Wie staat er boven de burgemeester van de stad in het lokale bestuur?

Stadsbesturen leveren veel diensten aan hun burgers. Ze bestrijden vuren, lossen misdaden op, halen huisvuil op en repareren kuilen om maar een paar dingen te noemen.

Ze vervullen deze taken door individuen in te zetten om specifieke functies uit te voeren. Ongeacht de grootte van een stadsbestuur, het heeft leidinggevende personen nodig die de autoriteit hebben om een ​​visie te bepalen, grote beslissingen te nemen en te sturen hoe visie en beslissingen geïmplementeerd moeten worden.

Burgers hebben niet de tijd om een ​​kwestie te bestuderen en een stem uit te brengen telkens wanneer er een beslissing moet worden genomen, zodat burgers burgemeesters en gemeenteraadsleden verkiezen om hun belangen in stadsaangelegenheden te vertegenwoordigen. Deze uitverkoren personen moeten handelen in overeenstemming met de autoriteit die hun kantoor wordt verleend.

Hoe een Council-Manager wordt gekozen

Wie precies de leiding heeft, is afhankelijk van de vorm van de overheid die een stad zelf organiseert. Het formulier bepaalt welke gekozen en benoemde kantoren moeten worden ingevuld en hoe de personen die deze kantoren hebben met elkaar in wisselwerking staan. De twee meest voorkomende vormen van stadsbestuur zijn de raadsmanager en sterke burgemeesterstelsels.

In de gemeenteraadvormingsvorm worden de gemeenteraadsleden gekozen door de burgers. De leden kunnen worden gekozen door districten, in het algemeen of in een combinatie van beide. De gemeenteraad keurt lokale verordeningen goed en past die aan binnen de grenzen van de staatswet en het oprichtingsdocument van de stad dat gewoonlijk het stadsstatuut wordt genoemd.

Plichten van de burgemeester en de stadsverantwoordelijke

De burgemeester wordt meestal direct gekozen door de burgers, maar het proces van het kiezen van een burgemeester verschilt van stad tot stad. De burgemeester zit de gemeenteraad voor, maar afgezien van enkele ceremoniële taken heeft de burgemeester weinig of geen macht meer dan enig ander lid van de raad. De gemeenteraad huurt een stadsmanager in om de dagelijkse beslissingen en direct personeel van de stad te nemen. De manager adviseert de raad over grote beslissingen, maar die beslissingen worden uiteindelijk door de raad genomen. Lokale kiezers houden raadsleden verantwoordelijk voor die beslissingen.

In de sterke burgervorm van de regering neemt de gemeenteraad nog steeds de grote beslissing; de burgemeester is echter een veel invloedrijkere figuur. Stadsmanagersposities bestaan ​​niet in sterke burgergesteden. Net als de stadsmanager in het gemeentemanagersysteem neemt de burgemeester dagelijkse beslissingen en houdt hij toezicht op het stadsbestuur. Maar in tegenstelling tot de burgemeester in het raadsmanagerysteem, heeft de burgemeester in een sterk burgemeestersysteem meer macht dan een individueel raadslid. In sommige steden heeft de burgemeester een vetorecht over beslissingen van de raad.

Een burgemeester kan ervoor kiezen om een ​​plaatsvervangend burgemeester aan te stellen om interne kwesties te behandelen, terwijl de burgemeester zich richt op politiek en externe zaken. Als de burgemeester alle of de meeste stadspersoneel onder de loco-burgemeester op één lijn brengt, functioneert de loco-burgemeester ongeveer als een stadsmanager.

De rol van de kiezers

Kiezers zijn uiteindelijk de baas in beide regeringsvormen. Gekozen en benoemde functionarissen moeten op de hoogte zijn van de politieke omgeving van de stad. Als u de politieke gevolgen van beslissingen niet nauwkeurig kunt voorspellen, kunt u snel een einde maken aan de ambtsperiode van een gekozen ambtenaar of de ambtstermijn van een stadsmanager in een bepaalde stad.

Afdelingshoofden voelen de politieke implicaties van de regeringsvorm van een stad. Deze directeuren rapporteren aan de stadsmanager in het gemeentebeheerderssysteem of de burgemeester in het sterke burgemeestersysteem. Terwijl stadsbestuurders de politiek in het achterhoofd houden, zijn zij van het openbaar bestuur van beroep en hebben zij daarom vaak een beter inzicht in operationele problemen en kunnen zij hun directe rapporten over het afhandelen van operationele problemen beter adviseren.

Personeel op een lager niveau merkt mogelijk geen verschil, omdat hun primaire doel is om hun directe leidinggevenden tevreden te houden. Wie de leiding heeft, wordt een veel subjectievere kwestie, hoe lager in het organigram. De directeur parken en recreatie kent zeker de machtsstructuur van de stad, maar een coördinator voor recreatie weet misschien niet hoe de wielen van de lokale overheid draaien.