Codex, de vroegste vorm van een gebonden boek

Een codex was een vroege vorm van wat we nu kennen als een boek. Een codex wordt onderscheiden door handgeschreven, opeenvolgende pagina's samengebonden en ingesloten tussen een zaak (dat wil zeggen dekking) om een ​​enkele, draagbare eenheid van leesmateriaal te vormen. Deze vroege boeken vervingen de rollen, maar dateren van vóór de uitvinding van de mechanische drukpers. De term "codex" wordt vaak gebruikt om naar elke oude, met de hand geschreven tekst te verwijzen.

tweeluiken

Volgens Nicole Howard, auteur van The Book: The Life Story of a Technology, Het Romeinse tweeluik was de voorloper van de codex en was mogelijk de inspiratie voor de ontwikkeling van zijn vorm. Een tweeluik was een dubbele tablet gemaakt van twee blokken hout, scharnierend samen met touw en gewaxt om schrijfservice te creëren - hoewel het geen pagina's had, opent het op dezelfde manier als een codex (of het boek van vandaag).

Wat "Codex" betekent

De term codex is afgeleid van een Latijnse term die "blok van hout" betekent, en werd zo genoemd vanwege de gelijkenis en misschien omdat het hout werd gebruikt voor wat we nu de omhulling of omslag van het boek zouden noemen. (Merk op dat de term "boekblok" nog steeds wordt gebruikt: het verwijst naar de gebonden, afgedrukte pagina's van een boek voordat de kwestie is bijgevoegd.) Het meervoud van "codex" is "codices".

Geschiedenis en voordelen

Er zijn gevallen gevouwen en verzamelde vellen papyrus (die werden gemaakt van groene waterplanten), maar het grootste deel van de codices werd gemaakt van perkament (vellen gemaakt van uitgeharde, uitgerekte kalfshuiden, ook wel vellum genoemd). Deze verschenen in de eerste eeuw na Christus.

Een codex bood tal van voordelen voor het delen van schrijven over de scroll, de toen heersende vorm van draagbaar lees- en berichtapparaat. Het maken van perkamenten was arbeidsintensief en, in tegenstelling tot rollen, konden met codices op beide zijden van het vel worden geschreven, waardoor perkament of perkament werd bespaard.

Naast hun relatieve economie was de codex een verbetering ten opzichte van de scroll, gewaardeerd om enkele van dezelfde kwaliteiten die we tegenwoordig in boeken waarderen:

• Makkelijk te gebruiken - het omslaan van pagina's is efficiënter dan het afrollen van een lange, lange schuif. Bovendien is het gemakkelijker om een ​​passage te vinden door door pagina's te bladeren in plaats van een lang, lang blad uit te rollen en de hele tekst in één keer te doorzoeken.
• Draagbaarheid - codices waren compacter dan scrollen.
• Duurzaamheid - zonder noodzaak om zich uit te rollen en opnieuw te rollen, waren de codices minder fragiel dan de rollen.

Volgens Howard, ondanks de voordelen bleven codices traag aanslaan en "pas in de vijfde eeuw werden codices echt gemeengoed, en zelfs toen gebruikten opmerkelijke figuren als de heiligen Augustinus en Jerome nog steeds rollen in hun privécorrespondentie." Snel vooruit naar vandaag: Boeken zijn sindsdien ver gekomen met de uitvinding van e-boeken en e-readers.