officieren brengen veel tijd door met autorijden, wat uiteraard hun risico op een ongeval vergroot. Voeg daar nog de gevaren aan toe van het rijden in noodsituaties of politieactiviteiten en je kunt het verhoogde risico snel begrijpen.

Bovenop hun eigen rijstijl werken veel officieren buiten hun voertuigen op drukke straten, of op scènes van verkeersongevallen of verkeersstops. Die officieren bevinden zich in uiterst kwetsbare posities en riskeren geraakt te worden door onoplettende chauffeurs. In feite zullen de meeste officieren je een van de dingen vertellen waarvan ze het meest bang zijn dat het verkeer is.

Trainingsongevallen veroorzaken letsel en overlijden aan officieren en politie-rekruten

Ook trainen kan gevaarlijk zijn voor politieagenten. Het is geen geheim dat carrières op het gebied van rechtshandhaving gepaard gaan met fysieke ontberingen en dat de training om een ​​politieagent te worden heel intens kan zijn, of het nu gaat om vuurwapens, defensieve tactieken, fysieke fitheid of meeslepende programma's zoals actieve shooterresponstrainingen.

De aard van de politieopleiding is zodanig dat er een relatief hoog potentieel voor letsel of zelfs de dood is als veiligheidsvoorzorgsmaatregelen niet worden opgelegd en nageleefd. Zelfs dan kunnen officieren en politie-rekruten bezwijken onder de verwondingen die ze oplopen tijdens hun training.

Talrijke gezondheidsrisico's inherent aan politiecarrières

En dan zijn er de echt verborgen gevaren die bij de klus horen: gezondheid. Talrijke rapporten, waaronder een uitgebreid onderzoek door de Universiteit van Buffalo School of Public Health en Health Professionals, hebben significante verbanden geïdentificeerd tussen de banen van politieagenten en hun eigen gezondheid.

Volgens die studies zijn er twee primaire componenten die bijdragen aan belangrijke gezondheidsproblemen voor officieren: ploegendienst en stress. Niet-standaard werktijden, met name roterende diensten, moedigen slechte slaapgewoonten en vermoeidheid van politieagenten aan. Voeg daarbij de stress die het gevolg is van het werken in een al gevaarlijke en lasterlijke baan, die op hun beurt slechte voedings- en bewegingsgewoonten en daarmee samenhangende gezondheidsproblemen bevorderen, wordt een aanzienlijk gevaar voor officieren op het werk.

Zelfmoord is een verborgen gevaar voor politieagenten

Die stress, samen met het potentieel voor posttraumatische stress van betrokkenheid bij angstaanjagende en gevaarlijke incidenten, gruwelijke scènes van dood en vernietiging en onaangename ontmoetingen met boze burgers, kan leiden tot nog een ander verborgen gevaar: depressie en zelfmoord.

Volgens sommige schattingen pleegt jaarlijks tussen de 120 en 150 politiemensen zelfmoord te plegen, met ongeveer 17 zelfmoorden per 100.000 officieren, 1,5 keer meer dan de bevolking en bijna driemaal het aantal officieren dat jaarlijks door misdadigers wordt gedood.

Waarom zou je politieagent moeten zijn?

Dus waarom zou iemand een politieagent willen zijn? Het feit is dat ondanks de gevaren die gepaard gaan met het werk, ze allemaal kunnen worden overwonnen. Mentale standvastigheid, fysieke kracht, een gezond geestelijk leven en de zachte vaardigheden en harde vaardigheden die nodig zijn om elke burger succesvol te laten zijn toegankelijk via training, reflectie en voorzichtigheid.

Het politievak biedt een mogelijkheid om anderen te helpen en een verschil te maken. Het vult een leegte in de wereld, waar mensen bereid zijn om offers te brengen om een ​​grotere zaak te dienen: de veiligheid en het welzijn van onze samenleving als geheel.

Onze wereld heeft beschermers nodig om elkaar te beschermen tegen de gevaren waarmee we allemaal worden geconfronteerd, en het beroep van politie biedt de mogelijkheid om deel te zijn van iets dat belangrijker is dan het zelf. Uiteindelijk is een baan bij de rechtshandhaving, ondanks de gevaren, het risico meer dan waard voor de goed opgeleide officier.