Personeelsgebruikspercentage in consultingkantoren

In professionele dienstverlenende bedrijven die klanten per uur factureren, zoals managementconsultancy, public accounting of advocatenkantoren, is de bezettingsgraad een veelgebruikte maat voor het evalueren van de economische bijdrage van personeelsleden. Het wordt meestal berekend als de werkelijke factureerbare uren van het individu gedeeld door het aantal standaard werkuren in de betreffende periode, meestal 40 uur per week.

Betekenis voor loopbanen

Gebruiksnelheden, of bedrijven het nu erkennen of niet, nemen vaak een prominente plaats in bij beslissingen over compensatie en promotie, maar meestal niet op een volledig expliciete of volledig formulistische manier. De culturen van veel van dergelijke bedrijven worden vaak gekenmerkt door gebruik als een veel voorkomend onderwerp van discussie tussen personeelsleden en een bron van opscheppen voor degenen die de hoogste niveaus melden.

Meer informatie over berekening

De teller van de bezettingsgraad is het werkelijke aantal werkuren door de professional in kwestie die in een bepaalde periode aan een klant zijn gefactureerd, zoals een week, een maand, een kalenderjaar of een belastingjaar. De noemer is normaal gebaseerd op het gebruikelijke standaardwerkschema van 8 uur per dag, 5 dagen per week (normaal van maandag tot vrijdag).

De noemer zal dus 40 (5 dagen keer 8 uur per dag) zijn voor een wekelijkse berekening. Voor een maandelijkse berekening zal dit waarschijnlijk het werkelijke aantal weekdagen van maandag tot en met vrijdag in die maand weerspiegelen, dat kan oplopen tot 23. Gedurende een jaar zal de noemer waarschijnlijk worden afgerond naar 2.000 (reflecterend 50 weken op 40 uur per week).

Dienovereenkomstig zal een personeelslid dat 60 uur factureert aan cliënten in een bepaalde week, een bezettingsgraad van 150% (60 uur gedeeld door 40 uur) voor die week hebben. Evenzo zou iemand wiens factureerbare uren 2.500 waren voor een kalender of een fiscaal jaar geacht worden een bezettingsgraad van 125% te hebben (2.500 uren gedeeld door 2.000 uren) voor dat jaar. Een bezettingsgraad van 150% of vaker wordt beschouwd als een kenmerk van een toppresteerder.

Gebreken in de gebruikswaarde

Naast de uren die aan klanten worden gefactureerd, besteden personeelsleden in management consulting, public accounting en andere professionele dienstverlenende bedrijven onvermijdelijk veel tijd aan interne administratieve taken die geen inkomsten genereren, althans niet direct. De tijd die wordt besteed aan het prospecteren van klanten of het ontwikkelen van pitches voor mogelijke engagementen worden bijvoorbeeld niet weerspiegeld in de gebruiksstatistieken. Als gevolg hiervan kan het overmatige gebruik dat wordt gemaakt van bezettingsgraden in sommige bedrijven de werkinspanning van verschillende personeelsleden oneerlijk verslaan.

Oneerlijkheid: Medewerkers op het laagste niveau van een adviesbureau, een accountantskantoor of een ander professioneel dienstverlenend bedrijf hebben doorgaans een minimale discretie bij het regelen en plannen van hun werkopdrachten. Iemand die door senior personeel wordt aangesproken op een opeenvolging van niet-factureerbare administratieve taken tijdens een evaluatieperiode, heeft dus zeker een bezettingsgraad die bedrieglijk zijn werkinspanning en bijdrage aan het bedrijf onderschat.

In sommige bedrijven kunnen beslissingen over beloning en promotie (vooral in een bedrijf met een agressief up of out-beleid) zwaar wegen op gebruiksstatistieken. Bovendien bevatten de interne managementrapportagesystemen binnen het kantoor mogelijk niet voldoende details over de precieze aard en waarde van niet-factureerbare uren en opdrachten die de tijd van personeelsleden in beslag hebben genomen.

In een dergelijke situatie kunnen personeelsleden met een hoog percentage niet-factureerbare uren in het nadeel zijn ten opzichte van hun collega's met hogere bezettingsgraden tijdens functioneringsgesprekken. Dit is vooral zo als deze beoordelingen en beslissingen over compensatie en promotie grotendeels worden uitgevoerd door partners die mogelijk niet veel persoonlijk contact hebben gehad met de betrokken medewerkers.

Druk op het personeel

Professionele dienstverlenende bedrijven, zoals (maar niet beperkt tot) managementadviesbureaus en accountantskantoren, hebben doorgaans een formeel, schriftelijk beleid (en zullen af ​​en toe een ernstige herinnering aan het personeel geven, hetzij mondeling of in de vorm van een notitie) over de absolute noodzaak van eerlijkheid en integriteit bij het invullen van urenstaten en dus bij het toewijzen van factureerbare uren aan opdrachten en klanten.

Niettemin, als partners of andere senior managers aangeven dat gebruik een belangrijke factor is in beloning en promotie (of als een stilzwijgend begrip hiervoor deel uitmaakt van de organisatiecultuur), zullen personeelsleden een niet-zo subtiele druk voelen om hun factureerbare uren.